بحث:ابعاد اخلاقی و تربیتی انتظار فرج چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
==بهره‌گیری از پاسخ جامع آمادگی اخلاقی==
==بهره‌گیری از پاسخ جامع آمادگی اخلاقی==
*جامعۀ [[منتظر]]، باید جامعه‌ای [[اسلامی]] باشد و بزرگترین وجه تمایز جامعۀ [[اسلامی]]، از دیگر [[جوامع]]، [[اخلاق]] [[نورانی]] [[اسلام]] است<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۸۴-۸۸.</ref>. جامعۀ [[منتظر]]، برای هماهنگی با [[امام زمان]]{{ع}} در اهتمام به رعایت [[محاسن اخلاق]]، باید همۀ تلاش و کوشش خود را به کار ‌گیرد<ref>ر.ک. نویسندگان، آفتاب مهر، ج۲، ص ۱۳۴ - ۱۳۷.</ref>. در [[حدیثی]] [[امام صادق]]{{ع}} می‌‌فرمایند<ref>{{متن حدیث|"مَنْ‏ سَرَّهُ‏ أَنْ‏ یَکُونَ‏ مِنْ‏ أَصْحَابِ‏ الْقَائِمِ‏ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ‏ بِالْوَرَعِ‏ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ"}}؛ غیبت نعمانی، ص۲۰۰ و ۲۰۷؛ بحار، ج ۵۲، ص ۱۴۰، ح ۵۰.</ref>: «هر کس [[دوست]] دارد از [[یاران حضرت قائم]] {{ع}} باشد، باید [[منتظر]] باشد و در حال [[انتظار]] به [[پرهیزگاری]] و [[اخلاق نیکو]] [[رفتار]] نماید».<ref>ر.ک. نویسندگان، آفتاب مهر، ج۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص؟؟؟</ref>
*جامعۀ [[منتظر]]، باید جامعه‌ای [[اسلامی]] باشد و بزرگترین وجه تمایز جامعۀ [[اسلامی]]، از دیگر [[جوامع]]، [[اخلاق]] [[نورانی]] [[اسلام]] است<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۸۴-۸۸.</ref>. جامعۀ [[منتظر]]، برای هماهنگی با [[امام زمان]]{{ع}} در اهتمام به رعایت [[محاسن اخلاق]]، باید همۀ تلاش و کوشش خود را به کار ‌گیرد<ref>ر.ک. نویسندگان، آفتاب مهر، ج۲، ص ۱۳۴ - ۱۳۷.</ref>. در [[حدیثی]] [[امام صادق]]{{ع}} می‌‌فرمایند<ref>{{متن حدیث|"مَنْ‏ سَرَّهُ‏ أَنْ‏ یَکُونَ‏ مِنْ‏ أَصْحَابِ‏ الْقَائِمِ‏ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ‏ بِالْوَرَعِ‏ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ"}}؛ غیبت نعمانی، ص۲۰۰ و ۲۰۷؛ بحار، ج ۵۲، ص ۱۴۰، ح ۵۰.</ref>: «هر کس [[دوست]] دارد از [[یاران حضرت قائم]] {{ع}} باشد، باید [[منتظر]] باشد و در حال [[انتظار]] به [[پرهیزگاری]] و [[اخلاق نیکو]] [[رفتار]] نماید».<ref>ر.ک. نویسندگان، آفتاب مهر، ج۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص؟؟؟</ref>
*[[انسان]] [[منتظر]] باید به [[زیور]] [[عدالت]]، [[تقوی]] و [[پارسایی]] آراسته باشد، با اجتناب از [[معاصی]] و رعایت [[تقوای الهی]]، بتواند ملکۀ [[عدالت]] را در خود پدید آورد و با ایجاد [[تعادل]] در میان قوای نفسانی خود، ارکان حیات [[اخلاقی]] را در وجود خود نهادینه سازد<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۰-۱۱۸.</ref> و خود را چنانکه آن [[پیشوا]] [[دوست]] دارد، بسازد و به او و [[یاران]] او شباهت داشته باشد، همانطور که [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند<ref>ابن ابی زینب، نعمانی، الغیبه، ص ۲۲۰؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۰.</ref>: «[[تقوی]] پیشه سازید و بار سنگین [[انتظار]] را به [[کمک]] [[ورع]] و [[پارسایی]] به منزل رسانید و با کوشش بسیار در [[عبادت]] و [[اطاعت خدا]]».<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۸۴-۸۸.</ref>
==بهره‌گیری از پاسخ جامع آثار اخلاقی==
==بهره‌گیری از پاسخ جامع آثار اخلاقی==
==بهره‌گیری از پاسخ جامع ویژگی‌های اخلاقی==
==بهره‌گیری از پاسخ جامع ویژگی‌های اخلاقی==

نسخهٔ ‏۲۰ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۳۷

بهره‌گیری از پاسخ جامع آمادگی اخلاقی

بهره‌گیری از پاسخ جامع آثار اخلاقی

بهره‌گیری از پاسخ جامع ویژگی‌های اخلاقی

بهره‌گیری از پاسخ جامع وظایف اخلاقی

پرسش‌های اساسی مرتبط با این موضوع

  1. ابعاد انتظار: ابعاد اخلاقی و تربیتی انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  2. آثار انتظار: آثار اخلاقی و تربیتی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  3. ویژگی منتظر: ویژگی‌های اخلاقی و تربیتی منتظران راستین چیست؟ (پرسش)
  4. وظایف منتظران: وظایف اخلاقی و تربیتی منتظران راستین چیست؟ (پرسش)
  5. آمادگی اخلاقی: آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی در عرصه اخلاقی و رفتاری چیست؟ و چگونه محقق می‌شود؟ (پرسش)
  1. ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۸۴-۸۸.
  2. ر.ک. نویسندگان، آفتاب مهر، ج۲، ص ۱۳۴ - ۱۳۷.
  3. «"مَنْ‏ سَرَّهُ‏ أَنْ‏ یَکُونَ‏ مِنْ‏ أَصْحَابِ‏ الْقَائِمِ‏ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ‏ بِالْوَرَعِ‏ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ"»؛ غیبت نعمانی، ص۲۰۰ و ۲۰۷؛ بحار، ج ۵۲، ص ۱۴۰، ح ۵۰.
  4. ر.ک. نویسندگان، آفتاب مهر، ج۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص؟؟؟
  5. ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۰-۱۱۸.
  6. ابن ابی زینب، نعمانی، الغیبه، ص ۲۲۰؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۰.
  7. ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۸۴-۸۸.