فایده غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{مهدویت}} +{{مهدویت}})) |
(←پانویس) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = امام مهدی | |||
| عنوان مدخل = امام مهدی | |||
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*از فواید [[غیبت]] [[امام زمان]] {{ع}} می‌توان به این موارد اشاره کرد: | * از فواید [[غیبت]] [[امام زمان]] {{ع}} می‌توان به این موارد اشاره کرد: | ||
#[[غیبت]] او، انتظار می‌آفریند، و [[انتظار]] مایه امیدواری به آینده است، | # [[غیبت]] او، انتظار می‌آفریند، و [[انتظار]] مایه امیدواری به آینده است، | ||
#[[غیبت]] او، سبب آمادگی پیروانش می‌شود تا حضرت [[ظهور]] کند، | # [[غیبت]] او، سبب آمادگی پیروانش می‌شود تا حضرت [[ظهور]] کند، | ||
#[[غیبت]] او، سبب گفت‌وگو درباره حضرت می‌شود و طرح این مباحث در طول زمان، موجب پرورش نفوس و آمادگی برای [[حکومت]] جهانی حضرت و زمینه‌سازی برای [[ظهور]] حضرتش می‌گردد، | # [[غیبت]] او، سبب گفت‌وگو درباره حضرت می‌شود و طرح این مباحث در طول زمان، موجب پرورش نفوس و آمادگی برای [[حکومت]] جهانی حضرت و زمینه‌سازی برای [[ظهور]] حضرتش می‌گردد، | ||
#طولانی شدن [[غیبت امام]]، موجب فساد در جامعه می‌شود و این فساد، سبب خستگی و نارضایتی مردم شده و در متن این نارضایتی، جرقه‌های انقلاب بروز می‌کند و مردم، تشنه [[عدالت]] می‌شوند و [[ظهور]] حضرت را طلب می‌کنند، | # طولانی شدن [[غیبت امام]]، موجب فساد در جامعه می‌شود و این فساد، سبب خستگی و نارضایتی مردم شده و در متن این نارضایتی، جرقه‌های انقلاب بروز می‌کند و مردم، تشنه [[عدالت]] می‌شوند و [[ظهور]] حضرت را طلب می‌کنند، | ||
#[[غیبت]]، امتحانی است برای [[شیعیان]] حقیقی تا معلوم شود، چه کسی ثابت‌قدم در اعتقاد به [[امامت]] [[امام مهدی|امام دوازدهم]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۲۲؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۲۶۱.</ref>، | # [[غیبت]]، امتحانی است برای [[شیعیان]] حقیقی تا معلوم شود، چه کسی ثابت‌قدم در اعتقاد به [[امامت]] [[امام مهدی|امام دوازدهم]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۲۲؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۲۶۱.</ref>، | ||
#[[غیبت]]، دلائلی دارد که به [[امامان]] اجازه افشای آن داده نشده است.<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۹۱؛ الزام الناصب، ص ۱۲۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۰.</ref>. | # [[غیبت]]، دلائلی دارد که به [[امامان]] اجازه افشای آن داده نشده است.<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۹۱؛ الزام الناصب، ص ۱۲۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۰.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
*[[فواید امام غایب چیست؟ (پرسش)]] | * [[فواید امام غایب چیست؟ (پرسش)]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | * [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | [[رده:مدخل موعودنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- غیبت او، انتظار می‌آفریند، و انتظار مایه امیدواری به آینده است،
- غیبت او، سبب آمادگی پیروانش می‌شود تا حضرت ظهور کند،
- غیبت او، سبب گفت‌وگو درباره حضرت می‌شود و طرح این مباحث در طول زمان، موجب پرورش نفوس و آمادگی برای حکومت جهانی حضرت و زمینه‌سازی برای ظهور حضرتش می‌گردد،
- طولانی شدن غیبت امام، موجب فساد در جامعه می‌شود و این فساد، سبب خستگی و نارضایتی مردم شده و در متن این نارضایتی، جرقه‌های انقلاب بروز می‌کند و مردم، تشنه عدالت می‌شوند و ظهور حضرت را طلب می‌کنند،
- غیبت، امتحانی است برای شیعیان حقیقی تا معلوم شود، چه کسی ثابت‌قدم در اعتقاد به امامت امام دوازدهم است[۱]،
- غیبت، دلائلی دارد که به امامان اجازه افشای آن داده نشده است.[۲][۳].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۲۲؛ منتخب الاثر، ص ۲۶۱.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۹۱؛ الزام الناصب، ص ۱۲۶.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۳۰.