عبد بن حمید کشی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'تفسیر القرآن' به 'تفسیر القرآن') |
(←مقدمه) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابومحمد عبدالحمید بن حمید بن نصر کشی]]، معروف به [[عبد بن حمید]] | [[ابومحمد عبدالحمید بن حمید بن نصر کشی]]، معروف به [[عبد بن حمید]] منسوب به «کشّ»، یکی از شهرهای ماوراءالنهر است<ref>الانساب ۵/۷۰.</ref> که پس از سال ۱۷۰ﻫ به [[دنیا]] آمد. وی در حدود ۲۰۰ﻫ مسافرت‌های [[علمی]] خود را آغاز کرد و نزد کسانی چون [[یزید بن هارون]]، [[ابن ابی فدیک]]، [[علی بن عاصم]]، [[حسین بن علی جعفی]] و عبدالرزّاق [[حدیث]] فرا گرفت.<ref>تاریخ الاسلام ۱۸/۳۴۱.</ref> | ||
وی فردی [[مفسر]] و محدثی [[حافظ]] بود و کسانی مانند [[مسلم]]، [[ترمذی]]، [[بخاری]]، [[زاهد بن عبدالله صغدی]]، [[عمر بن محمد بن بجیر]] و [[حفص بن بوخاش]] از او [[روایت]] نقل کرده‌اند. وی در سال ۲۴۹ﻫ در [[سمرقند]] از دنیا رفت، گرچه عده‌ای به [[اشتباه]] فوت او را در [[دمشق]] ذکر کرده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۲/۲۳۵.</ref> آثار او عبارت‌اند از: [[تفسیر القرآن]] المسند الکبیر فی الحدیث<ref>هدیة العارفین ۱/۴۳۷.</ref> ثلاثیات الموافقات<ref>کشف الظنون ۱/۵۲۲.</ref> و کتاب المنتخب<ref>المستدرک علی معجم المؤلفین ۳۴۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۴۳۲.</ref> | وی فردی [[مفسر]] و محدثی [[حافظ]] بود و کسانی مانند [[مسلم]]، [[ترمذی]]، [[بخاری]]، [[زاهد بن عبدالله صغدی]]، [[عمر بن محمد بن بجیر]] و [[حفص بن بوخاش]] از او [[روایت]] نقل کرده‌اند. وی در سال ۲۴۹ﻫ در [[سمرقند]] از دنیا رفت، گرچه عده‌ای به [[اشتباه]] فوت او را در [[دمشق]] ذکر کرده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۲/۲۳۵.</ref> آثار او عبارت‌اند از: [[تفسیر القرآن]] المسند الکبیر فی الحدیث<ref>هدیة العارفین ۱/۴۳۷.</ref> ثلاثیات الموافقات<ref>کشف الظنون ۱/۵۲۲.</ref> و کتاب المنتخب<ref>المستدرک علی معجم المؤلفین ۳۴۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۴۳۲.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۹
عبد بن حمید کشی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبد بن حمید کشی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابومحمد عبدالحمید بن حمید بن نصر کشی، معروف به عبد بن حمید منسوب به «کشّ»، یکی از شهرهای ماوراءالنهر است[۱] که پس از سال ۱۷۰ﻫ به دنیا آمد. وی در حدود ۲۰۰ﻫ مسافرت‌های علمی خود را آغاز کرد و نزد کسانی چون یزید بن هارون، ابن ابی فدیک، علی بن عاصم، حسین بن علی جعفی و عبدالرزّاق حدیث فرا گرفت.[۲]
وی فردی مفسر و محدثی حافظ بود و کسانی مانند مسلم، ترمذی، بخاری، زاهد بن عبدالله صغدی، عمر بن محمد بن بجیر و حفص بن بوخاش از او روایت نقل کرده‌اند. وی در سال ۲۴۹ﻫ در سمرقند از دنیا رفت، گرچه عده‌ای به اشتباه فوت او را در دمشق ذکر کرده‌اند.[۳] آثار او عبارت‌اند از: تفسیر القرآن المسند الکبیر فی الحدیث[۴] ثلاثیات الموافقات[۵] و کتاب المنتخب[۶].[۷]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
