|
|
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{خرد}}
| |
| {{مهدویت}} | | {{مهدویت}} |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| | {{مدخل مرتبط |
| : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از زیرشاخه‌های '''[[مهدویت]]''' است. "'''مهدویت'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| | | موضوع مرتبط = مهدویت |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| | | عنوان مدخل = مهدویت |
| : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مهدویت در حدیث]] | [[مهدویت در کلام اسلامی]] | [[مهدویت در فلسفه اسلامی]] | [[مهدویت در عرفان اسلامی]] | [[وظیفه مهدویت]]</div>
| | | مداخل مرتبط = [[مهدویت در حدیث]] - [[مهدویت در کلام اسلامی]] - [[مهدویت در فلسفه اسلامی]] - [[مهدویت در عرفان اسلامی]] - [[وظیفه مهدویت]] |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| | | پرسش مرتبط = مهدویت (پرسش) |
| : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مهدویت (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| | }} |
| <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| |
|
| |
|
| ==مقدمه== | | == مقدمه == |
| [[امید]] به آمدن "[[مصلح بزرگ]] آسمانی"، در آینده‌ای روشن و استقرار [[عدالت]] و [[صلح]] فراگیر و همگانی، امری فطری است. این انگاره با وجود [[آدمی]]، آمیخته شده است و محصور در زمان و مکان و ویژه [[قوم]] و ملتی خاص نیست. همه افراد، طبق [[فطرت]] ذاتی خود، منتظرند [[جهان]] در پرتو [[ظهور]] [[رهبری الهی]] و آسمانی و با تأیید و [[عنایت]] [[پروردگار]]، از [[ظلم و ستم]] [[نجات]] یافته، از نابسامانی‌ها، [[ناامنی‌ها]] و تیره روزی‌ها خلاص شوند و سرانجام به کمال مطلوب و [[زندگی]] شرافتمندانه، نایل آیند. در بیشتر [[ادیان]] و [[مذاهب]] [[جهان]]، از مصلحی سخن به میان آمده که در [[آخر الزمان]] [[ظهور]] کرده و به جنایت‌ها و خیانت‌ها خاتمه خواهد داد و شالوده [[حکومت واحد جهانی]] را براساس [[عدالت]] و [[آزادی]] واقعی، بنیان خواهد نهاد. تمامی [[پیامبران]] و [[سفیران الهی]] نیز در این زمینه به [[مردم]] با [[ایمان]] [[جهان]]، نویدهایی داده‌اند. [[پیروان ادیان]] و [[مذاهب]] گوناگون، درباره نام آن بزرگوار باهم اختلاف‌نظر دارند. [[مسلمانان]] با ارائه [[کامل‌ترین]] تصویر، او را با نام "[[مهدی موعود]]" می‌شناسند. [[عقیده]] به [[ظهور]] "نجات‌دهنده" و [[امید]] به یک "آینده‌ای روشن"- که در آن، نگرانی‌ها و هراس‌ها مرتفع گردد و تاریکی‌ها از پهنه [[گیتی]] برچیده و ریشه [[ظلم]] و [[جهل]] و [[تباهی]] برکنده شود- یک [[اعتقاد]] عمومی است که همواره بین بیشتر [[ملت‌ها]] وجود داشته است. یکی از نویسندگان از این [[باور]] با عنوان "[[فوتوریسم]]" یاد کرده، می‌نویسد: "فوتوریسم<ref>.Futurism </ref>؛ یعنی، [[اعتقاد]] به [[دوره آخر الزمان]] و [[انتظار ظهور]] [[منجی]] غیبی و [[مصلح جهانی]] و بزرگ، از جمله مسائلی است که در [[اصول عقاید]] ما، جای مهمی را اشغال کرده است. [[فوتوریسم]] عقیده‌ای است که در کیش‌های آسمانی زوراستریانیسم ([[مذهب]] زردشت) و جودائیسم ([[مذهب]] [[یهود]]) و سه [[مذهب]] عمده [[مسیحیت]] (کاتولیک، [[پروتستان]] و ارتودکس) و به‌طور کلی در میان مدعیان [[نبوت]]، به مثابه یک اصل مسلم قبول شده و همگی به اتفاق، [[بشارت ظهور]] همچو مصلحی را داده‌اند..."<ref>سید هادی خسروشاهی، مصلح جهانی و مهدی موعود {{ع}} از دیدگاه اهل سنت، ص ۵۵.</ref>. "[[فوتوریسم]]" یکی از مسائلی است که در بحث‌های تئولوژیک تمام [[مذاهب]] آسمانی، از آن بحث شده است. دار مستتر در یکی از کنفرانس‌هایی که به مناسبت [[ظهور]] "[[مهدی]] [[متمهدی]]" در سودان در فوریه سال ۱۸۸۵ میلادی برگزار گردید، می‌گوید: "می‌دانید که [[محمد]] {{صل}} چگونه [[شریعت]] خود را بنیان نهاد؟ وقتی که او [[ظهور]] کرد، در [[عربستان]] علاوه بر [[شرک]] ملی باستانی، سه [[دیانت]] بیگانه موجود بود: [[آیین یهود]]، [[دیانت]] عیسوی، [[کیش]] زردشت... نکته مشترکی که در این سه [[دیانت]] یافت می‌شد، عبارت از [[اعتقاد]] به یک وجود فوق الطبیعه بود که بایستی در [[آخر الزمان]] [[ظهور]] کند و [[نظم]] و [[عدالت]] رفته را به [[جهان]] بازآرد و [[مقدمه]] خلود و [[سعادت]] دائم [[انسان]] را فراهم سازد"<ref>سید هادی خسروشاهی، مصلح جهانی و مهدی موعود {{ع}} از دیدگاه اهل سنت، ص ۵۵، به نقل از: دار مستتر، مهدی {{ع}} در سیزده قرن، ترجمه محسن جهان سوز.</ref>. براساس تحقیقات پژوهشگران مسائل [[اسلامی]]، این [[عقیده]] پیوسته در میان بیشتر [[ملت‌ها]] و [[پیروان ادیان]] بزرگ وجود داشته و حتی [[اقوام]] مختلف جهان- چون اسلاوها، ژرمن‌ها، اسن‌ها و سلت‌ها- نیز معتقدند که سرانجام باید [[پیشوایی]] در [[آخر الزمان]] [[ظهور]] کند و [[بی‌عدالتی‌ها]] را از بین ببرد و [[حکومت واحد جهانی]] تشکیل داده، در بین [[مردم]] براساس [[عدالت]] و [[انصاف]] [[داوری]] کند. در این درس با توجه به اهمیت موضوع، تنها به دو دیدگاه ([[یهود]] و [[مسیحیت]]) خواهیم پرداخت و دیدگاه‌های دیگر [[ادیان]] و [[مذاهب]] را مطرح نخواهیم کرد؛ به [[دلیل]] اینکه: بیشتر متون در دست، غیرقابل استناد قطعی به [[پیامبران]] این [[ادیان]] است و در نسبت دادن آنها به صاحبان این شریعت‌ها، تردیدهای جدی وجود دارد. بیشتر این نوشته‌ها به صورت کنایه، استعاره و همراه با ابهام‌های فراوانی است که برداشت قطعی از این سخنان را غیرممکن می‌سازد. اگرچه عده‌ای بر این مطلب پای می‌فشرند که قسمت‌های فراوانی از این نوشته‌ها، مربوط به "[[مهدویت]]" است! پاره‌ای از متون این [[ادیان]] نگرش‌های [[پیروان]] آن [[ادیان]] است و استفاده صریح از آن متون را در باره "[[مهدویت]]" دور از دسترس می‌نماید. در برخی از موارد، اصل کتاب‌هایی که در بحث "[[مهدویت]] در [[ادیان]]" بدان اشاره می‌شود، در دست نیست و تنها به نقل‌هایی از این کتاب‌ها بسنده شده، که این نیز مشکلی بر مشکلات یاد شده افزوده است. اگرچه موارد یاد شده تا حدودی درباره متون [[کتاب مقدس]] نیز وجود دارد؛ اما نزدیکی صدور آنها به زمان ما و تا حدودی صراحت آنها در مباحث [[موعود]] و [[منجی]]، مقداری از دشواری کار می‌کاهد. بنابراین در این موضوع تنها به دو کتاب [[تورات]] و [[انجیل]] بسنده می‌کنیم. علاقه‌مندان را به کتاب‌های مفصل توصیه می‌نماییم<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۱، ص۲۴.</ref>. | | [[امید]] به آمدن "[[مصلح بزرگ]] آسمانی"، در آینده‌ای روشن و استقرار [[عدالت]] و [[صلح]] فراگیر و همگانی، امری فطری است. این انگاره با وجود [[آدمی]]، آمیخته شده است و محصور در زمان و مکان و ویژه [[قوم]] و ملتی خاص نیست. همه افراد، طبق [[فطرت]] ذاتی خود، منتظرند [[جهان]] در پرتو [[ظهور]] [[رهبری الهی]] و آسمانی و با تأیید و [[عنایت]] [[پروردگار]]، از [[ظلم و ستم]] [[نجات]] یافته، از نابسامانی‌ها، [[ناامنی‌ها]] و تیره روزی‌ها خلاص شوند و سرانجام به کمال مطلوب و [[زندگی]] شرافتمندانه، نایل آیند. در بیشتر [[ادیان]] و [[مذاهب]] [[جهان]]، از مصلحی سخن به میان آمده که در [[آخر الزمان]] [[ظهور]] کرده و به جنایت‌ها و خیانت‌ها خاتمه خواهد داد و شالوده [[حکومت واحد جهانی]] را براساس [[عدالت]] و [[آزادی]] واقعی، بنیان خواهد نهاد. تمامی [[پیامبران]] و [[سفیران الهی]] نیز در این زمینه به [[مردم]] با [[ایمان]] [[جهان]]، نویدهایی داده‌اند. [[پیروان ادیان]] و [[مذاهب]] گوناگون، درباره نام آن بزرگوار باهم اختلاف‌نظر دارند. [[مسلمانان]] با ارائه [[کامل‌ترین]] تصویر، او را با نام "[[مهدی موعود]]" می‌شناسند. [[عقیده]] به [[ظهور]] "نجات‌دهنده" و [[امید]] به یک "آینده‌ای روشن"- که در آن، نگرانی‌ها و هراس‌ها مرتفع گردد و تاریکی‌ها از پهنه [[گیتی]] برچیده و ریشه [[ظلم]] و [[جهل]] و [[تباهی]] برکنده شود- یک [[اعتقاد]] عمومی است که همواره بین بیشتر [[ملت‌ها]] وجود داشته است. یکی از نویسندگان از این [[باور]] با عنوان "[[فوتوریسم]]" یاد کرده، می‌نویسد: "فوتوریسم<ref>.Futurism </ref>؛ یعنی، [[اعتقاد]] به [[دوره آخر الزمان]] و [[انتظار ظهور]] [[منجی]] غیبی و [[مصلح جهانی]] و بزرگ، از جمله مسائلی است که در [[اصول عقاید]] ما، جای مهمی را اشغال کرده است. [[فوتوریسم]] عقیده‌ای است که در کیش‌های آسمانی زوراستریانیسم ([[مذهب]] زردشت) و جودائیسم ([[مذهب]] [[یهود]]) و سه [[مذهب]] عمده [[مسیحیت]] (کاتولیک، [[پروتستان]] و ارتودکس) و به‌طور کلی در میان مدعیان [[نبوت]]، به مثابه یک اصل مسلم قبول شده و همگی به اتفاق، [[بشارت ظهور]] همچو مصلحی را داده‌اند..."<ref>سید هادی خسروشاهی، مصلح جهانی و مهدی موعود {{ع}} از دیدگاه اهل سنت، ص ۵۵.</ref>. "[[فوتوریسم]]" یکی از مسائلی است که در بحث‌های تئولوژیک تمام [[مذاهب]] آسمانی، از آن بحث شده است. دار مستتر در یکی از کنفرانس‌هایی که به مناسبت [[ظهور]] "[[مهدی]] [[متمهدی]]" در سودان در فوریه سال ۱۸۸۵ میلادی برگزار گردید، می‌گوید: "می‌دانید که [[محمد]] {{صل}} چگونه [[شریعت]] خود را بنیان نهاد؟ وقتی که او [[ظهور]] کرد، در [[عربستان]] علاوه بر [[شرک]] ملی باستانی، سه [[دیانت]] بیگانه موجود بود: [[آیین یهود]]، [[دیانت]] عیسوی، [[کیش]] زردشت... نکته مشترکی که در این سه [[دیانت]] یافت می‌شد، عبارت از [[اعتقاد]] به یک وجود فوق الطبیعه بود که بایستی در [[آخر الزمان]] [[ظهور]] کند و [[نظم]] و [[عدالت]] رفته را به [[جهان]] بازآرد و [[مقدمه]] خلود و [[سعادت]] دائم [[انسان]] را فراهم سازد"<ref>سید هادی خسروشاهی، مصلح جهانی و مهدی موعود {{ع}} از دیدگاه اهل سنت، ص ۵۵، به نقل از: دار مستتر، مهدی {{ع}} در سیزده قرن، ترجمه محسن جهان سوز.</ref>. براساس تحقیقات پژوهشگران مسائل [[اسلامی]]، این [[عقیده]] پیوسته در میان بیشتر [[ملت‌ها]] و [[پیروان ادیان]] بزرگ وجود داشته و حتی [[اقوام]] مختلف جهان- چون اسلاوها، ژرمن‌ها، اسن‌ها و سلت‌ها- نیز معتقدند که سرانجام باید [[پیشوایی]] در [[آخر الزمان]] [[ظهور]] کند و [[بی‌عدالتی‌ها]] را از بین ببرد و [[حکومت واحد جهانی]] تشکیل داده، در بین [[مردم]] براساس [[عدالت]] و [[انصاف]] [[داوری]] کند. در اینجا با توجه به اهمیت موضوع، تنها به دو دیدگاه ([[یهود]] و [[مسیحیت]]) خواهیم پرداخت و دیدگاه‌های دیگر [[ادیان]] و [[مذاهب]] را مطرح نخواهیم کرد؛ به [[دلیل]] اینکه: بیشتر متون در دست، غیرقابل استناد قطعی به [[پیامبران]] این [[ادیان]] است و در نسبت دادن آنها به صاحبان این شریعت‌ها، تردیدهای جدی وجود دارد. بیشتر این نوشته‌ها به صورت کنایه، استعاره و همراه با ابهام‌های فراوانی است که برداشت قطعی از این سخنان را غیرممکن می‌سازد. اگرچه عده‌ای بر این مطلب پای می‌فشرند که قسمت‌های فراوانی از این نوشته‌ها، مربوط به "[[مهدویت]]" است! پاره‌ای از متون این [[ادیان]] نگرش‌های [[پیروان]] آن [[ادیان]] است و استفاده صریح از آن متون را در باره "[[مهدویت]]" دور از دسترس می‌نماید. در برخی از موارد، اصل کتاب‌هایی که در بحث "[[مهدویت]] در [[ادیان]]" بدان اشاره می‌شود، در دست نیست و تنها به نقل‌هایی از این کتاب‌ها بسنده شده، که این نیز مشکلی بر مشکلات یاد شده افزوده است. اگرچه موارد یاد شده تا حدودی درباره متون [[کتاب مقدس]] نیز وجود دارد؛ اما نزدیکی صدور آنها به زمان ما و تا حدودی صراحت آنها در مباحث [[موعود]] و [[منجی]]، مقداری از دشواری کار می‌کاهد. بنابراین در این موضوع تنها به دو کتاب [[تورات]] و [[انجیل]] بسنده می‌کنیم. علاقه‌مندان را به کتاب‌های مفصل توصیه می‌نماییم<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۱، ص۲۴.</ref>. |
|
| |
|
| ==اندیشه موعود در آیین یهود== | | == [[اندیشه موعود در آیین یهود]] == |
| یهودیان- که خود را [[پیروان]] [[حضرت موسی]] {{ع}} می‌دانند- [[منتظر]] موعودند. در آثار [[دینی]] [[یهود]] و سفرهای [[تورات]] و دیگر کتاب‌های انبیای آنان، همواره به [[موعود]] اشاره شده است. از آنجایی که [[یهودیان]]، به [[حضرت مسیح]] {{ع}} [[ایمان]] نیاوردند، بالطبع [[موعود]] آنان هنوز [[ظهور]] نکرده است. اگر در آثار [[مقدس]] [[یهودی]] تأمل شود، چهره سه [[موعود]]، در آنها ترسیم می‌گردد:
| |
| #[[حضرت مسیح]] {{ع}}؛
| |
| #[[حضرت محمد]] {{صل}}؛
| |
| #[[حضرت مهدی]] {{ع}}.
| |
| با این حساب، [[انتظار]]، در [[یهودیت]] کیفیتی ویژه می‌یابد و چون این [[قوم]]، نه به [[حضرت مسیح]] {{ع}} و نه به [[حضرت محمد]] {{صل}}، نگرویدند، باید در برابر مسأله [[موعود]] و [[انتظار]]، بسیار حساس و نگران باشند و از این همه اشاره‌ها و بشارت‌های موجود در کتاب‌هایشان، به سادگی و [[غفلت]] نگذرند. آنان باید از دیگران منتظرتر باشند و بیشتر به [[انتظار]] و [[آمادگی برای ظهور]] [[فکر]] کنند. البته تکاپوی [[آشکار]] [[یهودیان]]، در دوران حاضر و فعالیت‌های آنها در بازسازی هیکل [[سلیمان]] و آماده ساختن [[بیت المقدس]] برای آمدن [[منجی]]، می‌تواند دلیلی بر این مدعا باشد؛ هرچند این دیدگاه دارای [[انحرافی]] [[آشکار]] است!! اینک نام چند کتاب از کتاب‌های [[یهودیت]] و [[عهد]] عتیق- که در آنها سخنانی درباره [[موعود]] آمده است- همراه با بخش‌های موردنظر ذکر می‌شود<ref>نقل‌های کتاب مقدس، مستقیم از کتاب مزبور و بدون هیچ کم و کاستی نقل شده است.</ref>:
| |
| #[[کتاب دانیال پیامبر]]: "در آن وقت سرور بزرگ میکائیلی- که از جانب پسران قومت [[قائم]] است- خواهد ایستاد و زمان تنگنایی که از بودن طوایف تا به این زمان نبوده است، واقع خواهد شد و در آن زمان [[قوم]] تو- هر کسی که در کتاب مکتوب شده است- [[نجات]] خواهد یافت و از خوابندگان در [[خاک]]، [[زمین]] بسیاری بیدار خواهند شد. بعضی جهت حیات ابدی و بعضی از برای [[شرمساری]] و [[حقارت]] ابدی..."<ref>کتاب مقدس، ترجمه فاضل خان همدانی، کتاب دانیال، ص ۱۵۶۷، فصل دوازدهم، بندهای ۱- ۳.</ref>.
| |
| #کتاب حگی: "[[خداوند]] لشکرها چنین می‌فرماید: هنوز وقت قلیلی است که من [[آسمان‌ها]] و [[زمین]] و بحر و خشکی را به [[هیجان]] می‌آورم؛ بلکه تمامی طوایف را به [[هیجان]] می‌آورم و مرغوب تمامی طوایف خواهد آمد و [[خداوند]] لشکرها می‌فرماید: این خانه را مملو از جلال خواهم کرد..."<ref>کتاب مقدس، ترجمه فاضل خان همدانی، کتاب حگی، ص ۱۶۳۲، فصل دوم، بندهای ۶- ۸.</ref>.
| |
| #[[کتاب صفنیاه پیامبر]]: "[[خداوند]] در اندرون آن [[عادل]] است، بی‌انصافی نمی‌کند. هر صبح بی‌نقصان [[حکم]] خود را به [[روشنایی]] برمی‌آورد؛ اما عاصی [[انفعال]] را نمی‌داند. طوایف را منقطع نمودم، برج‌های ایشان ویرانند. کوچه‌های ایشان را خراب کردم، به حدی که عبور کننده نیست و شهرهای ایشان بدون [[آدمی]] و ساکنی ویرانند و گفتم که شاید از من ترسیده، [[تأدیب]] را قبول کنی تا آنکه مسکن ایشان منقطع نشود. اما هر [[قدر]] که ایشان را عقوبت کردم، ایشان سحرخیزی نموده، تمامی [[اعمال]] خویشتن را [[فاسد]] گردانیدند..."<ref>کتاب مقدس، ترجمه فاضل خان همدانی، کتاب صفنیای نبی، ص ۱۶۲۹، فصل سوم، بندهای ۵- ۸.</ref>.
| |
| #[[کتاب اشعیای پیامبر]]: "و نهالی از تنه یشی برآمده، شاخه از ریشه‌هایش قد خواهد کشید و [[روح]] خدا- که [[روح]] [[حکمت]] و فطانت و [[روح]] [[مشورت]] و جبروت و [[روح]] [[علم]] و [[خشیت از خداوند]] است- بر آن خواهد آرمید و او را در [[خشیت]] [[خداوند]] تیزهوش گردانیده، موافق منظور نظرش [[حکم]] و مطابق مسموع گوش‌هایش تنبیه نخواهد فرمود؛ بلکه ذلیلان را به [[عدالت]] [[حکم]] و برای [[مسکینان]] [[زمین]] به [[راستی]] تنبیه خواهد نمود و [[زمین]] را به عصای دهانش زده به [[روح]] لب‌هایش شریر را خواهد کشت..."<ref>کتاب مقدس، ترجمه فاضل خان همدانی، کتاب اشعیاء نبی، ص ۱۲۲۰، فصل یازده، بند ۱- ۱۰.</ref>.
| |
| #کتاب [[زبور داود]] {{ع}}: در این کتاب نیز مطالبی ذکر شده است؛ چنان‌که [[قرآن کریم]]، به [[نقل]] از [[زبور]] از [[غلبه]] [[صالحان]] سخن گفته است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. با مراجعه به [[زبور]]، می‌توان به رغم تحریف‌های صورت گرفته، این [[بشارت]] را چنین یافت: "زیرا که شریران منقطع می‌شوند؛ اما متوکلان به [[خداوند]] [[وارث زمین]] خواهند شد؛ اما متواضعان [[وارث زمین]] شده از کثرت [[سلامتی]] متلذذ خواهند شد..."<ref>کتاب مقدس، مزامیر داود، مزمور سی و هفتم، بندهای ۹- ۳۷.</ref>. پس از [[حضرت موسی]] {{ع}}، [[حضرت عیسی]] {{ع}} آمد و [[دین]] [[موسی]] {{ع}} را [[نسخ]] کرد. اکنون [[دین یهود]]، [[دین]] منسوخ و [[شریعت]] باطله است. پس از [[حضرت عیسی]] {{ع}}، [[حضرت محمد]] {{صل}}، [[مبعوث]] شده و [[دین]] [[مسیح]] را [[نسخ]] کرد. اکنون [[دین]] [[مسیح]]، [[دین]] منسوخ و [[شریعت]] [[باطل]] است<ref>این تعبیر- چنان‌که پیداست- به این معنا نیست که شریعت موسای کلیم {{ع}}، یا شریعت عیسای مسیح {{ع}}، در زمان خود نیز باطل بوده است. این دو دین، هریک در عهد خود و در دور زمانی خاص خود و نیز به دور از تحریف‌ها و تصرف‌ها، دین آسمانی و بر حق بوده است.</ref>. از زمان طلوع [[اسلام]] تاکنون و تا [[قیامت]]، تنها [[دین]] به [[حق]] در روی زمین- که مبتنی بر [[وحی]] و [[پیامبری]] است- [[دین]] [[مقدس]] [[اسلام]] است و [[کتاب خدا]]، در میان خلق همواره، [[قرآن]] است. بر این اساس "[[موعود]]" همان [[مهدی]] {{ع}} است و [[بشارت‌ها]] و اشارت‌هایی که از [[پیامبران]] و دیگر بزرگان رسیده است، در [[حق]] او [[صادق]] است و به [[ظهور]] او اشاره دارد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۱، ص۲۳-۲۶.</ref>.
| |
|
| |
|
| ==اندیشه موعود در آیین مسیحیت== | | == [[اندیشه موعود در آیین مسیحیت]]== |
| [[دین]] مسیحیت- به‌ویژه از دیدگاه مسائل معرفتی و شناختی- ادامه [[دین یهود]] است. منبع اصلی [[دینی]] و [[فرهنگی]] آن، [[عهد عتیق]] است که همان [[کتاب مقدس]] [[یهودیان]] است. بنابراین هرچه درباره [[دین یهود]] گفته شود، تقریبا درباره [[دین]] [[مسیحیت]] نیز [[صدق]] می‌کند.
| |
| افزون بر آنچه در متون [[یهودی]] مورد اشاره قرار گرفت، در کتاب‌های ویژه [[مسیحیت]] نیز، بشارت‌های بیشتر و روشن‌تری، درباره [[موعود]] [[آخر الزمان]]، [[نقل]] شده است؛ زیرا:
| |
| #با [[ظهور]] [[حضرت مسیح]] {{ع}}، زمان در مقیاس کلی، به [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} نزدیک‌تر شده است.
| |
| #[[تحریف]] کمتری در این آثار پدید آمده است؛ زیرا از دوره [[نزول]] آثار [[مقدس]] [[یهود]]، زمان بسیار بیشتری می‌گذرد، تا دوره [[نزول]] [[کتاب مقدس]] [[مسیحیت]]. این امر باعث شده، تا دست [[تحریف]] و پوشیده داری، در این آثار، به اندازه آثار [[یهود]] فرصت کار نیابد؛ اگرچه [[دانشمندان]] [[مسیحی]] نیز در این‌باره کوشش بسیار کردند و در تأیید یا رد انجیل‌ها، به این مسائل نیز توجه داشتند و [[انجیل]] [[برنابا]] را کمتر تأیید می‌کردند<ref>محمد رضا حکیمی، خورشید مغرب، صص ۵۲- ۵۸.(با تصرف)</ref>.
| |
| در اینجا، به چند کتاب- که در آنها بشارت‌هایی درباره [[ظهور منجی]] آمده است- اشاراتی می‌شود:
| |
| #[[انجیل]] متی: "و چون [[فرزند]] [[انسان]] در جلال خود خواهد آمد؛ با جمیع [[ملائکه]] مقدسه بر کرسی بزرگی خود قرار خواهد گرفت. همه [[قبایل]] نزد وی جمع خواهند شد و آنها را از همدیگر جدا خواهد کرد؛ چنان که شبانی میش‌ها را از بزها جدا کند..."<ref>کتاب مقدس، انجیل متی، باب بیست و پنجم، ص ۶۰، بندهای ۳۱- ۳۳.</ref>.
| |
| #[[انجیل لوقا]]: "پس بایست که بسته باشد کمرهای شما و افروخته باشد چراغ‌های شما و خود باشید مانند آن کسانی که [[انتظار]] می‌کشند آقای خود را که کی از عروسی بازآید که چون آید و در زند، دفعتا در را گشایند. خوشا به حال آن نوکران که چون آقا آید، بیدار یابد آنها را و من به شما می‌گویم که به درستی کمر خود را بسته آنها را نشانید و نزدشان آمده آنان را [[خدمت]] خواهد نمود"<ref>کتاب مقدس، انجیل لوقا، ص ۱۵۴، باب دوازدهم، بندهای ۳۵- ۳۷.</ref>.
| |
| #[[انجیل]] مرقس: "و بر [[حقیقت]] آن روز و آن ساعت- سوای پدر- نه [[ملائکه]] [[آسمان]] و نه [[فرزند]]، هیچ‌کس مطلع نیست. [[احتیاط]] نمایید که با حذر باشید و [[دعا]] نمایید؛ زیرا از هنگام رسیدن آن زمان مطلع نیستید؛ چنانچه شخصی به سفر بعیدی رفته و خانه خود را گذاشته و ملازمان خود را [[قدرت]] داده و هرکس را به شغل خاص مقرر فرموده و دربان را به بیدار بودن امر فرموده است. پس بیدار باشید از آنجا که نمی‌دانید بزرگ خانه چه‌وقت خواهد آمد. در [[شام]] یا نصف شب یا وقت بانگ خروس یا صبح؛ مبادا که ناگاه آمده، شما را در [[خواب]] یابد و آنچه من به شما می‌گویم، به همه می‌گویم بیدار باشید"<ref>کتاب مقدس، انجیل مرقس، باب سیزدهم، بندهای ۳۲- ۳۷.</ref>.
| |
| #[[مکاشفات]] [[یوحنا]]: "چنانچه [[پدر]] در ذات خود زندگانی دارد، به پسر نیز داده است که او در ذات خود زندگانی داشته باشد و [[قدرت]] به او داده است که هم حکم‌رانی بکند، به [[علت]] آنکه [[فرزند]] [[انسان]] است"<ref>کتاب مقدس، انجیل یوحنا، باب پنجم، بندهای ۲۶- ۲۸.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۱، ص۲۶، ۲۷.</ref>.
| |
|
| |
|
| ==پانویس== | | == منابع == |
| {{یادآوری پانویس}} | | {{منابع}} |
| {{پانویس2}} | | * [[پرونده:136861.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۱ (کتاب)|'''درسنامه مهدویت ج۱''']] |
| [[رده:موعود در ادیان ابراهیمی]] | | {{پایان منابع}} |
| | |
| | == پانویس == |
| | {{پانویس}} |
| | |
| | [[رده:امام مهدی]] |
