(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
==پاسخ اجمالی==
==نویسنده: آقای ظرافتی==
==[[دعا]] راهی برای ارتباط با [[خداوند]]==
*بیگمان یکی از احساسات اصیل و [[حقیقی]] [[انسان]] که ریشه در [[فطرت]] او دارد، توجّه به [[نیایش]] و ارتباط با مبدأ [[آفرینش]] و [[جهان غیب]] و [[آفریدگار]] هستی است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ ـ ۲۳۱.</ref>. از جمله دعاهای مشهور که [[مستحب]] است در [[نیمه شعبان]] و در [[اعیاد]] چهارگانه مانند: [[عید فطر]]، عید قربان، [[عید غدیر]] و [[روز جمعه]] خوانده شود، "[[دعای ندبه]]" است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ ـ ۲۳۱؛ رحیمی، عباس، امید فردا، ص۶۹؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۳۰.</ref>.
==پاسخ تفصیلی ندارد==
==معنا و ماهیت و مضامین [[دعای ندبه]]==
*ندبه، به معنای فراخوانی و نیز [[گریه]] و ناله است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ ـ ۲۳۱.</ref>. این دعای [[شریف]]، مشتمل بر [[استغاثه]] و [[استمداد]] از [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} و تأسّف بر [[غیبت]] و [[گریه]] از [[فراق]] آن بزرگوار است؛ از اینرو به این نام شهرت یافته است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ ـ ۲۳۱؛ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۵۹.</ref>. همچنین از چهار فراز تشکیل شده است که با یکدیگر مرتبط بوده و در مجموع، یک منظومه منظم و منسجم را سامان داده است که عبارت¬اند از:
#[[حمد]] و صلوات
#ثنای بر [[قضاء]]
#[[تاریخ]]، از آغاز تا تکامل
#[[استغاثه]] و طلب<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ ـ ۲۳۱.</ref>.
==سلسه مراتب موضوع [[دعای ندبه]] و اینکه این [[دعا]] از کدامین [[امام]] است==
*اگرچه موضوع و مناسبت [[دعای ندبه]] [[استغاثه به حضرت مهدی]]{{ع}} است، اما حاوی [[فضایل اهل بیت]]{{ع}} و ماجرای [[مظلومیت]] [[خاندان رسالت]] و ذکر [[جایگاه]] [[حضرت امیر]] و [[فضایل]] اوست<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ ـ ۲۳۱؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۳۰.</ref>. [[دعای ندبه]] را [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}} به [[دوستان]] و شیعیانش [[تعلیم]] داده است. این [[دعا]]، دعایی است که برای [[وجود مقدس امام زمان]]{{ع}} انشا شده است نه اینکه این [[دعا]] از طرف آن [[حضرت]] انشا شده باشد. هر چند برخی خواستهاند احتمال اول را که صدور آن از جانب [[امام صادق]]{{ع}} است را مردود سازند، ولی برای اهل تحقیق روشن است این اشکالات قابل توجیه است، زیرا نظیر چنین مضامینی در موارد دیگر از [[امام صادق]]{{ع}} و دیگر [[ائمه]]{{ع}} نیز [[نقل]] شده است<ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۳۰؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۴۹۳.</ref>.
==پرسش و پاسخ==
*برخی معترضان به [[دعای ندبه]] میگویند: هنگامی که [[امام صادق]]{{ع}}، [[دعای ندبه]] را انشا فرموده، بیش از یک قرن به [[تولد]] [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} مانده بود، پس چگونه نسبت به انسانی که بعد از یک قرن به [[دنیا]] میآید، در فراقش [[اشک]] بریزد؟ پاسخ این است: این معنی دربارۀ افراد معمولی متصوّر است، اما اگر فرد مورد نظر گل سرسبد [[جهان]] [[خلقت]] باشد و همۀ [[پیامبران الهی]]، نوید او را به [[پیروان]] خود داده باشند این کار بسیار منطقی است<ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۳۰.</ref>.
==نتیجه گیری==
*در نتیجه [[دعای ندبه]] از جانب [[امام صادق]]{{ع}} به [[شیعیان]] و دوستانش [[تعلیم]] داده شده و موضوع و مناسبت آن [[استغاثه به حضرت مهدی]]{{ع}} است.
==پانویس==
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
{{پانویس2}}
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۲۷
نویسنده: آقای ظرافتی
پاسخ تفصیلی ندارد
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل میشوید: