←معناشناسی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== معناشناسی == | == معناشناسی == | ||
«[[نماز]]» مترادف واژه «[[صلاة]]» در عربی است که از ریشه «صلو» به معنای [[دعا]]<ref>فراهیدی، کتاب العین، ۷/۱۵۴.</ref>، نرمش، [[تعظیم]]، کرنش و [[رحمت]]<ref>فیومی، المصباح المنیر، ۳۴۶.</ref> است. نماز جماعت در اصطلاح [[شرع]] و [[فقها]] به نوع ویژه یا به نوعی از انواع نماز گفته می‌شود<ref>مشکینی، ۳۳۴–۳۳۵.</ref> که به صورت گروهی، دو نفر یا بیشتر با اقتدا به پیشنماز خوانده می‌شود<ref>حلی، علامه، تبصرة المتعلمین، ۵۲؛ دهخدا، لغتنامه، ۱۳/۲۰۱۰۱.</ref>.<ref>زینب علی‌زاده لوشابی|علی‌زاده | «[[نماز]]» مترادف واژه «[[صلاة]]» در عربی است که از ریشه «صلو» به معنای [[دعا]]<ref>فراهیدی، کتاب العین، ۷/۱۵۴.</ref>، نرمش، [[تعظیم]]، کرنش و [[رحمت]]<ref>فیومی، المصباح المنیر، ۳۴۶.</ref> است. نماز جماعت در اصطلاح [[شرع]] و [[فقها]] به نوع ویژه یا به نوعی از انواع نماز گفته می‌شود<ref>مشکینی، ۳۳۴–۳۳۵.</ref> که به صورت گروهی، دو نفر یا بیشتر با اقتدا به پیشنماز خوانده می‌شود<ref>حلی، علامه، تبصرة المتعلمین، ۵۲؛ دهخدا، لغتنامه، ۱۳/۲۰۱۰۱.</ref>.<ref>[[زینب علی‌زاده لوشابی|علی‌زاده لوشابی]]، [[مهدی طاهایی|طاهایی]]، [[نماز جماعت (مقاله)|مقاله «نماز جماعت»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۱۰ (کتاب)| دانشنامه امام خمینی ج۱۰]]، ص۱۰۰–۱۱۰.</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||