بدون خلاصۀ ویرایش
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ فَإِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِالْمُحَمَّدِيَّةِ الرَّفِيعَةِ، وَ الْعَلَوِيَّةِ الْبَيْضَاءِ، وَ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِهِمَا أَنْ تُعِيذَنِي مِنْ شَرِّ كَذَا وَ كَذَا}}، «ای خداوند من! به مقام رفیع محمد و طریقت درخشان [[علی]] به تو [[تقرب]] می‌جویم و به وسیله آن دو به تو روی می‌آورم که مرا از [[شرّ]] همه [[پلیدی‌ها]]، پناه دهی...»<ref>نیایش چهل‌و‌نهم.</ref>. | {{متن حدیث|اللَّهُمَّ فَإِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِالْمُحَمَّدِيَّةِ الرَّفِيعَةِ، وَ الْعَلَوِيَّةِ الْبَيْضَاءِ، وَ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِهِمَا أَنْ تُعِيذَنِي مِنْ شَرِّ كَذَا وَ كَذَا}}، «ای خداوند من! به مقام رفیع محمد و طریقت درخشان [[علی]] به تو [[تقرب]] می‌جویم و به وسیله آن دو به تو روی می‌آورم که مرا از [[شرّ]] همه [[پلیدی‌ها]]، پناه دهی...»<ref>نیایش چهل‌و‌نهم.</ref>. | ||
یکی از ویژگی‌های انحصاری [[حضرت محمد]] {{صل}} دریافت [[قرآن]] از مبدأ [[وحی]]، برای [[هدایت]] همه [[مردم]] [[جهان]] در طول [[تاریخ]] است: «بار خدایا، تو این قرآن را بر پیامبرت محمد {{صل}} فرستادی و [[علم]] به شگفتی‌هایش را به او [[الهام]] فرمودی،... پس بر [[محمد]] {{صل}} که | یکی از ویژگی‌های انحصاری [[حضرت محمد]] {{صل}} دریافت [[قرآن]] از مبدأ [[وحی]]، برای [[هدایت]] همه [[مردم]] [[جهان]] در طول [[تاریخ]] است: «بار خدایا، تو این قرآن را بر پیامبرت محمد {{صل}} فرستادی و [[علم]] به شگفتی‌هایش را به او [[الهام]] فرمودی،... پس بر [[محمد]] {{صل}} که خطیب [[قرآن]] است و [[خاندان]] او که [[خازنان علم]] قرآن‌اند، [[درود]] فرست و ما را در زمره کسانی قرار ده که از سر [[صدق]] معترف‌اند که قرآن از نزد تو نازل شده است،... و چون قدم به [[راه راست]] قرآن نهادیم هیچ چیز ما را در راه نلغزاند»<ref>نیایش چهل‌و‌دوم.</ref>.<ref>الصحیفة السجادیة، امام زین‌العابدین {{ع}}، نشر الهادی قم، ۱۴۱۸؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «حضرت محمد»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۸۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||