فتنه فلسطین: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*فتنه فلسطین، فتنه‌ای است که از سرزمین شام شروع می‌شود. در نتیجه آشوبی به‌پا می‌شود که در زبان [[روایات]] به "فتنه فلسطین" از آن یاد شده؛ آشوبی که کشور شام در اثر آن، هم‌چون آب درون مشک به هم می‌خورد. در [[روایات]] داریم که "چون [[فتنه]] فلسطین برپا شود منطقه شام دچار آشفتگی و نابسامانی می‌گردد، مانند بهم خوردن آب در مشک، و آن‌گاه که زمان پایانش فرارسد، پایان یافته و اندکی از شما پشیمان می‌شوید."<ref>عصر ظهور، علی کورانی، مترجم عباس جلالی، ص ۳۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۲.</ref>.
فتنه فلسطین، فتنه‌ای است که از [[سرزمین شام]] شروع می‌شود. در نتیجه آشوبی به‌پا می‌شود که در زبان [[روایات]] به "فتنه فلسطین" از آن یاد شده؛ آشوبی که [[کشور]] [[شام]] در اثر آن، هم‌چون آب درون [[مشک]] به هم می‌خورد. در روایات داریم که "چون فتنه فلسطین برپا شود منطقه شام دچار آشفتگی و نابسامانی می‌گردد، مانند به هم خوردن آب در مشک، و آن‌گاه که [[زمان]] پایانش فرارسد، پایان یافته و اندکی از شما پشیمان می‌شوید."<ref>عصر ظهور، علی کورانی، مترجم عباس جلالی، ص۳۱.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۲.</ref>
 
== پرسش‌های وابسته ==
* [[آیا فتنه قلسطین از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)]]


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۲: خط ۱۹:


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:فتنه فلسطین]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۶

مقدمه

فتنه فلسطین، فتنه‌ای است که از سرزمین شام شروع می‌شود. در نتیجه آشوبی به‌پا می‌شود که در زبان روایات به "فتنه فلسطین" از آن یاد شده؛ آشوبی که کشور شام در اثر آن، هم‌چون آب درون مشک به هم می‌خورد. در روایات داریم که "چون فتنه فلسطین برپا شود منطقه شام دچار آشفتگی و نابسامانی می‌گردد، مانند به هم خوردن آب در مشک، و آن‌گاه که زمان پایانش فرارسد، پایان یافته و اندکی از شما پشیمان می‌شوید."[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. عصر ظهور، علی کورانی، مترجم عباس جلالی، ص۳۱.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۳۲.