نص: تفاوت میان نسخه‌ها

ملازمه بین [[عصمت]] و [[منصوب]] بودن به وضوح در [[کلام]] [[نورانی]] [[امام هفتم]]{{ع}} به [[نقل]] از آباء گرامی ایشان از [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} [[بیان]] شده است: {{متن حدیث|عَنْ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ{{ع}} قَالَ: الْإِمَامُ مِنَّا لَا يَكُونُ إِلَّا مَعْصُوماً وَ لَيْسَتِ الْعِصْمَةُ فِي ظَاهِرِ الْخِلْقَةِ فَيُعْرَفَ بِهَا وَ لِذَلِكَ لَا يَكُونُ إِلَّا مَنْصُوصاً}}<ref>معانی الأخبار، ص ۱۳۲ باب معنی عصمة الإمام حدیث اول حضرت موسی ابن جعفر به نقل از پدرش از نیایش از امام سجاد{{ع}} فرمود: از ما خاندان جز معصوم، شخص دیگری نمی‌تواند باشد، و عصمت صفتی نیست که در ظاهر بدن باشد تا با چشم دیده شده و شناخته گردد، و به همین جهت امکان ندارد معصوم بودن کسی را به دست آورد مگر خدا به وسیله پیغمبرش آن را صریحاً فرموده باشد.</ref>.

*'''[[افضلیت امام]]'''

توضیح این که [[امام]] باید [[افضل]] و [[برتر]] از همه [[امت]] باشد و [[افضلیت]] هم در کثرت [[ثواب]] نزد [[خداوند تعالی]] است و هم در [[صفات کمال]] یعنی اوصافی که در انجام [[وظائف]] [[امامت]] لازم است. حال با توجه به اینکه احراز [[افضلیت]] برای هیچ یک از افراد [[امت]] مقدور نیست - زیرا نه قابل [[حس]] و مشاهده است و نه قابل [[استدلال]] - راهی غیر از نص [[باقی]] نمی‌ماند<ref>ر.ک: شافی، ج ۲، ص ۷ و، ج ۲، ص ۴۲ و الألفین، ص ۴۱ و اللوامع الإلهیة فی المباحث الکلامیة، ص ۳۳۴.</ref>.

*'''گستردگی [[علم امام]]'''