←مکه در فرهنگنامه آخرالزمان
جز (جایگزینی متن - 'یأتی: ص' به 'سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
*اُمّ القُری. مقدسترین شهر در روی زمین که [[مسجد الحرام]] و خانه کعبه در آن است. تاریخ بنا و آبادی آن به زمان [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} و فرزندش اسماعیل بازمیگردد که سال ورود حضرت ابراهیم {{ع}} به این سرزمین -حسب آنچه که در تورات آمده- سال ۱۸۹۲ پیش از میلاد بوده است. از امتیازات آن شهر این است که هرکس بدان در میآید، در امان است<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۵۷۵.</ref>. در [[روایات]] متعددی آمده است که مکه، محل ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} میباشد<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۱۳؛ تفسیر برهان، ج ۱، ص ۱۶۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۸.</ref>. پس از [[بیعت]] مردم با [[حضرت مهدی]] {{ع}} در مکه، و فروپاشی نظام حاکم بر آن، آن حضرت قدرت را به دست میگیرد و بر تشکیلات و مراکز اداره جامعه مسلط میشود. برخی از کارهای آن حضرت در مکه چنین است: بازگرداندن مسجد الحرام به حدود اصلی خود، بازگرداندن مقام ابراهیم به جایگاه اصلی آن، جلوگیری از طواف مستحبی مانع از طواف واجب، کیفر دزدان خانه خدا (بنی شیبه) و... <ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۶۶۴.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۹۲.</ref>. | *اُمّ القُری. مقدسترین شهر در روی زمین که [[مسجد الحرام]] و خانه کعبه در آن است. تاریخ بنا و آبادی آن به زمان [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} و فرزندش اسماعیل بازمیگردد که سال ورود حضرت ابراهیم {{ع}} به این سرزمین -حسب آنچه که در تورات آمده- سال ۱۸۹۲ پیش از میلاد بوده است. از امتیازات آن شهر این است که هرکس بدان در میآید، در امان است<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۵۷۵.</ref>. در [[روایات]] متعددی آمده است که مکه، محل ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} میباشد<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۱۳؛ تفسیر برهان، ج ۱، ص ۱۶۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۸.</ref>. پس از [[بیعت]] مردم با [[حضرت مهدی]] {{ع}} در مکه، و فروپاشی نظام حاکم بر آن، آن حضرت قدرت را به دست میگیرد و بر تشکیلات و مراکز اداره جامعه مسلط میشود. برخی از کارهای آن حضرت در مکه چنین است: بازگرداندن مسجد الحرام به حدود اصلی خود، بازگرداندن مقام ابراهیم به جایگاه اصلی آن، جلوگیری از طواف مستحبی مانع از طواف واجب، کیفر دزدان خانه خدا (بنی شیبه) و... <ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۶۶۴.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۹۲.</ref>. | ||
==مکه در فرهنگنامه آخرالزمان== | ==[[مکه]] در [[فرهنگنامه]] [[آخرالزمان]]== | ||
*مکه زادگاه [[پیامبر اسلام]] است و خانه [[کعبه]] در [[مسجد الحرام]]، در این [[شهر]] واقع شده است. مکه به خاطر [[مسجد الحرام]] و [[کعبه]] که [[قبله]] تمام [[مسلمین]] است، همیشه مورد توجه [[مسلمانان]] بوده است. [[امیر المؤمنین]]{{ع}} هنگامی که در بستر [[شهادت]] بودند در ضمن [[وصیت]] خود فرمود: شما را به [[خدا]]، شما را به [[خدا]]! تازنده هستید خانه پروردگارتان را خالی مگذارید، زیرا اگر چنین کنید، مهلت داده نخواهید شد (و [[بلا]] شما را فرا خواهد گرفت). [[شهر]] مکه در [[آخرالزمان]] [[شاهد]] حوادث بسیاری خواهد بود که به فراوانی در [[احادیث]] [[ملاحم و فتن]] و [[احادیث]] [[آخرالزمان]] از آن یاد شده است. | *[[مکه]] زادگاه [[پیامبر اسلام]] است و خانه [[کعبه]] در [[مسجد الحرام]]، در این [[شهر]] واقع شده است. [[مکه]] به خاطر [[مسجد الحرام]] و [[کعبه]] که [[قبله]] تمام [[مسلمین]] است، همیشه مورد توجه [[مسلمانان]] بوده است. [[امیر المؤمنین]]{{ع}} هنگامی که در بستر [[شهادت]] بودند در ضمن [[وصیت]] خود فرمود: شما را به [[خدا]]، شما را به [[خدا]]! تازنده هستید خانه پروردگارتان را خالی مگذارید، زیرا اگر چنین کنید، مهلت داده نخواهید شد (و [[بلا]] شما را فرا خواهد گرفت). [[شهر]] [[مکه]] در [[آخرالزمان]] [[شاهد]] حوادث بسیاری خواهد بود که به فراوانی در [[احادیث]] [[ملاحم و فتن]] و [[احادیث]] [[آخرالزمان]] از آن یاد شده است. | ||
*[[حضرت قائم]]{{ع}} ابتدای [[قیام]] خویش را از کنار خانه [[کعبه]] در این [[شهر]] آغاز میکند و از [[یاران]] خویش در کنار [[مقام ابراهیم]] [[بیعت]] میستاند. در کنار [[کعبه]] به تمامی [[مردم]] [[دنیا]] [[پیام]] میدهد و آنان را از [[ظهور]] خویش [[آگاه]] مینماید. مکه در [[آخرالزمان]] و [[پس از ظهور]] [[حضرت]] [[شاهد]] جنگهای فراوانی خواهد بود. در [[روایات]] از مردی یاد شده که از [[حبشه]] میآید و [[کعبه]] را سنگ به سنگ ویران میسازد<ref>ر.ک: حبشه.</ref>. در روایتی پیشاپیش [[ظهور]] [[حضرت]] از [[جنگ]] در مکه چنین یاد شده: [[حج]] گذاران با هم مشغول [[حج]] هستند و پس از [[عرفه]] به من میروند، در آنجا مانند شخصی که سگ او را گزیده باشد، دیوانهوار به [[جان]] هم میافتند و به [[جنگ]] و [[خونریزی]] میپردازند، تا جایی که [[خون]] گردنه را خواهد گرفت [[مهدی]]{{ع}} در آن حال صورت خود را بر [[کعبه]] نهاده و [[اشک]] از چشمان او جاری است. [[مردم]] به سوی او میروند و از او درخواست میکنند که بیاید تا با او [[بیعت]] کنند. آنگاه [[حضرت]] میفرماید: وای بر شما! چه پیمانها که بستید و سپس آن را شکستید و چه خونهای (ناحقی) که ریختید؛ و با کراهت و ([[ناراحتی]]) با آنان [[بیعت]] خواهد کرد. اگر شما در آن زمان بودید، با او [[بیعت]] نمایید زیرا او هدایتکننده در [[آسمان]] و [[زمین]] است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۹۱.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۵۵۷.</ref>. | *[[حضرت قائم]]{{ع}} ابتدای [[قیام]] خویش را از کنار خانه [[کعبه]] در این [[شهر]] آغاز میکند و از [[یاران]] خویش در کنار [[مقام ابراهیم]] [[بیعت]] میستاند. در کنار [[کعبه]] به تمامی [[مردم]] [[دنیا]] [[پیام]] میدهد و آنان را از [[ظهور]] خویش [[آگاه]] مینماید. [[مکه]] در [[آخرالزمان]] و [[پس از ظهور]] [[حضرت]] [[شاهد]] جنگهای فراوانی خواهد بود. در [[روایات]] از مردی یاد شده که از [[حبشه]] میآید و [[کعبه]] را سنگ به سنگ ویران میسازد<ref>ر.ک: حبشه.</ref>. در روایتی پیشاپیش [[ظهور]] [[حضرت]] از [[جنگ]] در [[مکه]] چنین یاد شده: [[حج]] گذاران با هم مشغول [[حج]] هستند و پس از [[عرفه]] به من میروند، در آنجا مانند شخصی که سگ او را گزیده باشد، دیوانهوار به [[جان]] هم میافتند و به [[جنگ]] و [[خونریزی]] میپردازند، تا جایی که [[خون]] گردنه را خواهد گرفت [[مهدی]]{{ع}} در آن حال صورت خود را بر [[کعبه]] نهاده و [[اشک]] از چشمان او جاری است. [[مردم]] به سوی او میروند و از او درخواست میکنند که بیاید تا با او [[بیعت]] کنند. آنگاه [[حضرت]] میفرماید: وای بر شما! چه پیمانها که بستید و سپس آن را شکستید و چه خونهای (ناحقی) که ریختید؛ و با کراهت و ([[ناراحتی]]) با آنان [[بیعت]] خواهد کرد. اگر شما در آن زمان بودید، با او [[بیعت]] نمایید زیرا او هدایتکننده در [[آسمان]] و [[زمین]] است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۹۱.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۵۵۷.</ref>. | ||
== پرسشهای وابسته == | == پرسشهای وابسته == |