بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{خرد}}' به '{{ویرایش غیرنهایی}}') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ویرایش غیرنهایی}} | {{ویرایش غیرنهایی}} | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[اهل بیت پیامبر خاتم]]''' است. "'''امام سجاد'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام سجاد در قرآن]] | [[امام سجاد در حدیث]] | [[امام سجاد در کلام اسلامی]] | [[امام سجاد در تاریخ اسلام]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام سجاد (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | |||
==مقدمه== | |||
*نام مبارکش [[علی]] و [[فرزند]] [[امام سوم]] [[حضرت]] [[حسین بن علی]] و ششمین تن از [[چهارده معصوم]]{{ع}} است. به سال ۳۸ ه. در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. گفته‌اند که [[مادر]] گرامی‌اش شهربانو، دختر یزدگرد سوم- [[پادشاه ایران]]- است. پنجاه و هفت سال در [[دنیا]] زیست: دو سال در روزگار [[امامت]] جدش [[حضرت]] [[علی بن ابی طالب]]{{ع}}، ده سال در [[عهد امامت]] عمویش [[حضرت]] [[حسن بن علی]]{{ع}} و یازده سال در زمان [[امامت]] [[پدر]] والامقامش [[حضرت]] [[حسین بن علی]]{{ع}} و خود، سی و چهار سال [[امامت]] [[مسلمانان]] را بر عهده داشت<ref>مصنفات شیخ مفید، ۱۱/ جزء دوم/ ۱۳۷.</ref>. از [[القاب]] [[شریف]] او است: زین‌العابدین و [[سجاد]]. [[کنیه]] مبارکش [[ابوالحسن ثانی]] و [[ابومحمد]] است<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 104.</ref>. | |||
==[[فضائل]] و [[مناقب]]== | |||
*همانند دیگر بزرگان [[معصوم]]{{ع}} خُلق و خویی بس [[الهی]] و انسانی داشت و [[دوست]] و [[دشمن]] وی را ستوده‌اند. از آشکارترین [[ویژگی‌های اخلاقی]] امام سجاد{{ع}}، [[عبادت]] و [[طاعت]] فراوان او است و بدین روی، [[پیامبر اسلام]]{{صل}} او را زینت عابدان [[بهشت]] (زین‌العابدین) خوانده است<ref>بحارالانوار، ۴۶/ ۳.</ref>. پیوسته به [[نماز]] و [[مناجات]] و [[دعا]] و [[زاری]] در پیشگاه [[خدا]] بود. چنان در [[عبادت]] می‌گریست که او را "الْبَکاء" گفته‌اند و از کثرت [[سجده]]، [[لقب]] "[[سیدالساجدین]]" بدو داده‌اند. پیشانی مبارکش بر اثر سجده‌های طولانی پینه داشت و بدین روی، آن [[امام همام]]{{ع}} را "ذو الْثفَنات" خوانده‌اند به معنای کسی که پیشانی‌اش پینه گرفته است<ref>علل الشرائع، ۲۳۲.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 104.</ref>. | |||
*[[علامه]] [[محسن امین]] یازده [[فضیلت]] برای امام سجاد{{ع}} برشمرده و بدین قرار توضیح داده است: | |||
#'''[[علم]]:''' امام سجاد{{ع}} سرآمد [[دانشمندان]] عصر خویش بود. بسیاری از منابع علمی و [[فقهی]] [[اسلامی]] از [[روایات]] آن [[امام همام]]{{ع}} سرشار است. | |||
#'''گذشت و [[بردباری]]:''' [[امام]]{{ع}} صبری شگفت در برابر خطاهای دیگران از خویش نشان می‌داد و به آسانی می‌گذشت و [[بدی‌ها]] را با [[نیکی]] پاسخ می‌داد. | |||
#'''[[شجاعت]]:''' امام سجاد{{ع}} هر چند از خطای [[مردمان]] می‌گذشت، اما در برابر [[ستمگران]] و [[بیدادگران]] می‌ایستاد و با آنان [[مدارا]] نمی‌کرد. | |||
#'''[[سخاوت]] و [[کرم]]''' | |||
#'''[[انفاق]] فراوان:''' امام سجاد{{ع}} [[آشکار]] و [[پنهان]]، بینوایان را از [[سخاوت]] و کرَم خویش بهره‌مند می‌ساخت و گاه به صورت ناشناس به [[یاری]] آنان می‌شتافت. | |||
#'''آزاد کردن [[بندگان]] به [[راه خدا]]''' | |||
#'''[[فصاحت]] و [[بلاغت]]:''' کتاب [[صحیفه]] سجادیه و رسالة الحقوق، گوشه‌ای از [[فصاحت]] و [[بلاغت]] امام سجاد را نمایان می‌سازند و [[گواهی]] بر مراتب [[فضل]] و [[دانش]] اویند. | |||
#'''[[ورع]] و پارسایی''' | |||
#'''[[احسان]] به [[پدر]] و [[مادر]]''' | |||
#'''[[رفق و مدارا حتی با حیوانات]]''' | |||
#'''هیبت و [[عظمت]]:''' حتی [[دشمنان]] هنگام رویارویی با امام سجاد{{ع}} از آن [[حضرت]] متأثر می‌گشتند<ref>اعیان الشیعة، ۱/ ۶۳۴- ۶۳۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 104-105.</ref>. | |||
==[[امامت]]== | |||
*بنابر [[نص]] [[پیامبر اسلام]]{{صل}} و [[امیرمؤمنان]]{{ع}} و نیز [[وصیت امام]] [[حسین]]{{ع}}، [[امام چهارم]] [[حضرت علی بن الحسین]]{{ع}} است<ref>مصنفات شیخ مفید، ۱۱/ ۱۳۸ و ۱۳۹؛ الغیبة، ۹۱.</ref>. افزون بر این، [[برتری]] [[علمی]] و عملی امام سجاد [[گواه]] بر این است که پس از [[شهادت]] [[حضرت]] [[حسین بن علی]]{{ع}} او [[شایسته]] [[خلافت]] و [[امامت]] است. چون، [[امام]] [[حسین بن علی]]{{ع}} علیه [[حکومت اموی]] [[قیام]] کرد و راهی [[کربلا]] شد، فرزندش [[حضرت سجاد]] نیز همراه او بود. [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} در این هنگام، بیست و سه ساله بود و میان راه [[بیمار]] گشت. [[بیماری]] چنان شدت یافت که آن [[حضرت]] نای حرکت نداشت. با این حال، از [[پدر]] جدا نشد و او را تنها ننهاد<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 105.</ref>. | |||
*[[مصلحت]] [[الهی]] بر آن گشت تا او در [[کربلا]] [[شهید]] نگردد و [[امامت]] [[مسلمانان]] را بر عهده گیرد و [[پیام]] [[کربلا]] را زنده نگاه دارد و [[نهضت]] [[امام حسین]]{{ع}} را دوام و قوام بخشد. خطبه‌های آگاهی‌بخش [[امام]]، پس از ماجرای [[کربلا]] در [[کوفه]] و [[شام]] و تأثیر آن بر [[بیداری]] [[مسلمانان]]، [[گواهی]] است بر این [[حقیقت]]<ref>الملهوف، ۲۲۸- ۱۹۹.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 105.</ref>. | |||
==روزگار [[امامت]]== | |||
*[[آغاز امامت]] [[حضرت سجاد]]{{ع}} با شدت یافتن [[انحراف]] [[خاندان]] [[بنی امیه]] همراه بود و از این رو، روزگار آن [[امام همام]]{{ع}} را می‌توان دارای حساسیتی ویژه دانست. [[پنج تن]] از [[امویان]] در سال‌های [[زندگی]] امام سجاد به [[حکومت]] رسیدند: [[یزید بن معاویه]]، [[معاویة بن یزید]]، [[مروان بن حکم]]، [[عبدالملک مروان]] و [[ولید بن عبدالملک]]. شیوه [[برخورد امام]] با [[حاکمان]] [[اموی]] به گونه‌ای بود تا [[بیدادگری]] و [[ستمکاری]] آنان نزد [[مردم]] [[آشکار]] گردد<ref>اعلام الوری، ۲۵۲.</ref>. [[امام]]{{ع}} [[با تدبیر]] و سیاستی ویژه [[تعالیم]] [[راستین]] [[اسلام]] را می‌گسترانید<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 106.</ref>. | |||
*[[تدبیر امام]] [[سجاد]]{{ع}} بر دو محور [[استوار]] بود: | |||
#برافروختن [[آتش]] احساس [[گناه]] در [[قلب]] [[مردم]] و بیدار ساختن [[وجدان]] [[دینی]] آنان. تنها گذاشتن [[امام]] [[معصوم]]{{ع}} و تن دادن به [[حکومت جور]]، گناهی بود که [[امام]] همواره از آن سخن می‌گفت و در [[خطبه‌ها]] و اعلامیه‌های عمومی خویش، [[مردم]] را از آن هشدار می‌داد. | |||
#طرح و اجرای برنامه‌های [[فکری]] و [[عقیدتی]] و برانگیختن احساسات روحی و روانی [[مردم]] که به تقویت انگیزه‌ها و گرایش‌های [[دینی]] می‌انجامید. برپا ساختن مراسم عزای [[حسینی]]{{ع}}، [[گریستن]] بر [[امام حسین]]{{ع}} و [[تشویق]] [[مردم]] بدین کار، [[آموختن]] [[ادعیه]] و [[مناجات]] [[روح]] بخش و پرمغز و انقلابی به [[مردم]] و پرورش [[شاگردان]] عالِم- که برخی از آنان از سازندگان [[تمدن اسلامی]] شدند- مهم‌ترین فعالیت‌های [[امام]]{{ع}} در این عرصه بود. بدین‌سان، امام سجاد{{ع}} نه تنها پس از [[شهادت]] [[پدر]] گوشه [[انزوا]] [[اختیار]] نکرد و از [[سیاست]] و فعالیت‌های [[اجتماعی]] کناره نگرفت، بلکه همانند [[پدر]]، [[امامی]] انقلابی و ظلم‌ستیز بود<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 106.</ref>. | |||
*تفاوت [[قیام]] او با [[قیام امام حسین]]{{ع}} تنها در مقتضیات زمانه بود که تدبیری دیگر می‌طلبید و حرکتی دگرگون تمنا می‌کرد. شیوه کارساز [[امام]]{{ع}} در [[مبارزه]] با [[حکومت]]، سرانجام [[امویان]] را واداشت تا برای بقای خویش چاره‌ای بیندیشند و ناجوانمردانه آن [[امام همام]]{{ع}} را [[مسموم]] سازند. [[شهادت امام سجاد]]{{ع}} در سال ۹۵ ه. پیش آمد و عاملان [[ولید]] بن [[عبدالملک]]، آن [[حضرت]] را در پنجاه و هفت سالگی به [[شهادت]] رساندند. [[مرقد مطهر]] ایشان در [[قبرستان بقیع]] جای دارد<ref>مناقب آل ابی‌طالب، ۴/ ۱۸۹.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 106.</ref>. | |||
==منابع== | |||
* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']] | |||
==جستارهای وابسته== | |||
* [[امام سجاد]] | |||
==پانویس== | |||
{{یادآوری پانویس}} | |||
{{پانویس2}} | |||
[[رده:مدخل]] | |||
[[رده: | |||
[[رده:امام سجاد]] | [[رده:امام سجاد]] | ||