*[[آیه]] ۲۵۵ از [[سوره]] بقره<ref>{{متن قرآن|اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ}} «خداوند است که هیچ خدایی جز آن زنده پایدار نیست که او را چرت و خواب فرا نمی‌گیرد، همه آنچه در آسمان‌ها و زمین است از آن اوست، کیست که جز به اذن وی نزد او شفاعت آورد؛ به آشکار و پنهان آنان داناست و آنان بر چیزی از دانش وی جز آنچه او بخواهد چیرگی ندارند؛ اریکه او گستره آسمان‌ها و زمین است و نگاهداشت آنها بر وی دشوار نیست و او فرازمند سترگ است» سوره بقره، آیه ۲۵۵.</ref>، به "آیة الکرسی" مشهور است و [[فضیلت]] بسیار دارد و به [[خواندن]] آن توصیه شده است.
*در این [[آیه]]، چون از [[توحید]] و [[قدرت]] و احاطه [[فرمانروایی]] [[خداوند]] بر همه [[آسمان‌ها]] و [[زمین]] سخن به میان آمده و سیطره [[قدرت الهی]] بر همه هستی به سیطره یک [[فرمانروا]] بر تخت حکومتش [[تشبیه]] شده، به "آیة الکرسی" [[معروف]] شده است. کرسی در [[عربی]] به معنای تخت و صندلی است.
*در [[روایات]]، برای [[خواندن]] این [[آیه]] [[مقدّس]]، تأثیر [[شفابخش]] و مصونیّت از [[بلاها]] و [[نجات]] از [[گرفتاری‌ها]] بیان شده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۶.</ref>.
