بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخلهای وابسته}} +{{پایان مدخل وابسته}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احترام در قرآن]] - [[احترام در معارف و سیره نبوی]] - [[احترام در فقه اسلامی]] - [[احترام در فقه سیاسی]] - [[احترام در تربیت اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==معناشناسی احترام== | '''احترام''' بهمعنای [[حرمت]] نگهداشتن، در اصطلاح بهمعنای [[تعظیم]]، گرامی داشت و بزرگداشت است. مصادیق مختلفی برای احترام بیان شده است که شامل [[انسانها]] و اشیاء میشود. در باب قسم اول میتوان برخی موارد را نام برد مانند: [[احترام به انسانیت]]؛ [[احترام پیامبر]]؛ [[احترام پدر و مادر]]؛ [[احترام مؤمنان و پرهیزکاران]]؛ [[احترام دانشمندان]]؛ [[احترام به زنان]]؛ [[احترام مهمان]]؛ [[احترام یتیمان و مسکینان]]؛ [[احترام به فرزندان]] و در مورد اشیاء [[احترام امور مقدس]] مانند: [[احترام قرآن]]؛ [[احترام خانه خدا]]؛ [[احترام و تعظیم اماکن منسوب به امام مهدی]] قابل ذکر است. | ||
احترام بهمعنای [[حرمت]] نگهداشتن است<ref>لغتنامه، ج۱، ص۸۹۸، "احترام".</ref>. [[حرمت]] نیز بهمعنای آنچه که هتک و شکستن آن روا نباشد، آمده است<ref>ترتیبالعین، ص۱۷۴، الصحاح، ج۵، ص۱۸۹۵، "حرم".</ref> و اصطلاح عرف بهمعنای [[تعظیم]]، گرامی داشت و | |||
== معناشناسی احترام == | |||
احترام بهمعنای [[حرمت]] نگهداشتن است<ref>لغتنامه، ج۱، ص۸۹۸، "احترام".</ref>. [[حرمت]] نیز بهمعنای آنچه که هتک و شکستن آن روا نباشد، آمده است<ref>ترتیبالعین، ص۱۷۴، الصحاح، ج۵، ص۱۸۹۵، "حرم".</ref> و اصطلاح عرف بهمعنای [[تعظیم]]، گرامی داشت و بزرگداشت، بیارتباط با معنای لغوی آن نیست؛ زیرا شخص، شیء، مکان یا [[زمان]] محترم، دارای حرمت و حریمی است که [[حفظ]] آن لازم و هتک آن نارواست<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>. | |||
== [[احترام انسان]] == | == [[احترام انسان]] == | ||
=== | === احترام به انسانیت === | ||
انسان از بُعد فردی موجودی است که بهطور ذاتی و [[فطری]] دوستدار کرامت، [[شخصیّت]]، [[آبرو]] و [[نیازمند]] احترام است. اعطای کرامت از سوی خداوند به انسانها، [[اختیار]] و [[اراده]] را از آنان سلب نمیکند؛ بدین سبب ممکن است انسان به خواسته خود، از [[دستورهای الهی]] سر بپیچد و با [[کفر]] ورزیدن، | {{اصلی|احترام و تکریم انسان}} | ||
انسان از بُعد فردی موجودی است که بهطور ذاتی و [[فطری]] دوستدار کرامت، [[شخصیّت]]، [[آبرو]] و [[نیازمند]] احترام است. اعطای کرامت از سوی خداوند به انسانها، [[اختیار]] و [[اراده]] را از آنان سلب نمیکند؛ بدین سبب ممکن است انسان به خواسته خود، از [[دستورهای الهی]] سر بپیچد و با [[کفر]] ورزیدن، کوشش در راه [[گمراه کردن]] [[مردم]]، سعی در جلوگیری از تحقّق [[آیین الهی]]، [[تحریف]] دستورهای [[دینی]] و [[تکذیب]] [[آیات]] روشن [[الهی]] باعث رسوایی و [[خواری]] خود شده، زمینه بیاحترامی خویش را فراهم سازد؛ چنانکه میتواند با [[اعمال ناشایست]] [[اخلاقی]]، احترام خویش را از بین برده، حیثیّت و آبروی خود را در [[دنیا]] و [[آخرت]] هتک کند. [[تکریم]] [[انسان]] از سوی [[خداوند]]، نشاندهنده محترم بودن او است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ}}<ref>«و به راستی ما فرزندان آدم را ارجمند داشتهایم» سوره اسراء، آیه ۷۰.</ref>. [[سجده]] ملائکهای که خود، موجودات محترمی هستند، برای انسان، اعطای [[مقام خلافت الهی]] به وی، [[پیمان]] گرفتن خداوند از وی و مسخّر ساختن آنچه در [[آسمانها]] و [[زمین]] است برای انسان نیز [[حرمت]] و [[کرامت انسان]] را نشان میدهد<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>. | |||
=== احترام پیامبر === | |||
{{اصلی|احترام و تکریم پیامبر}} | |||
[[قرآن کریم]] با وصف پیامبر {{صل}} به "[[رسول]] کریم"، [[شخصیّت]] عظیم ایشان را یادآوری کرده: {{متن قرآن|إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ}}<ref>«که این (قرآن) بازخوانده فرستادهای گرامی است» سوره حاقه، آیه ۴۰.</ref> و [[مردم]] و [[مؤمنان]] را به رعایت مسائل خاصّی درباره حضرت سفارش کرده است. بخشی از آن در [[سوره احزاب]] چنین آمده است: وارد [[خانه]] او ([[رسولخدا]] {{صل}}) نشوید، مگر آنکه از شما [[دعوت]] شده باشد... . در آن صورت، پیش از فرا رسیدن زمان [[پذیرایی]] بر او وارد نشوید؛ پس از پذیرایی بازگردید و با یکدیگر (در محضر او) سرگرم [[سخن گفتن]] نشوید، اگر کالایی از [[همسران رسول خدا]] میخواهید، از پشت پرده بخواهید و ...<ref>سوره احزاب، آیه ۵۳.</ref>. | |||
[[خداوند]] و [[فرشتگان]] او با فرستادن [[صلوات]] بر رسولاکرم {{صل}} او را گرامی میدارند و [[مؤمنان]] نیز [[دستور]] یافتهاند که بر [[رسولخدا]] [[سلام]] و صلوات بفرستند. معنای صلوات خداوند بر [[رسول]] خویش همان اعطای [[کرامت]] و [[فضیلت]] به وی و بالا بردن [[درجه]] او و [[ستایش]] است و از سوی [[مردم]]، [[دعا]] در [[حق]] ایشان است. | |||
[[ | |||
[[ | [[قرآن کریم]]، اذیّت رسول خدا و بیاحترامی به حضرت را سبب گرفتار شدن به [[عذاب]] دردناک: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ}}<ref>«و برای آن کسان که به فرستاده خداوند آزار میرسانند» سوره توبه، آیه ۶۱.</ref> و [[لعنت]] خداوند دانسته است<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>. | ||
[[قرآن کریم]] | === احترام اهل بیت === | ||
{{اصلی|احترام و تکریم اهل بیت}} | |||
احترام و [[تکریم]] یکی از اصول [[الهی]] و [[انسانی]] در [[قرآن کریم]] است. احترام به [[پیامبر خاتم]] {{صل}} و [[اهل بیت]] ایشان از بزرگترین موارد این موضوع محسوب میشود. براساس روایاتی از [[پیامبر]] {{صل}} در [[روز قیامت]] از [[ثقلین]] سؤال خواهد شد که اهل بیت {{ع}} یکی از آنهاست. احترام اهل بیت {{ع}} مصادیق مختلفی دارد مانند: احترام ذریة ایشان، [[صله رحم]] با آنها، زنده نگه داشتن سخنانشان، [[صلوات]] بر آنها و...<ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۱۱۶- ۱۱۹.</ref>. | |||
=== | === احترام پدر و مادر === | ||
{{اصلی|احترام و تکریم والدین}} | |||
[[احترام به والدین]] نزد عقلا امری پسندیده و در احکام دینی نیز از اهم [[واجبات]] [[شرعی]] است و این احترام به [[دلیل]] زحماتی است که پدر و مادر طی دوران تولد و [[رشد]] و [[تربیت]] او متحمل شدهاند. چنین احترام و احسانی از سوی [[قرآن]] نیز مورد سفارش قرار گرفته: {{متن قرآن|وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}} و [[امر]] به [[احسان به پدر و مادر]] پس از [[فرمان]] به [[عبادت]] [[خداوند]] واقع شده است که نشانه اهمّیّت آن است. [[نیکی]] و [[احترام به پدر و مادر]] یکی از اصول اخلاقی بسیار مهم در [[سیره نبوی]] و [[ائمه]] {{ع}} نیز بوده است<ref>ر. ک: [[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)| ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶]]، ص ۴۴۳؛ [[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]]؛ [[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[نگین رسالت (کتاب)|نگین رسالت]] ص۴۷.</ref>. | |||
[[احترام به والدین]] نزد عقلا امری پسندیده و در احکام دینی نیز از اهم [[واجبات]] [[شرعی]] است و این احترام به [[دلیل]] زحماتی است که پدر و مادر طی دوران | |||
=== | === احترام مؤمنان و پرهیزکاران === | ||
[[قرآن کریم]]، دستور به [[سلام کردن]] به مؤمنان و تواضع در برابر ایشان داده است. [[شخصیّت]] بزرگ [[مؤمن]]، [[لزوم]] احترام به وی و [[پاداش]] بزرگ آن، [[نهی]] از [[آزار]] مؤمن و آثار وضعی و کیفری آن، مورد تاکید آیات و روایات قرار گرفته است. انسانهای [[پرهیزکار]] نیز با احراز [[برترین]] ملاک [[کرامت]]، یعنی "[[تقوا]]" با شخصیّتترین [[انسانها]] نزد [[خداوند]] شمرده میشوند: {{متن قرآن| إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ}}<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[ احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]] | {{اصلی|احترام و تکریم مؤمنان و پرهیزکاران}} | ||
[[قرآن کریم]]، دستور به [[سلام کردن]] به مؤمنان و تواضع در برابر ایشان داده است. [[شخصیّت]] بزرگ [[مؤمن]]، [[لزوم]] احترام به وی و [[پاداش]] بزرگ آن، [[نهی]] از [[آزار]] مؤمن و آثار وضعی و کیفری آن، مورد تاکید آیات و روایات قرار گرفته است. انسانهای [[پرهیزکار]] نیز با احراز [[برترین]] ملاک [[کرامت]]، یعنی "[[تقوا]]" با شخصیّتترین [[انسانها]] نزد [[خداوند]] شمرده میشوند: {{متن قرآن| إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ}}<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>. | |||
=== | === احترام دانشمندان === | ||
در [[قرآن کریم]] به جایگاه ویژه و [[درجه]] [[برتر]] دانشمندان اشاره: {{متن قرآن|يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ}} و تواضع و احترام نسبت به آنان بیان شده است<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[ احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]] | {{اصلی|احترام و تکریم دانشمندان}} | ||
در [[قرآن کریم]] به جایگاه ویژه و [[درجه]] [[برتر]] دانشمندان اشاره: {{متن قرآن|يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ}} و تواضع و احترام نسبت به آنان بیان شده است<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>. | |||
=== | === احترام به زنان === | ||
احترام به زنان از موضوعاتی است که به طور ویژه در اسلام و [[سیره]] و [[نبی اکرم]]{{صل}} بدان پرداخته شده است. [[رسول خدا]]{{صل}} برای ترسیم | {{اصلی|احترام و تکریم زن}} | ||
احترام به زنان از موضوعاتی است که به طور ویژه در اسلام و [[سیره]] و [[نبی اکرم]] {{صل}} بدان پرداخته شده است. [[رسول خدا]] {{صل}} برای ترسیم جایگاه واقعی [[زنان]] در [[جامعه]] بسیار کوشیدند و سرانجام موفق شدند تا حدودی جایگاه از دست رفته [[حقیقی]] [[زنان]] را به آنان بازگردانند. [[اسلام]] مقام انسانی [[زن]] را زنده کرد و برای وی [[حقوق]] [[اجتماعی]] ویژهای در نظر گرفت. [[رسول خدا]] {{صل}} [[بهترین]] افراد امتش را کسانی میدانند که با همسرانشان، بهترین و خوش خلقترین فرد باشند و در مورد آن حضرت گفته شده است: "کسی مهربانتر از ایشان نسبت به خانوادهاش نبوده است"<ref>[[فاطمه پهلوانپور|پهلوانپور، فاطمه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۹۳ ـ ۱۰۶.</ref>. | |||
=== | === احترام مهمان === | ||
در [[قرآن کریم]]، داستان برخورد کریمانه [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} با مهمانانش بیان شده: {{متن قرآن|هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ}} و احترام بهمهمان، رعایت اموری همچون: [[حُسن]] برخورد و گرم گرفتن با او، نشاندن مهمان در بالاترین و [[بهترین]] جای مجلس، همنشینشدن با مهمان، سخت نگرفتن و راحتگذاشتن او، [[پذیرایی]] خوب و بدون فاصله و بدون واسطه از مهمان، در [[حقّ]] او دانسته شده است<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[ احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]] | {{اصلی|احترام و تکریم مهمان}} | ||
در [[قرآن کریم]]، داستان برخورد کریمانه [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} با مهمانانش بیان شده: {{متن قرآن|هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ}} و احترام بهمهمان، رعایت اموری همچون: [[حُسن]] برخورد و گرم گرفتن با او، نشاندن مهمان در بالاترین و [[بهترین]] جای مجلس، همنشینشدن با مهمان، سخت نگرفتن و راحتگذاشتن او، [[پذیرایی]] خوب و بدون فاصله و بدون واسطه از مهمان، در [[حقّ]] او دانسته شده است<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>. | |||
=== | === احترام یتیمان و مسکینان === | ||
[[احسان]] و نیکویی با یتیمان و مسکینان و رعایت [[حقوق]] ایشان در آیاتی از [[قرآن کریم]]، مورد سفارش قرار گرفته است: {{متن قرآن|وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ}}<ref>«و به پدر و مادر و به خویشاوند و یتیمان و تهیدستان» سوره نساء، آیه ۳۶.</ref>. برخی مفسّران احترام (احسان) به آنان را برخوردی مناسب با حال آنان دانستهاند؛ یعنی [[کفالت]] و | {{اصلی|احترام و تکریم یتیمان و مسکینان}} | ||
[[احسان]] و نیکویی با یتیمان و مسکینان و رعایت [[حقوق]] ایشان در آیاتی از [[قرآن کریم]]، مورد سفارش قرار گرفته است: {{متن قرآن|وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ}}<ref>«و به پدر و مادر و به خویشاوند و یتیمان و تهیدستان» سوره نساء، آیه ۳۶.</ref>. برخی مفسّران احترام (احسان) به آنان را برخوردی مناسب با حال آنان دانستهاند؛ یعنی [[کفالت]] و سرپرستی یتیمان، [[حفظ]] [[اموال]] آنان، [[صدقه دادن]] به مسکینان و [[مواسات]] با ایشان و تفقّد احوال آنان<ref>تفسیر قرطبی، ج۲، ص۱۳.</ref>.<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref> | |||
=== | === احترام به سالمندان === | ||
احترام به سالمندان در معارف دینی و روایات معصومین {{ع}} مورد سفارش واقع شده است، [[پیامبر اسلام]] {{صل}} در این زمینه میفرمود: " | {{اصلی|احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان}} | ||
احترام به سالمندان در معارف دینی و روایات معصومین {{ع}} مورد سفارش واقع شده است، [[پیامبر اسلام]] {{صل}} در این زمینه میفرمود: "احترام به پیرمرد [و پیرزن] [[مسلمان]]، بزرگداشت [[خداوند]] است" و میفرمود: "[[کهنسال]] در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است"<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|کانون محبت]] ص ۵۴.</ref>. | |||
=== | === احترام به فرزندان === | ||
{{اصلی|احترام و تکریم فرزند}} | |||
احترام به [[فرزندان]] از مواردی است که در [[سیره نبوی]] مورد تاکید قرار گرفته است و آن حضرت میفرمود: {{متن حدیث|أَكْرِمُوا أَوْلَادَكُمْ وَ أَحْسِنُوا آدَابَهُمْ يُغْفَرْ لَكُمْ}}. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} به کودکان [[سلام]] میداد، به [[بازی]] آنها احترام میگذاشت، کارهای خوبشان را تحسین میکرد، با نوجوانان [[مشورت]] می کرد و [[دختران]] را مورد [[تکریم]] قرار میداد<ref>[[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۴ ص۲۳۰.</ref>. | |||
== | == احترام امور مقدس == | ||
{{اصلی|احترام و تعظیم امور مقدس}} | |||
از نگاه [[قرآن]]، اموری شایسته احترام ویژه است: مانند [[قرآن کریم]]؛ خانه [[خدا]]؛ سرزمین طوی؛ [[ماههای حرام]] و [[شعایر الهی]]. | از نگاه [[قرآن]]، اموری شایسته احترام ویژه است: مانند [[قرآن کریم]]؛ خانه [[خدا]]؛ سرزمین طوی؛ [[ماههای حرام]] و [[شعایر الهی]]. | ||
=== | === احترام قرآن === | ||
[[خداوند سبحان]] قرآن را [[کتابی]] دارای عظمت معرفی کرده و هنگام [[تلاوت]] شنوندگان را به گوش فرا دادن به آن و [[سکوت]] فراخوانده و تماس با آن بدون [[طهارت]] [[شرعی]] را ممنوع دانسته است. این | {{اصلی|احترام و تعظیم قرآن}} | ||
[[خداوند سبحان]] قرآن را [[کتابی]] دارای عظمت معرفی کرده و هنگام [[تلاوت]] شنوندگان را به گوش فرا دادن به آن و [[سکوت]] فراخوانده و تماس با آن بدون [[طهارت]] [[شرعی]] را ممنوع دانسته است. این احترام از امور مستحبّی است، چنان که بیاحترامی به آن از [[محرّمات]] است<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>. | |||
=== | === احترام خانه خدا === | ||
در [[قرآن کریم]] از [[کعبه]] و | {{اصلی|احترام و تعظیم خانه خدا}} | ||
در [[قرآن کریم]] از [[کعبه]] و حریم آن به [[بیت]] و [[حرم]] [[امن]] و ... یاد شده است. این تعابیر عظمت و احترام آنرا بیان میکند؛ چنانکه در [[تفسیر]] [[بیت الحرام]] گفته شده: [[حرمت]] آن چنان بزرگ است که هتک آن روا نیست و احترام مسجدالحرام از [[واجبات]] و [[ستم]] به آن از [[محرّمات]] خاصّ آن مکان است. کعبه از دیرباز و از [[زمان]] [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} مورد احترام بوده است<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>. | |||
=== | === احترام سرزمین طوی === | ||
[[خداوند]]، وادی طُوی را سرزمین [[مقدّس]] دانسته و به [[حضرت موسی]] [[فرمان]] داده است که در آن سرزمین کفش را از پای خویش درآورد. ممکن است احترام برخی مکانهای دیگر چون [[مسجدالاقصی]] را نیز از تعابیر خاصّ مانند "[[مبارک]]" درباره آن استفاده کرد. [[مشعرالحرام]] و [[مقام ابراهیم]] از دیگر مکانهای محترم بهشمار میآید<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[ احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]] | {{اصلی|احترام و تعظیم سرزمین طوی}} | ||
[[خداوند]]، وادی طُوی را سرزمین [[مقدّس]] دانسته و به [[حضرت موسی]] [[فرمان]] داده است که در آن سرزمین کفش را از پای خویش درآورد. ممکن است احترام برخی مکانهای دیگر چون [[مسجدالاقصی]] را نیز از تعابیر خاصّ مانند "[[مبارک]]" درباره آن استفاده کرد. [[مشعرالحرام]] و [[مقام ابراهیم]] از دیگر مکانهای محترم بهشمار میآید<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>. | |||
=== | === احترام ماههای حرام === | ||
[[قرآن کریم]] در بین ماههای سال از چهار ماه با عنوان ماههای حرام یاد میکند: [[محرّم]]، [[رجب]]، [[ذیقعده]] و ذیحجّه؛ از جمله ویژگیهای این ماهها، [[حرمت]] قتال، افزایش دیه و بیشتر شدن [[پاداش]] و [[کیفر]] در این ماهها است. [[ماه مبارک رمضان]] نیز که [[قرآن]] در آن نازل و [[روزه]] گرفتن در آن [[واجب]] شده و شبهای قدر در آن قرار گرفته در [[اسلام]] از زمانهای [[مقدّس]] و محترم بهشمار میرود<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[ احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]] | {{اصلی|احترام و تعظیم ماههای حرام}} | ||
[[قرآن کریم]] در بین ماههای سال از چهار ماه با عنوان ماههای حرام یاد میکند: [[محرّم]]، [[رجب]]، [[ذیقعده]] و ذیحجّه؛ از جمله ویژگیهای این ماهها، [[حرمت]] قتال، افزایش دیه و بیشتر شدن [[پاداش]] و [[کیفر]] در این ماهها است. [[ماه مبارک رمضان]] نیز که [[قرآن]] در آن نازل و [[روزه]] گرفتن در آن [[واجب]] شده و شبهای قدر در آن قرار گرفته در [[اسلام]] از زمانهای [[مقدّس]] و محترم بهشمار میرود<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>. | |||
=== | === احترام شعایر الهی === | ||
در [[قرآن کریم]] از [[تعظیم]] [[شعائر]] الهی [[سخن]] بهمیان آمده است. [[مفسّران]]، مقصود از آنرا انجام [[واجبات]] و ترک محرّمات و دیگر [[تکالیف]] و [[حدود الهی]] و...، و منظور از [[تعظیم]] آن را فراگیری احکام و التزام [[اعتقادی]] و عملی به مقتضای آن دانستهاند. همچنین [[قرآن]] تعظیم شعائر را نشانه [[تقوا]] معرّفی کرده است<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[ احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]] | {{اصلی|احترام و تعظیم شعایر الهی}} | ||
در [[قرآن کریم]] از [[تعظیم]] [[شعائر]] الهی [[سخن]] بهمیان آمده است. [[مفسّران]]، مقصود از آنرا انجام [[واجبات]] و ترک محرّمات و دیگر [[تکالیف]] و [[حدود الهی]] و... ، و منظور از [[تعظیم]] آن را فراگیری احکام و التزام [[اعتقادی]] و عملی به مقتضای آن دانستهاند. همچنین [[قرآن]] تعظیم شعائر را نشانه [[تقوا]] معرّفی کرده است<ref>[[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرة المعارف قرآن کریم ج۲]].</ref>. | |||
==[[احترام به | === احترام و تعظیم اماکن منسوب به امام مهدی === | ||
{{اصلی|احترام و تعظیم اماکن منسوب به امام مهدی}} | |||
یکی از [[وظایف منتظران]] احترام و [[تعظیم]] اماکن منسوب به [[امام زمان]] {{ع}} است مانند: [[مسجد سهله]]، [[مسجد اعظم کوفه]]، [[سرداب]]، [[مسجد جمکران]] و...<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص۴۵۴ (ترجمه سید مهدی حائری قزوینی).</ref>.<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۲۷.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[احترام و تکریم انسان]] | |||
* [[احترام و تکریم پیامبر]] | |||
* [[احترام و تکریم اهل بیت]] | |||
* [[احترام و تکریم امام علی]] | |||
* [[احترام و تکریم حضرت زهرا]] | |||
* [[احترام و تکریم امام حسن]] | |||
* [[احترام و تکریم امام حسین]] | |||
* [[احترام و تکریم امام سجاد]] | |||
* [[احترام و تکریم امام باقر]] | |||
* [[احترام و تکریم امام صادق]] | |||
* [[احترام و تکریم امام کاظم]] | |||
* [[احترام و تکریم امام رضا]] | |||
* [[احترام و تکریم امام جواد]] | |||
* [[احترام و تکریم امام هادی]] | |||
* [[احترام و تکریم امام عسکری]] | |||
* [[احترام و تکریم امام مهدی]] | |||
* [[احترام و تکریم دانشمندان]] | |||
* [[احترام و تکریم مؤمنان و پرهیزکاران]] | |||
* [[احترام و تکریم یتیمان و مسکینان]] | |||
* [[احترام و تکریم والدین]] | |||
* [[احترام و تکریم فرزند]] | |||
* [[احترام و تکریم همسر]] | |||
* [[احترام و تکریم زن]] | |||
* [[احترام و تکریم مهمان]] | |||
* [[احترام به سالمندان]] | |||
* [[احترام به حقوق دیگران]] | |||
* [[احترام و تعظیم امور مقدس]] | |||
* [[احترام و تعظیم قرآن]] | |||
* [[احترام و تعظیم خانه خدا]] | |||
* [[احترام و تعظیم سرزمین طوی]] | |||
* [[احترام و تعظیم ماههای حرام]] | |||
* [[احترام و تعظیم شعایر الهی]] | |||
* [[احترام و تعظیم اماکن منسوب به امام مهدی]] | |||
* [[تقدیس]] | * [[تقدیس]] | ||
* [[تکریم]] | * [[تکریم]] | ||
* [[استهزا]] | * [[استهزا]] | ||
* [[توهین]] | * [[توهین]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیانفر|سعیدیانفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم''']] | # [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیانفر|سعیدیانفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم''']] | ||
# [[پرونده:000053.jpg|22px]] [[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[ احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۲''']] | # [[پرونده:000053.jpg|22px]] [[محمد هادی ذبیحزاده|ذبیحزاده، محمد هادی]]، [[احترام - ذبیحزاده (مقاله)|مقاله «احترام»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۲''']] | ||
# [[پرونده:1379153.jpg|22px]] [[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|'''ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶''']] | # [[پرونده:1379153.jpg|22px]] [[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|'''ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶''']] | ||
# [[پرونده: 1100685.jpg|22px]] [[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|'''سیره نبوی ج۴''']] | # [[پرونده: 1100685.jpg|22px]] [[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|'''سیره نبوی ج۴''']] | ||
خط ۸۱: | خط ۱۳۲: | ||
# [[پرونده:1379752.jpg|22px]] [[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[نگین رسالت (کتاب)|'''نگین رسالت''']] | # [[پرونده:1379752.jpg|22px]] [[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[نگین رسالت (کتاب)|'''نگین رسالت''']] | ||
# [[پرونده:1379753.jpg|22px]] [[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|'''کانون محبت''']] | # [[پرونده:1379753.jpg|22px]] [[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|'''کانون محبت''']] | ||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | |||
# [[پرونده:1379781.jpg|22px]] [[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|'''حقوق اهل بیت''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۸۶: | خط ۱۳۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{احترام}} | |||
{{فضایل اخلاقی}} | {{فضایل اخلاقی}} | ||
[[رده:فضایل اخلاقی]] | [[رده:فضایل اخلاقی]] | ||
[[رده:آداب اجتماعی]] |