جهانی بودن اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۵۶

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث ختم نبوت و مرتبط با مدخل دین اسلام است. "جهانی بودن اسلام" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

جهانی بودن اسلام در قرآن | جهانی بودن اسلام در حدیث | جهانی بودن اسلام در کلام اسلامی | جهانی بودن اسلام در فلسفه اسلامی | جهانی بودن اسلام در عرفان اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل جهانی بودن اسلام (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

جهانی بودن دعوت پیامبر اسلام و عدم اختصاص آن به قوم یا منطقه خاصی، از اصول روشن آیین این پیامبر الهی است و حتی کسانی هم که ایمان به آن ندارند می‌دانند که دعوت اسلام، همگانی بوده و محدود به منطقه جغرافیایی خاصی نبوده است^[۱].
بهترین و معتبرترین مدرک برای اثبات مدعای بالا، قرآن کریم است که حقانیت و اعتبار آن در درس‌های گذشته، واضح گردید. کسی که یک مرور اجمالی بر این کتاب الهی بکند با کمال روشنی در خواهد یافت که دعوت آن، عمومی و همگانی است و اختصاص به قوم و نژاد و زبان معینی ندارد^[۲].
قرآن کریم در آیات زیادی همه مردم را با عنوان ﴿﴿ يَا أَيُّهَا النَّاسُ﴾﴾^[۳] و ﴿﴿يَا بَنِي آدَمَ﴾﴾^[۴] مورد خطاب قرار داده و هدایت خود را شامل همه انسان‌ها ﴿﴿النَّاسُ﴾﴾^[۵] و ﴿﴿ لِّلْعَالَمِينَ﴾﴾^[۶] دانسته است. همچنین در آیات فراوانی رسالت پیامبر اکرم (ص) را برای همه مردم ﴿﴿النَّاسُ﴾﴾ و ﴿﴿ لِّلْعَالَمِينَ﴾﴾ ثابت کرده است:﴿﴿تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا ﴾﴾^[۷]^[۸].
در آیه فوق، "آل" بر جمعِ سالم "عالَمین" وارد شده است، و بنابراین قواعد زبان عربی، عمومیت را می‌رساند، یعنی "اَلعالَمِین" به معنای "همه جهانیان" است. لذا در این آیه، بیم دهندگی قرآن کریم برای همه کسانی است که در هر زمان و مکانی تا رستاخیز می‌آیند و به زمان، مکان و یا افراد معینی اختصاص ندارد. ازاین‌رو قرآن، کتاب جاویدان الهی، و دین اسلام، دین ابدی، و رسول خدا (ص) کسی است که این کتاب و دین را از جانب خداوند برای همه انسان‌ها ابلاغ فرموده است^[۹].
در آیه دیگر، شمول دعوت پیامبر اسلام نسبت به هرکسی که از آن مطلع شود مورد تأکید قرار گرفته است. و از سوی دیگر، پیروان سایر ادیان را به‌عنوان "اهل کتاب" مورد خطاب و عتاب قرار داده. و رسالت پیامبر اکرم (ص) را در مورد آنان تثبیت فرموده، و اساساً هدف از نزول قرآن کریم بر پیامبر اکرم (ص) را پیروزی اسلام بر سایر ادیان، شمرده است^[۱۰].
افزون بر این، شواهد تاریخی فراوان وجود دارد که پیامبر اکرم (ص) به سران کشورها مانند قیصر روم و پادشاه ایران و فرمانروایان مصر و حبشه و شامات و نیز به رؤسای قبائل مختلف عرب نامه نوشتند و پیک ویژه به‌سوی آنان گسیل داشتند و همگان را دعوت به پذیرفتن اسلام، بر حذر داشتند. اگر دین اسلام، جهانی نبود چنین دعوت عمومی انجام نمی‌گرفت و سایر اقوام و امت‌ها هم عذری برای عدم پذیرش می‌داشتند^[۱۱].
با توجه به این دلایل، جای هیچ‌گونه شک و شبهه‌ای درباره همگانی بودن دعوت پیامبر و جهانی بودن دین مقدس اسلام، باقی نمی‌ماند^[۱۲].

منابع

سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.
↑ سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.
↑ ر ک: بقره:۲۱؛ نساء:۱و ۱۷۴؛ فاطر:۱۵.
↑ ر ک: اعراف: ۲۶ - ۲۸، ۳۱ و۳۵؛ یس:۶۰.
↑ ر ک: بقره:۱۸۵ و ۸۷؛ آل عمران:۱۳۸؛ ابراهیم:۱و ۵۲؛ جاثیه:۲۰؛ زمر:۴۱؛ نحل:۴۴؛ کهف:۵۴؛ حشر:۲۱.
↑ ر ک: انعام:۹۰؛ یوسف:۱۰۴؛ تکویر:۲۷؛ قلم:۵۲.
↑ بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیم‌دهنده باشد؛ سوره فرقان، آیه:۱.
↑ سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.
↑ سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.
↑ سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.
↑ سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.
↑ سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.

[1] سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.

[2] سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.

[3] ر ک: بقره:۲۱؛ نساء:۱و ۱۷۴؛ فاطر:۱۵.

[4] ر ک: اعراف: ۲۶ - ۲۸، ۳۱ و۳۵؛ یس:۶۰.

[5] ر ک: بقره:۱۸۵ و ۸۷؛ آل عمران:۱۳۸؛ ابراهیم:۱و ۵۲؛ جاثیه:۲۰؛ زمر:۴۱؛ نحل:۴۴؛ کهف:۵۴؛ حشر:۲۱.

[6] ر ک: انعام:۹۰؛ یوسف:۱۰۴؛ تکویر:۲۷؛ قلم:۵۲.

[7] بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیم‌دهنده باشد؛ سوره فرقان، آیه:۱.

[8] سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.

[9] سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.

[10] سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.

[11] سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.

[12] سبحانی، محمد تقی و برنجکار، رضا، معارف و عقاید ۱ ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

@@ خط ۱۲: / خط ۱۲: @@
 *جهانی بودن دعوت [[پیامبر اکرم|پیامبر اسلام]] و عدم اختصاص آن به قوم یا منطقه خاصی، از اصول روشن آیین این [[پیامبر]] الهی است و حتی کسانی هم که ایمان به آن ندارند می‌دانند که دعوت اسلام، همگانی بوده و محدود به منطقه جغرافیایی خاصی نبوده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
 *بهترین و معتبرترین مدرک برای اثبات مدعای بالا، قرآن کریم است که حقانیت و اعتبار آن در درس‌های گذشته، واضح گردید. کسی که یک مرور اجمالی بر این کتاب الهی بکند با کمال روشنی در خواهد یافت که دعوت آن، عمومی و همگانی است و اختصاص به قوم و نژاد و زبان معینی ندارد<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
-*قرآن کریم در آیات زیادی همه مردم را با عنوان {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| يَا أَيُّهَا النَّاسُ}}﴾}}<ref>ر ک: بقره:۲۱؛ نساء:۱و ۱۷۴؛ فاطر:۱۵.</ref> و {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|يَا بَنِي آدَمَ}}﴾}}<ref>ر ک: اعراف: ۲۶ - ۲۸، ۳۱ و۳۵؛ یس:۶۰.</ref> مورد خطاب قرار داده و هدایت خود را شامل همه انسان‌ها {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|النَّاسُ}}﴾}}<ref>ر ک: بقره:۱۸۵ و ۸۷؛ آل عمران:۱۳۸؛ ابراهیم:۱و ۵۲؛ جاثیه:۲۰؛ زمر:۴۱؛ نحل:۴۴؛ کهف:۵۴؛ حشر:۲۱.</ref> و {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| لِّلْعَالَمِينَ}}﴾}}<ref>ر ک: انعام:۹۰؛ یوسف:۱۰۴؛ تکویر:۲۷؛ قلم:۵۲.</ref> دانسته است. همچنین در آیات فراوانی [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را برای همه مردم {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|النَّاسُ}}﴾}} و {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| لِّلْعَالَمِينَ}}﴾}} ثابت کرده است:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا }}﴾}}<ref> بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیم‌دهنده باشد؛ سوره فرقان، آیه:۱.</ref><ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
+*قرآن کریم در آیات زیادی همه مردم را با عنوان {{عربی|﴿{{متن قرآن| يَا أَيُّهَا النَّاسُ}}﴾}}<ref>ر ک: بقره:۲۱؛ نساء:۱و ۱۷۴؛ فاطر:۱۵.</ref> و {{عربی|﴿{{متن قرآن|يَا بَنِي آدَمَ}}﴾}}<ref>ر ک: اعراف: ۲۶ - ۲۸، ۳۱ و۳۵؛ یس:۶۰.</ref> مورد خطاب قرار داده و هدایت خود را شامل همه انسان‌ها {{عربی|﴿{{متن قرآن|النَّاسُ}}﴾}}<ref>ر ک: بقره:۱۸۵ و ۸۷؛ آل عمران:۱۳۸؛ ابراهیم:۱و ۵۲؛ جاثیه:۲۰؛ زمر:۴۱؛ نحل:۴۴؛ کهف:۵۴؛ حشر:۲۱.</ref> و {{عربی|﴿{{متن قرآن| لِّلْعَالَمِينَ}}﴾}}<ref>ر ک: انعام:۹۰؛ یوسف:۱۰۴؛ تکویر:۲۷؛ قلم:۵۲.</ref> دانسته است. همچنین در آیات فراوانی [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را برای همه مردم {{عربی|﴿{{متن قرآن|النَّاسُ}}﴾}} و {{عربی|﴿{{متن قرآن| لِّلْعَالَمِينَ}}﴾}} ثابت کرده است:{{عربی|﴿{{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا }}﴾}}<ref> بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیم‌دهنده باشد؛ سوره فرقان، آیه:۱.</ref><ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
 *در آیه فوق، "آل" بر جمعِ سالم "عالَمین" وارد شده است، و بنابراین قواعد زبان عربی، عمومیت را می‌رساند، یعنی "اَلعالَمِین" به معنای "همه جهانیان" است. لذا در این آیه، بیم دهندگی قرآن کریم برای همه کسانی است که در هر زمان و مکانی تا رستاخیز می‌آیند و به زمان، مکان و یا افراد معینی اختصاص ندارد. ازاین‌رو قرآن، کتاب جاویدان الهی، و دین اسلام، دین ابدی، و [[پیامبر اکرم|رسول خدا]] {{صل}} کسی است که این کتاب و دین را از جانب خداوند برای همه انسان‌ها ابلاغ فرموده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
 *در آیه دیگر، شمول دعوت [[پیامبر اکرم|پیامبر اسلام]] نسبت به هرکسی که از آن مطلع شود مورد تأکید قرار گرفته است. و از سوی دیگر، پیروان سایر ادیان را به‌عنوان "اهل کتاب" مورد خطاب و عتاب قرار داده. و [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را در مورد آنان تثبیت فرموده، و اساساً هدف از نزول قرآن کریم بر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را پیروزی اسلام بر سایر ادیان، شمرده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.