|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{مهدویت}} | | {{مهدویت}} |
| {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عرب در قرآن]] - [[عرب در معارف مهدویت]]| پرسش مرتبط = }} | | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عرب در قرآن]] - [[عرب در معارف مهدویت]]| پرسش مرتبط = }} |
|
| |
| براساس [[روایات]] '''[[یاران حضرت مهدی]] {{ع}}''' از مناطق و گروه‌های مختلفی هستند و این [[یاران]] از سراسر [[جهان]] گرد هم می‌‌آیند. با این حال، درباره حضور [[مردم عرب]] در [[قیام حضرت مهدی]] {{ع}} دو گونه [[روایت]] وجود دارد: بعضی روایات بر عدم حضور آنان در [[انقلاب]] حضرت دلالت دارد و برخی دیگر دلالت بر حضور آنها در [[سپاه]] حضرت میکنند.
| |
|
| |
| == حضور عرب‌ها در سپاه [[امام مهدی]] {{ع}} ==
| |
| مهمترین روایتی که به آن استدلال شده مبنی بر عدم حضور مردم عرب در [[اصحاب حضرت مهدی]] {{ع}}، [[روایت]] [[امام صادق]] {{ع}} است که فرمودند: "از عرب‌ها بپرهیزید؛ زیرا آیندۀ بد و خطرناکی در پیش دارند؛ مگر نه این است که کسی از آنان همراه [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[قیام]] نمی‌کند"<ref>{{متن حدیث|اتّق العرب؛ فإنّ لهم خبر سوء، أما إنّه لا یخرج مع القائم واحد منهم}}؛ طوسی، محمد بن حسن، غیبة طوسی، ص ۲۸۴.</ref>.<ref>ر. ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۸۵.</ref> این روایت از نظر سندی و محتوایی قابل بحث و نقداست:
| |
|
| |
| '''نقد سندی''': علامه مجلسی، این روایت را از کتاب «الغیبة» شیخ‌طوسی نقل کرده است، اما [[سند]] این روایت به [[دلیل]] وجود موسی الآبار و اسباط بن سالم که هر دو مجهول الحال‌اند و هیچ توثیقی ندارند، ضعیف است.
| |
|
| |
| '''نقد و بحث محتوایی''':
| |
| # این [[روایت]] در [[تعارض]] با [[روایات]] دیگری است که دلالت دارد بر اینکه برخی از یاران و [[اصحاب امام زمان]] {{ع}} از مردم [[عرب]] هستند. تعدادی از [[روایات]]، برخی از [[شهرها]] و کشورهای [[عربی]] را نام می‌برند که از آنجا افرادی به پشتیبانی از حضرت قیام میکنند، مانند:
| |
| ## [[رسول خدا]] {{صل}} می‌فرماید: "بزرگان و انسان‌های شریفی از سرزمین [[شام]] ([[سوریه]]) به [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌پیوندند و نیز کسانی که از [[قبایل]] و سرزمین‌های گوناگون اطراف [[شام]] هستند؛ آنان [[پارسایان]] [[شب]] و شیران روزند"<ref>{{متن حدیث|فَیَخْرُجُ النُّجَبَاءُ مِنْ مِصْرَ وَ الْأَبْدَالُ مِنَ الشَّامِ وَ عَصَائِبُ الْعِرَاقِ رُهْبَانٌ بِاللَّیْلِ لُیُوثٌ بِالنَّهَار}}؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ ابن طاووس، سید رضی الدین، الملاحم و الفتن، ص ۱۴۲.</ref>.
| |
| ## [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "سی صد و سیزده نفر، به عدد [[یاران]] [[جنگ بدر]]، در میان [[رکن و مقام]] (در [[کعبه]]) با [[حضرت مهدی]] {{ع}}[[بیعت]] میکنند. در میان آنان بزرگانی از [[مردم مصر]] و نیکانی از [[شام]] و نیکانی از [[مردم]] [[عراق]] به چشم می‌خورند. حضرت فرمان‌روایی خواهد کرد، آن مقدار که [[خدا]] بخواهد"<ref>{{متن حدیث|یُبَایِعُ الْقَائِمَ بَیْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ نَیِّفٌ عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ فِیهِمُ النُّجَبَاءُ مِنْ أَهْلِ مِصْرَ وَ الْأَبْدَالُ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ وَ الْأَخْیَارُ مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ فَیُقِیمُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ یُقِیمَ}}؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۴.</ref>.
| |
| ## همچنین دربارۀ [[شهر کوفه]] می‌فرماید: "هنگامی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[ظهور]] کند و به [[کوفه]] بیاید، [[خداوند]] از [[پشت کوفه]] ([[نجف]]) هفتاد هزار [[انسان]] [[صدیق]] را بر می‌انگیزد. آنان از [[یاران]] و [[اصحاب]] حضرتش خواهند بود"<ref>ابن طاووس، سید رضی الدین، الملاحم و الفتن، ص ۴۳.</ref>.<ref>ر. ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۸۵.</ref>
| |
| # برخی گفته‌اند شاید مراد از سخن [[امام صادق]] {{ع}}، آغاز [[قیام]] حضرت است و ممکن است عرب‌ها در [[سپاهیان]] مخصوصی که در آغاز [[قیام]] همراه حضرت خواهند بود شرکت نداشته باشند<ref>ر. ک: [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[چشم‌اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم‌اندازی به حکومت مهدی]]، ص ۷۰.</ref>.
| |
| # سخن امام {{ع}} کنایه از کمی شرکت عرب‌ها دارد و این با توجه به انتظاری که از [[همراهی]] آنان می‌رود، [[یاری]] ایشان را کمرنگ جلوه می‌دهد. مؤید این توجیه، [[حدیث]] [[نقل]] شده در کافی<ref>{{متن حدیث|وَیْلٌ لِطُغَاةِ الْعَرَبِ مِنْ أَمْرٍ قَدِ اقْتَرَبَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ کَمْ مَعَ الْقَائِمِ مِنَ الْعَرَبِ قَالَ نَفَرٌ یَسِیرٌ}}؛ کافی، ج۱، ص۳۷۰.</ref> است که سندی [[موثق]] و قابل [[اعتماد]] دارد. این [[حدیث]]، [[همراهی]] عرب‌ها با [[قیام امام مهدی]] {{ع}} را به کلی نفی نکرده؛ بلکه آنان را اندک {{متن حدیث|نَفَرٍ یَسِیر}} خوانده است. در [[حدیث]] دیگری فردی به نام [[ام شریک]] ـ که به [[سخنرانی]] [[پیامبر خدا]] {{صل}} درباره [[دجال]] و فتنه‌های او گوش می‌داده است ـ از حضرت می‌پرسد: عرب‌ها در آن روز کجایند؟ [[پیامبر]] {{صل}} پاسخ می‌فرماید: "آنها در آن زمان، اندک‌اند و بیشترشان در بیت المقدس هستند"<ref>{{متن حدیث|هُمْ یَوْمَئِذٍ قَلِیلٌ وَ جُلُّهُمْ بِبَیْتِ الْمَقْدِس}}؛ کشف الغمه، ج۲، ص۴۷۰.</ref>.<ref>ر. ک: [[محمد م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری|م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۸، ص۲۶۷، ۲۶۸.</ref>
| |
|
| |
|
| ==عَرَب== | | ==عَرَب== |
| خط ۳۳: |
خط ۱۸: |
| [[مورخین]]، [[عربستان]] را از [[زمان]] [[آدم]] و نوح{{عم}} [[مسکن]] [[عرب]] می‌دانند، و سکنه‌اش را از [[اولاد]] ([[سام بن نوح]]) گفته‌اند. اولاد [[سام]]، به چند [[قبیله]] تقسیم یافته‌اند که معروف‌ترین آنها [[ملت]] عاد و [[ثمود]] بوده‌اند. | | [[مورخین]]، [[عربستان]] را از [[زمان]] [[آدم]] و نوح{{عم}} [[مسکن]] [[عرب]] می‌دانند، و سکنه‌اش را از [[اولاد]] ([[سام بن نوح]]) گفته‌اند. اولاد [[سام]]، به چند [[قبیله]] تقسیم یافته‌اند که معروف‌ترین آنها [[ملت]] عاد و [[ثمود]] بوده‌اند. |
| [[یعرب بن قحطان]] که [[زبان عربی]] به او منتهی می‌گردد، از پسران سام می‌باشد که [[یمن]] را آباد کرد و [[اراضی]] (عربه) به اسم او نامیده شد. عرب وجه [[تسمیه]] خود و [[کشور]] خود و زبان خود را مشتق از ([[یعرب]]) می‌دانند.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۶۷۲.</ref>. | | [[یعرب بن قحطان]] که [[زبان عربی]] به او منتهی می‌گردد، از پسران سام می‌باشد که [[یمن]] را آباد کرد و [[اراضی]] (عربه) به اسم او نامیده شد. عرب وجه [[تسمیه]] خود و [[کشور]] خود و زبان خود را مشتق از ([[یعرب]]) می‌دانند.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۶۷۲.</ref>. |
| | |
| | == حضور [[عرب‌ها]] در سپاه امام مهدی{{ع}} == |
| | {{اصلی|عرب در معارف مهدویت}} |
| | براساس [[روایات]] [[یاران حضرت مهدی]]{{ع}} از مناطق و گروه‌های مختلفی هستند و این [[یاران]] از سراسر [[جهان]] گرد هم می‌‌آیند. با این حال، درباره حضور [[مردم عرب]] در [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} دو گونه [[روایت]] وجود دارد: بعضی روایات بر عدم حضور آنان در [[انقلاب]] حضرت دلالت دارد و برخی دیگر دلالت بر حضور آنها در [[سپاه]] حضرت میکنند. |
| | |
| | مهمترین روایتی که به آن [[استدلال]] شده مبنی بر عدم حضور مردم عرب در [[اصحاب حضرت مهدی]]{{ع}}، روایت [[امام صادق]]{{ع}} است که فرمودند: "از عرب‌ها بپرهیزید؛ زیرا آیندۀ بد و خطرناکی در پیش دارند؛ مگر نه این است که کسی از آنان همراه [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[قیام]] نمی‌کند"<ref>{{متن حدیث|اتّق العرب؛ فإنّ لهم خبر سوء، أما إنّه لا یخرج مع القائم واحد منهم}}؛ طوسی، محمد بن حسن، غیبة طوسی، ص۲۸۴.</ref>. این روایت از نظر سندی و محتوایی قابل بحث و نقد است. سند این روایت ضعیف و از لحاظ محتوایی در تعارض با روایات دیگر است که دلالت دارد بر اینکه برخی از یاران و [[اصحاب امام زمان]]{{ع}} از مردم عرب هستند<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۸۵؛ [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[چشم‌اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم‌اندازی به حکومت مهدی]]، ص۷۰.</ref>. |
|
| |
|
| == پرسش مستقیم == | | == پرسش مستقیم == |
| خط ۴۵: |
خط ۳۶: |
| {{منابع}} | | {{منابع}} |
| # [[پرونده:B319.jpg|22px]] [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[چشم‌اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|'''چشم‌اندازی به حکومت مهدی''']] | | # [[پرونده:B319.jpg|22px]] [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[چشم‌اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|'''چشم‌اندازی به حکومت مهدی''']] |
| # [[پرونده:10119015.jpg|22px]] [[محمد م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری|م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|'''دانشنامهٔ امام مهدی''']]
| |
| # [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | | # [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] |
| # [[پرونده:IM010703.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|'''محمدنامه''']] | | # [[پرونده:IM010703.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|'''محمدنامه''']] |
