صداهای خارق العاده در آخرالزمان: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع مرتبط = امام مهدی

| عنوان مدخل  = امام مهدی

| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]

| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)

== مقدمه ==

* در [[روایات]] [[آخرالزمان]] از صداهایی [[خارق‌العاده]] یاد شده است که یکی از پنج نشانه حتمی [[ظهور]] شمرده شده است. از این صداها به تعابیر مختلفی یاد شده است و به‌ دو دسته اصلی تقسیم می‌‌شود، صداهایی که از جانب [[حق]] صادر می‌‌شود و [[مردم]] را به‌ سوی [[حق]]، [[هدایت]] و [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌‌خواند و صداهایی که از طرف [[باطل]] بلند‌ می‌‌شود و [[مردم]] را به سوی [[سفیانی]] و [[گمراهی]] می‌‌کشاند. این نداها چنان آشکار و خارق‌‌العاده است که جای هیچ [[شک]] و شبهه‌ای را برای شنوندگان باقی نمی‌گذارد و همگان به‌ آغاز اتفاقات [[آخرالزمان]] و حوادث عجیب آن پی خواهند برد. در برخی [[روایات]] ندای‌ [[حق]] را ندایی آسمانی و از طرف [[جبرئیل]] می‌دانند و ندای [[باطل]] را ندایی از طرف [[زمین]] و‌ از سوی [[شیطان]] معرفی می‌‌کند. برخی از این نداها چنان دهشت‌آور است که گروه‌ زیادی با شنیدن آن مدهوش خواهند شد. این نداها در [[شرق]] و [[غرب]] عالم به طور‌ یکسان شنیده می‌‌شود و هر کسی در هر جای [[دنیا]] آن سخن را به زبان خود خواهد‌ شنید. برخی از حدیث‌شناسان این [[احادیث]] را امری [[معجزه‌آسا]] در [[آخرالزمان]] تلقی‌ می‌‌کنند، اما عده‌ای نیز این [[احادیث]] را به معنای پدیده‌های کنونی از قبیل تلویزیون و‌ اینترنت [[تفسیر]] می‌‌کنند و تعابیر [[اهل بیت]] {{عم}} از این رویداد به صدا، ندا، [[صیحه]] و فزعه‌ را رمزگونه می‌‌دانند. این صداها در [[ماه رمضان]] و [[ماه رجب]] و [[ماه]] [[صفر]] واقع خواهد شد و‌ برخی اسمانی و برخی زمینی و برخی از سرزمین [[دمشق]] می‌‌باشد.  

* [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: در [[ماه رمضان]]، در [[شب جمعه]]، بیست و سوم [[ماه]]، صدایی‌ (آسمانی) خواهید شنید، پس در ([[حقانیت]]) آن صدا تردید نکنید و به ندای آن صدا‌ گوش فرا داده و از آن [[پیروی]] کنید. سپس در پایان همان روز صدای ابلیسِ نفرین شده‌ را خواهید شنید، او می‌‌گوید "فلانی [[مظلوم]] کشته شد" و در پی [[فتنه‌انگیزی]] و گمراه‌ کردن [[مردم]] است. در آن روز بسیاری از [[مردم]] به [[شک]] و [[حیرت]] خواهند افتاد و دچار [[آتش]] ([[دوزخ]]) خواهند شد. هرگاه صدای اول را در [[ماه رمضان]] شنیدید، بدانید که آن‌ صدای [[جبرئیل]] است و در آن [[شک]] نکنید و نشانه این سخن آن است که صدا، نام‌ [[حضرت قائم]] {{ع}} و پدرش را به شما معرفی می‌‌کند. این صدا را (همه) حتی دختران‌ پرده‌نشین نیز می‌‌شنوند و [[پدران]] و [[برادران]] خود را به [[اطاعت]] از آن صدا [[تشویق]] می‌‌کنند. بدانید که این دو صدا به [[یقین]] واقع خواهد شد، یکی از [[آسمان]] و از سوی [[جبرئیل]] و‌ دیگری از [[زمین]] و از جانب [[ابلیس]] لعین. نشانه [[ندای ابلیس]] این است که اسم فلانی را‌ خواهد گفت و به [[مظلومیت]] او [[گواهی]] خواهد داد؛ پس شما از صدای اول [[پیروی]] نموده‌ و از صدای دوم بپرهیزید که مایه [[فتنه]] است<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۵۴.</ref>. در [[حدیثی]] [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: ندایی آسمانی را می‌‌شنوند که می‌‌گوید: [[آگاه]] باشید! [[حق]] با [[علی بن ابی طالب]] و [[شیعیان]] اوست. آنگاه [[مردم]] [[ایمان]] می‌‌آورند. فردا [[ابلیس]] در‌ هوا می‌‌رود و به گونه‌ای که دیده نشود و بانگ [[حقانیت]] و [[مظلومیت]] برای دشمنان‌ [[حضرت]] [[امیر المؤمنین]] {{ع}} سر می‌‌دهد و از [[مردم]] می‌‌خواهد که به [[خونخواهی]] آنان‌ برخیزند. آنگاه برخی از [[مردم]] از [[ایمان]] خود دست برداشته و به [[اهل بیت]] {{عم}} کافر‌ می‌‌شوند و شروع به [[بدگویی]] [[اهل بیت]] {{عم}} می‌‌کنند و می‌‌گویند این [[سحر]] بنی‌هاشمی‌ است<ref>غیبت نعمانی: ۲۶۱ ـ ۲۶۰.</ref>.  

* [[امام صادق]] {{ع}} به [[ابوبصیر]] فرمود: پنج نشانه پیش از [[قیام]] [[حضرت قائم]] {{ع}} رخ‌ خواهد داد؛ اولین نشانه ندایی آسمانی خواهد بود که در [[ماه رمضان]] واقع خواهد شد و‌ [[خروج سفیانی]] و [[قیام خراسانی]] و [[کشته شدن نفس زکیه]] و [[خسف]] [[لشکر سفیانی]] در‌ [[سرزمین بیداء]] دیگر [[نشانه‌های حتمی]] خواهد بود. این [[ندای آسمانی]] همان صدایی خواهد بود که [[صاحب الامر]] را معرفی می‌‌کند و [[مردم]] را از [[ظهور]] او با خبر می‌‌نماید<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۸۹ و بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۳۴.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: [[منتظر]] باشید تا صدایی ناگهانی از سوی [[دمشق]] شنیده شود. زمانی که آن صدا شنیده شود [[فرج]] بزرگ شما واقع خواهد شد و به [[نصرت]] و پیروزی‌ خواهید رسید<ref>اثبات الهداة: ج ۳، ص ۷۳۹.</ref>. ‌  

* [[امام باقر]] {{ع}} به [[جابر جعفی]] فرمود: نشانه [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}}، نشانه‌ای‌ خدایی است که از خوشید روشن‌تر است و هر [[نیک]] و [[بدی]] آن را [[درک]] خواهد کرد. آیا‌ این صبح روشن را می‌‌بینید؟ بدانید که آن [[نشانه‌ها]] مانند صبح آشکار خواهد بود<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۰۰.</ref>. در [[روایت]] دیگر [[حضرت]] فرمود: اگر هر علامتی بر تو مخفی شود و نتوانی تشخیص‌ دهی، اما تشخیص [[صدای آسمانی]] سخت نیست زیرا آن صدا نام آن [[حضرت]] و نام‌ پدرش را خواهد گفت‌<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۸۲.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: در نیمه [[ماه رمضان]]، زمانی که مصادف با [[شب جمعه]] باشد، ‌ صدایی مهیب از [[آسمان]] شنیده خواهد شد که هفتاد هزار نفر از شنیدن آن بی‌هوش شوند‌ و هفتاد هزار نفر هم [[ناشنوا]] خواهند شد، تنها کسانی سالم خواهند ماند که در خانه خود باقی بمانند و به [[خدا]] [[پناه]] برده و صدای [[الله اکبر]] بلند کنند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۲۷.</ref>.  

* جناب [[مفضل]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] می‌‌کند: در روز [[صیحه آسمانی]]) زمانی‌ که [[آفتاب]] طلوع کند شخصی از میان [[خورشید]] صدا می‌‌زند و با زبانی گویا و عربی‌ می‌‌گوید: ای [[مردم]]! این [[مهدی]] [[آل محمد]] {{صل}} است، سپس نام او را که نام رسول‌ خداست می‌‌برد و [[کنیه]] او و نام پدرانش از [[امام عسکری]] {{ع}} تا [[امام حسین]] {{ع}} می‌‌گوید. این صدا را تمام ساکنان [[آسمان]] و [[زمین]] خواهند شنید. آن صدا می‌‌گوید: با او‌ [[بیعت]] کنید و [[مخالفت]] ننمایید، که [[گمراه]] خواهید شد. [[ملائکه]] اولین گروهی هستند که‌ [[دست حضرت]] را بوسیده و با او [[پیمان]] می‌‌بندند. پس از آنان گروه جنیان و سپس گروه‌ [[نقباء]]، آنان می‌‌گویند: ما این ندا را شنیدیم و به [[پیروی]] تو آماده ایم. هر شنونده‌ای این‌ صدا را خواهد شنید. زمانی که گروه‌های مختلف [[مردم]] با هم روبرو می‌‌شوند این حادثه‌ را برای هم بازگو می‌‌کنند و از هم [[سؤال]] می‌‌کنند (که آیا آنان نیز چنین صدایی را‌ شنیده‌اند؟). سپس چون روز به پایان می‌‌رسد و غروب فرا می‌‌رسد، فریاد زننده‌ای از‌ سوی [[مغرب]] بانگ می‌‌زند: "ای گروه خلایق! همانا خدای شما از سرزمین خشک در‌ [[فلسطین]] [[ظاهر]] شده است، او [[عثمان بن عنبسه]] است که از [[بنی‌امیه]] و از [[فرزندان]] [[یزید]] بن‌ [[معاویه]] می‌‌باشد. به سوی او بروید و با او [[پیمان]] ببندید و با او به [[مخالفت]] برنخیزید تا به‌ [[هدایت]] و [[رستگاری]] برسید". آنگاه [[ملائکه]] و جنیانی (که [[ایمان]] آورده‌اند) سخن آن‌ گوینده را [[تکذیب]] می‌‌کنند و می‌‌گویند: ما سخن تو را شنیدیم اما آن را نمی‌پذیریم. در‌ این حال تمام کسانی که در [[باطن]] خود [[نفاق]] دارند و [[شک]] و [[کفر]] را در [[دل]] خود پنهان‌ کرده‌اند، با شنیدن صدای دوم، از آن [[پیروی]] می‌‌کنند (و به [[گمراهی]] می‌‌افتند)<ref>الزام الناصب: ج ۲، ص ۲۵۸ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۲۹.</ref>.  

* [[امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]] {{ع}} فرمود: هرگاه از [[آسمان]] صدایی شنیدید که‌ می‌‌گوید: [[حق]] با [[آل محمد]] {{صل}} است، آنگاه نام [[مهدی]] {{ع}} بر سر زبان‌ها خواهد افتاد و‌ از این رویداد خوشحال خواهید شد و هر جا صحبتی پیش بیاید، صحبت از حضرت‌ [[مهدی]] {{ع}} خواهد بود<ref>ملاحم، ص ۵۹.</ref>. در [[احادیث]] متعددی [[امام صادق]] {{ع}} و [[حضرت رضا]] {{ع}} فرمود: در اول روز صدایی‌ از [[آسمان]] شنیده خواهد شد که هر کسی در [[شرق]] و [[غرب]] عالم، چه دور و چه نزدیک و به هر زبانی آن صدا را به طور یکسان می‌‌شنود و به زبان خود می‌‌فهمد، این ندا برای‌ [[مؤمنین]] [[رحمت]] است و برای [[کافران]] [[عذاب]] خواهد بود. آن ندا می‌‌گوید [[حق]] با [[علی]] و‌ [[شیعیان]] [[علی]] است. در پایان آن روز [[ابلیس]] صدا می‌‌زند: [[آگاه]] باشید که [[حق]] با [[عثمان]] و‌ [[یاران]] اوست و در این وقت باطل‌خواهان به [[شک]] خواهند افتاد. [[مردم]] از هیبت صدای‌ اول چنان خواهند شد که افراد [[خواب]] بیدار شده و افراد نشسته ناخودآگاه برمی‌خیزند و‌ پردگیان از سراپرده بیرون می‌‌آیند و آن صدای [[جبرئیل امین]] است<ref>غیبت طوسی: ص ۲۷۴ ـ ۲۶۸ ـ ۲۶۶.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: هرگاه [[ندای آسمانی]] را شنیدید به سرعت به سوی [[مکه]] رهسپار‌ شوید، به [[خدا]] [[سوگند]]! گویا می‌‌بینم که (پس از آن ندا [[حضرت مهدی]] {{ع}}) بین رکن و‌ [[مقام]] با [[مردم]] [[بیعت]] می‌‌کند و [[حکومتی]] [[جدید]] برپا نموده و [[کتاب و سنت]] را تازه و نو‌ نموده است<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۶۲ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۱۷.</ref>.  

* در چندین [[حدیث]] [[راویان]] از چگونگی تشخیص [[حق]] و [[باطل]] میان این دو ندا‌ پرسش نموده‌اند و [[حضرت]] فرمودند: ما [[اهل بیت]] به شما خبر وقوع چنین ندایی آسمانی‌ و ندایی [[شیطانی]] را داده‌ایم و تعیین نموده‌ایم که کدام [[حق]] است و کدام [[باطل]] و شما باید‌ این [[احادیث]] را فرا بگیرید تا اگر در چنین زمانی قرار گرفتید، به [[گمراهی]] دچار نشوید و‌ کسانی که قبل از وقوع [[ندای آسمانی]] از روی تحقیق و [[برهان]] [[قاطع]] [[دین]] خود را‌ فراگفته‌اند و به [[اهل بیت]] {{عم}} ایمانی [[راسخ]] دارند، با شنیدن چنین صدایی، [[ایمان]] خود را‌ از دست نمی‌دهند و در چنین امتحانی سربلند خواهند شد. [[امام صادق]] {{ع}} به [[ابان بن تغلب]] فرمود: به [[یقین]] پیش از پایان این [[جهان]] صدایی‌ آسمانی شنیده می‌‌شود که [[اهل حق]] را فرا می‌‌خواند تا گرد هم جمع شوند و ندایی دیگر‌ [[اهل باطل]] را می‌‌خواند که گرد هم جمع گردند. سپس گروه [[حق]] و [[باطل]] هر کدام در‌ کنار هم جمع می‌‌شوند. [[راوی]] پرسید: آیا از این دو گروه کسی داخل گروه دیگر‌ می‌‌شود؟ [[حضرت]] فرمود: به [[خدا]] [[سوگند]] چنین نخواهد شد! زیرا این [[تأویل]] سخن‌ خداست که می‌‌فرماید: {{متن قرآن|مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ}}<ref>«خداوند بر آن نیست که مؤمنان را به حالی که شما بر آن هستید رها سازد تا آنکه ناپاک را از پاک جدا کند» سوره آل عمران، آیه ۱۷۹.</ref>.<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۱۹.</ref> زمانی که [[صدای آسمانی]] را [[مردم]] بشنوند که می‌‌گوید: "[[حق]] در [[خاندان]] رسول‌ [[خدا]] {{صل}} است" آنگاه همه جا صحبت از [[حضرت]] خواهد بود و [[دوستی]] او در [[دل]] مردم‌ قرار خواهد گرفت و همه مشتاقانه در پی [[دیدار]] او باشند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۶۸.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۹۴.</ref>.

== پرسش مستقیم ==

* [[نداهایی که درباره امام مهدی شنیده می‌شود چیست؟ (پرسش)]]

== منابع ==

{{منابع}}

== پانویس ==