ایمان به آخرت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۲

اهمیت ایمان به آخرت

ایمان به آخرت در کنار ایمان به خدا و پیامبران و کتاب‌های آسمانی و فرشتگان قرار گرفته است: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا﴾^[۱].^[۲]

آثار و برکات ایمان به آخرت

ایمان به آخرت، تأثیرات شگرفی در زندگی انسان دارد از جمله: عقیده به آخرت، چهره مرگ را که برای بشر همواره آزاردهنده بوده است، زیبا نشان می‌دهد. عقیده به آخرت، فضائل اخلاقی را در روح انسان پرورش می‌دهد و او را از قید و بند تباهی‌ها نجات می‌دهد. اعتقاد به آخرت، بهترین ضامن اجرایی برای انجام صحیح و درست تمام کارهاست. دلبستگی به آخرت، امیدواری و خوش‌بینی به آینده انسانی و ریشه کن کردن یأس و ناامیدی است. شخص معتقد به آخرت به فکر خودسازی و اصلاح نفس خویش می‌افتد. آزاد زندگی می‌کند و استقلال خود را حفظ نموده و زیر بار ذلت نمی‌رود. باورمند به آخرت، با تمام تباهی‌ها و ستم‌ها و تبعیض‌ها می‌ستیزد و در مقابل رنج‌ها و محرومیت‌ها و گرفتاری‌هایی که متحمّل می‌شود به رحمت خدا و پاداش او امیدوار می‌گردد. بنابراین عقیده به عالم آخرت، بهترین تکیه‌گاه انسان‌های مؤمن به شمار می‌رود. مؤمن در پناه عقیده به آخرت، خود را از هر گونه لغزشی نگه می‌دارد و با قوّت روح و آرامش دل به انتظار لقا و رحمت پروردگار خویش از مرگ با چهره گشاده و نیکو استقبال می‌کند و زبان حال و قال او این است که ﴿الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ﴾^[۳].^[۴]

منابع

کوشا، محمد علی، مقاله «آخرت»، دانشنامه معاصر قرآن کریم

پانویس

↑ «ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر او و کتابی که بر پیامبرش فرو فرستاده و کتابی که پیش از آن فرود آورده است ایمان بیاورید و هر کس به خداوند و فرشتگان او و کتاب‌های (آسمانی) وی و پیامبران او و به روز بازپسین کفر ورزد بی‌گمان به گمراهی ژرفی در افتاده است» سوره نساء، آیه ۱۳۶.
↑ کوشا، محمد علی، مقاله «آخرت»، دانشنامه معاصر قرآن کریم، ص۳۱-۳۳.
↑ «همان کسان که چون بدیشان مصیبتی رسد می‌گویند: «انّا للّه و انّا الیه راجعون» (ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم)» سوره بقره، آیه ۱۵۶.
↑ کوشا، محمد علی، مقاله «آخرت»، دانشنامه معاصر قرآن کریم، ص۳۱-۳۳.

[1] «ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر او و کتابی که بر پیامبرش فرو فرستاده و کتابی که پیش از آن فرود آورده است ایمان بیاورید و هر کس به خداوند و فرشتگان او و کتاب‌های (آسمانی) وی و پیامبران او و به روز بازپسین کفر ورزد بی‌گمان به گمراهی ژرفی در افتاده است» سوره نساء، آیه ۱۳۶.

[2] کوشا، محمد علی، مقاله «آخرت»، دانشنامه معاصر قرآن کریم، ص۳۱-۳۳.

[3] «همان کسان که چون بدیشان مصیبتی رسد می‌گویند: «انّا للّه و انّا الیه راجعون» (ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم)» سوره بقره، آیه ۱۵۶.

[4] کوشا، محمد علی، مقاله «آخرت»، دانشنامه معاصر قرآن کریم، ص۳۱-۳۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 | موضوع مرتبط = ایمان
 | عنوان مدخل  =
-| مداخل مرتبط = [[ایمان به آخرت در قرآن]] - [[ایمان به آخرت در معارف و سیره معصوم]]
+| مداخل مرتبط = [[ایمان به آخرت در قرآن]] - [[ایمان به آخرت در تربیت اسلامی]]
 | پرسش مرتبط  =
 }}
@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 == آثار و برکات ایمان به آخرت ==
-[[ایمان]] به آخرت، تأثیرات شگرفی در [[زندگی]] [[انسان]] دارد از جمله: [[عقیده]] به آخرت، چهره [[مرگ]] را که برای [[بشر]] همواره آزاردهنده بوده است، [[زیبا]] نشان می‌دهد. [[عقیده]] به آخرت، [[فضائل اخلاقی]] را در [[روح انسان]] پرورش می‌دهد و او را از قید و بند [[تباهی‌ها]] [[نجات]] می‌دهد. [[اعتقاد]] به آخرت، [[بهترین]] ضامن اجرایی برای انجام صحیح و درست تمام کارهاست. دلبستگی به آخرت، [[امیدواری]] و [[خوش‌بینی]] به [[آینده]] [[انسانی]] و ریشه کن کردن [[یأس]] و [[ناامیدی]] است. شخص [[معتقد]] به آخرت به [[فکر]] [[خودسازی]] و [[اصلاح]] نفس خویش می‌افتد. [[آزاد]] [[زندگی]] می‌کند و [[استقلال]] خود را [[حفظ]] نموده و زیر بار [[ذلت]] نمی‌رود. باورمند به آخرت، با تمام [[تباهی‌ها]] و [[ستم‌ها]] و [[تبعیض‌ها]] می‌ستیزد و در مقابل [[رنج‌ها]] و محرومیت‌ها و گرفتاری‌هایی که متحمّل می‌شود به [[رحمت خدا]] و [[پاداش]] او [[امیدوار]] می‌گردد. بنابراین [[عقیده]] به [[عالم آخرت]]، [[بهترین]] تکیه‌گاه انسان‌های [[مؤمن]] به شمار می‌رود. [[مؤمن]] در [[پناه]] [[عقیده]] به آخرت، خود را از هر گونه لغزشی نگه می‌دارد و با [[قوّت]] [[روح]] و [[آرامش]] [[دل]] به [[انتظار]] لقا و [[رحمت]] [[پروردگار]] خویش از [[مرگ]] با چهره گشاده و [[نیکو]] استقبال می‌کند و زبان حال و قال او این است که {{متن قرآن|الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}}<ref>«همان کسان که چون بدیشان مصیبتی رسد می‌گویند: «انّا للّه و انّا الیه راجعون» (ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم)» سوره بقره، آیه ۱۵۶.</ref>.<ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[آخرت - کوشا (مقاله)|مقاله «آخرت»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۳۱-۳۳.</ref>
+[[ایمان]] به آخرت، تأثیرات شگرفی در [[زندگی]] [[انسان]] دارد از جمله: [[عقیده]] به آخرت، چهره [[مرگ]] را که برای [[بشر]] همواره آزاردهنده بوده است، [[زیبا]] نشان می‌دهد. [[عقیده]] به آخرت، [[فضائل اخلاقی]] را در [[روح انسان]] پرورش می‌دهد و او را از قید و بند [[تباهی‌ها]] [[نجات]] می‌دهد. [[اعتقاد]] به آخرت، [[بهترین]] ضامن اجرایی برای انجام صحیح و درست تمام کارهاست. دلبستگی به آخرت، [[امیدواری]] و [[خوش‌بینی]] به [[آینده]] [[انسانی]] و ریشه کن کردن [[یأس]] و [[ناامیدی]] است. شخص [[معتقد]] به آخرت به [[فکر]] [[خودسازی]] و [[اصلاح]] نفس خویش می‌افتد. [[آزاد]] [[زندگی]] می‌کند و [[استقلال]] خود را [[حفظ]] نموده و زیر بار [[ذلت]] نمی‌رود. باورمند به آخرت، با تمام [[تباهی‌ها]] و [[ستم‌ها]] و [[تبعیض‌ها]] می‌ستیزد و در مقابل [[رنج‌ها]] و محرومیت‌ها و گرفتاری‌هایی که متحمّل می‌شود به [[رحمت خدا]] و [[پاداش]] او [[امیدوار]] می‌گردد. بنابراین [[عقیده]] به [[عالم آخرت]]، [[بهترین]] تکیه‌گاه انسان‌های [[مؤمن]] به شمار می‌رود. [[مؤمن]] در پناه [[عقیده]] به آخرت، خود را از هر گونه لغزشی نگه می‌دارد و با [[قوّت]] [[روح]] و [[آرامش]] [[دل]] به [[انتظار]] لقا و [[رحمت]] [[پروردگار]] خویش از [[مرگ]] با چهره گشاده و [[نیکو]] استقبال می‌کند و زبان حال و قال او این است که {{متن قرآن|الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}}<ref>«همان کسان که چون بدیشان مصیبتی رسد می‌گویند: «انّا للّه و انّا الیه راجعون» (ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم)» سوره بقره، آیه ۱۵۶.</ref>.<ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[آخرت - کوشا (مقاله)|مقاله «آخرت»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۳۱-۳۳.</ref>
 == منابع ==