۳۳٬۷۳۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '﴾' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
*[[صفوان]] میگوید: روزی نزد ابا الحسن -[[امام کاظم]] {{ع}}- بودم و سخن از مردم قم و علاقه آنان به [[حضرت مهدی]] {{ع}} به میان آمد. امام هفتم {{ع}} فرمودند: خداوند آنان را رحمت کند و از آنان خشنود باشد. آنگاه ادامه داد: بهشت هشت در دارد که یکی از آنها برای مردم قم است. در میان شهرها و کشورها، آنان نیکان و نخبگان شیعیان ما هستند. خداوند [[ولایت]] و دوستی ما را با طینت و سرشت آنان آمیخته است<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۷.</ref>. در [[روایات]] داریم که در عصر غیبت، قم و مردم آن بر دیگر انسانها حجت هستند. [[امام صادق]] {{ع}} میفرمایند: گرفتاریها و مشکلات از قم و مردمش به دور است و روزگاری خواهد رسید که قم و مردم آن، [[حجت]] بر همه مردمان باشند و آن هنگام در زمان غیبت قائم ما تا به هنگام ظهور حضرتش میباشد و اگر چنین نبود، زمین اهلش را فرو میبرد. به یقین فرشتگان، گرفتاریها را از قم و مردمانش دور میکنند و هیچ ستمگری قصد قم را نمیکند، مگر آنکه خداوند کمرش را میشکند و او را گرفتار درد یا دشمن میگرداند. خداوند نام قم و مردم آن را از یاد ستمگران میبرد، چنانکه آنان خدا را فراموش کردهاند<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۳.</ref>. | *[[صفوان]] میگوید: روزی نزد ابا الحسن -[[امام کاظم]] {{ع}}- بودم و سخن از مردم قم و علاقه آنان به [[حضرت مهدی]] {{ع}} به میان آمد. امام هفتم {{ع}} فرمودند: خداوند آنان را رحمت کند و از آنان خشنود باشد. آنگاه ادامه داد: بهشت هشت در دارد که یکی از آنها برای مردم قم است. در میان شهرها و کشورها، آنان نیکان و نخبگان شیعیان ما هستند. خداوند [[ولایت]] و دوستی ما را با طینت و سرشت آنان آمیخته است<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۷.</ref>. در [[روایات]] داریم که در عصر غیبت، قم و مردم آن بر دیگر انسانها حجت هستند. [[امام صادق]] {{ع}} میفرمایند: گرفتاریها و مشکلات از قم و مردمش به دور است و روزگاری خواهد رسید که قم و مردم آن، [[حجت]] بر همه مردمان باشند و آن هنگام در زمان غیبت قائم ما تا به هنگام ظهور حضرتش میباشد و اگر چنین نبود، زمین اهلش را فرو میبرد. به یقین فرشتگان، گرفتاریها را از قم و مردمانش دور میکنند و هیچ ستمگری قصد قم را نمیکند، مگر آنکه خداوند کمرش را میشکند و او را گرفتار درد یا دشمن میگرداند. خداوند نام قم و مردم آن را از یاد ستمگران میبرد، چنانکه آنان خدا را فراموش کردهاند<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۳.</ref>. | ||
*در روایات، قم مرکز نشر فرهنگ اسلامی نیز معرفی شده است. [[امام صادق]] {{ع}} میفرمایند: به زودی شهر کوفه از مؤمنان تهی میگردد و علم و دانش از آنجا رخت برمیبندد و چون ماری که در گوشهای چنبره زده است، محدود میگردد و از شهری که آن را قم مینامند، ظهور میکند و آنجا پایگاه علم و فضیلت و معدن دانش و کمال میگردد<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۳؛ سفینة البحار، ج ۲، ص ۴۴۵.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در روایت دیگری میفرمایند: بر فراز قم فرشتهای است که دو بال خود را بر آن به حرکت درمیآورد و هیچ ستمگری به آن قصد سوئی نمیکند، مگر آنکه خداوند او را همانند نمک در آب ذوب میکند. حضرت آنگاه به [[عیسی بن عبدالله قمی]] اشاره کرد و فرمود: درود خداوند بر قم! پروردگار جهان، سرزمینشان را از باران سیراب و برکاتش را بر آنان نازل میگرداند و گناهانشان را به حسنات مبدل میسازد. آنان اهل رکوع، سجود، قیام و قعودند؛ چنانکه آنان فقیه، دانشمند و اهل درک و فهم هستند. آنان اهل درایت و روایت و بینش عبادتکنندگان نیکی هستند<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۸.</ref>. | *در روایات، قم مرکز نشر فرهنگ اسلامی نیز معرفی شده است. [[امام صادق]] {{ع}} میفرمایند: به زودی شهر کوفه از مؤمنان تهی میگردد و علم و دانش از آنجا رخت برمیبندد و چون ماری که در گوشهای چنبره زده است، محدود میگردد و از شهری که آن را قم مینامند، ظهور میکند و آنجا پایگاه علم و فضیلت و معدن دانش و کمال میگردد<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۳؛ سفینة البحار، ج ۲، ص ۴۴۵.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در روایت دیگری میفرمایند: بر فراز قم فرشتهای است که دو بال خود را بر آن به حرکت درمیآورد و هیچ ستمگری به آن قصد سوئی نمیکند، مگر آنکه خداوند او را همانند نمک در آب ذوب میکند. حضرت آنگاه به [[عیسی بن عبدالله قمی]] اشاره کرد و فرمود: درود خداوند بر قم! پروردگار جهان، سرزمینشان را از باران سیراب و برکاتش را بر آنان نازل میگرداند و گناهانشان را به حسنات مبدل میسازد. آنان اهل رکوع، سجود، قیام و قعودند؛ چنانکه آنان فقیه، دانشمند و اهل درک و فهم هستند. آنان اهل درایت و روایت و بینش عبادتکنندگان نیکی هستند<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۸.</ref>. | ||
*در پارهای [[روایات]] از مردم قم به یاوران مهدی {{ع}} نام برده شده است<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۶ و ۲۱۸.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در تفسیر آیه شریفه | *در پارهای [[روایات]] از مردم قم به یاوران مهدی {{ع}} نام برده شده است<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۶ و ۲۱۸.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در تفسیر آیه شریفه {{متن قرآن|بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ}} }} فرمود: آنان به خدا سوگند اهل قم، آنان به خدا سوگند اهل قم، آنان به خدا سوگند اهل قم هستند<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۶.</ref>. در قدیم، شهر قم به واسطه وجود محدثان بسیار و موثق، مرکز نقل و حفظ احادیث [[اهل بیت]] {{عم}} بود و از این حیث جایگاه والایی داشت بهطوری که حتی سایر مراکز تشیع به محدثان قمی اعتباری خاص میبخشیدند و چنانچه یکی از محدثان قم به شهر آنها وارد میشد، مورد توجه اهل علم و حدیث واقع میگردید. مثلا زمانی که [[عبدالله بن جعفر حمیری]] که از اصحاب [[امام عسکری]] {{ع}} بود، در سال ۲۹۲ ق. به کوفه وارد شد، چون خبر به گوش مردم رسید همگی بر گرد او جمع شدند و به استماع حدیث از وی پرداختند. در واقع این امر ناشی از این بود که قمیها دارای اعتقادات سالم و به دور از انحرافات افراطی و تفریطی بودند. از نظر پایبندی به [[تشیع]] دوازدهامامی، قم دارای موقعیت ممتاز و برتری نسبت به کوفه بود، در واقع [[کوفه]] و [[بغداد]] مرکز گرایشهای فرقهای و اندیشههای افراطی و غالی بود، در حالی که در قم از هیچیک از فرق شیعه چون [[زیدیه]]، [[اسماعیلیه]]، [[فطحیه]] و [[واقفیه]] اثری نبود. | ||
*مادلونگ، اسلامشناس آلمانی در اینباره نوشته است: شیعیان قم در وفاداری به [[امامت]] دوازدهامامی باقی ماندند و هیچگونه انشقاق فطحی یا واقفی در میان تعداد بیشمار محدثان امامی این شهر یاد نشده است...<ref>نشریه موعود، شماره ۳۲، ص ۷۴.</ref>. | *مادلونگ، اسلامشناس آلمانی در اینباره نوشته است: شیعیان قم در وفاداری به [[امامت]] دوازدهامامی باقی ماندند و هیچگونه انشقاق فطحی یا واقفی در میان تعداد بیشمار محدثان امامی این شهر یاد نشده است...<ref>نشریه موعود، شماره ۳۲، ص ۷۴.</ref>. | ||
خاندان برقی از خاندانهای علمی بزرگ در قم بودند. چهره شاخص این خاندان، "[[احمد بن محمد بن خالد برقی]]" است. وی در اوایل عصر [[غیبت]] میزیست و تصانیف بسیاری داشت. | خاندان برقی از خاندانهای علمی بزرگ در قم بودند. چهره شاخص این خاندان، "[[احمد بن محمد بن خالد برقی]]" است. وی در اوایل عصر [[غیبت]] میزیست و تصانیف بسیاری داشت. |