←نیاز انسان به حکمت
(←منابع) |
|||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
*[[روایات]] به بیان‌های مختلف بر [[نیاز انسان]] به [[حکمت]] تصریح و تأکید میکنند. در روایتی از جناب [[لقمان]] آمده است: "پسرم [[حکمت]] بیاموز تا [[برتری]] یابی، زیرا [[حکمت]] نشانه [[دین]] است، [[بنده]] را بر [[آزاده]] [[برتری]] می‌دهد، [[مسکین]] را از ثروتمند [[برتر]] می‌برد، کوچک را از بزرگ پیش می‌اندازد، [[مسکین]] را در جای شاهان می‌نشاند، بر [[شرافت]] [[شریف]]، [[سروری]] [[سرور]] و بر [[عظمت]] ثروتمند می‌افزاید؛ آدمی‌زاده چگونه [[فکر]] می‌کند که کار [[دین]] و دنیایش بدون [[حکمت]] فراهم شود، در حالی که [[خداوند متعال]] کار [[دنیا]] و [[آخرت]] را جز با [[حکمت]] فراهم نمی‌کند<ref>ابوالفتح کراجکی، کنز الفوائد، ص۲۱۴؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۱، ص۲۱۹.</ref>. | *[[روایات]] به بیان‌های مختلف بر [[نیاز انسان]] به [[حکمت]] تصریح و تأکید میکنند. در روایتی از جناب [[لقمان]] آمده است: "پسرم [[حکمت]] بیاموز تا [[برتری]] یابی، زیرا [[حکمت]] نشانه [[دین]] است، [[بنده]] را بر [[آزاده]] [[برتری]] می‌دهد، [[مسکین]] را از ثروتمند [[برتر]] می‌برد، کوچک را از بزرگ پیش می‌اندازد، [[مسکین]] را در جای شاهان می‌نشاند، بر [[شرافت]] [[شریف]]، [[سروری]] [[سرور]] و بر [[عظمت]] ثروتمند می‌افزاید؛ آدمی‌زاده چگونه [[فکر]] می‌کند که کار [[دین]] و دنیایش بدون [[حکمت]] فراهم شود، در حالی که [[خداوند متعال]] کار [[دنیا]] و [[آخرت]] را جز با [[حکمت]] فراهم نمی‌کند<ref>ابوالفتح کراجکی، کنز الفوائد، ص۲۱۴؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۱، ص۲۱۹.</ref>. | ||
*[[رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: "[[انسان]] اگر یک کلمه از [[حکمت]] بیاموزد برای او از [[دنیا]] و هر چه در آن است بهتر است"<ref>{{متن حدیث|كلمة من الحكمة يتعلمها الرجل خير له من الدنيا وما فيها}}إنمازی شاهرودی، مستدرک سفینة البحار، ج۲، ص۳۵۵؛ محمودی، نهج السعادة، ج۷، ص۳۴۳.</ref>. | *[[رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: "[[انسان]] اگر یک کلمه از [[حکمت]] بیاموزد برای او از [[دنیا]] و هر چه در آن است بهتر است"<ref>{{متن حدیث|كلمة من الحكمة يتعلمها الرجل خير له من الدنيا وما فيها}}إنمازی شاهرودی، مستدرک سفینة البحار، ج۲، ص۳۵۵؛ محمودی، نهج السعادة، ج۷، ص۳۴۳.</ref>. | ||
و فرمود: "[[قلبی]] که هیچ [[حکمت]] در آن نباشد مانند [[خانه]] مخروبه است، پس یاد بگیرید و به دیگران بیاموزید و در پی [[فهم]] باشید و [[جاهل]] نمیرید که [[خداوند]] [[جهل]] را به عنوان یک عذر نمی‌پذیرد"<ref>{{متن حدیث|قلب ليس فيه شئ من الحكمه كبيت خراب فتعلموا و علموا و تفقهوا و لا فان الله لا يعذر علي الجهل}}نمازی شاهرودی، مستدرک سفینة البحار، ج۲، ص۳۵۵؛ محمودی، نهج السعادة، ج۷، ص۳۴۳.</ref>. | *و فرمود: "[[قلبی]] که هیچ [[حکمت]] در آن نباشد مانند [[خانه]] مخروبه است، پس یاد بگیرید و به دیگران بیاموزید و در پی [[فهم]] باشید و [[جاهل]] نمیرید که [[خداوند]] [[جهل]] را به عنوان یک عذر نمی‌پذیرد"<ref>{{متن حدیث|قلب ليس فيه شئ من الحكمه كبيت خراب فتعلموا و علموا و تفقهوا و لا فان الله لا يعذر علي الجهل}}نمازی شاهرودی، مستدرک سفینة البحار، ج۲، ص۳۵۵؛ محمودی، نهج السعادة، ج۷، ص۳۴۳.</ref>. | ||
و فرمود: "یک کلمه [[حکمت]] که [[مؤمن]] بشنود و به آن عمل کند از [[عبادت]] یک سال بهتر است"<ref>{{متن حدیث|كَلِمَةُ اَلْحِكْمَةِ يَسْمَعُهَا اَلْمُؤْمِنُ خَيْرٌ مِنْ عِبَادَةِ سَنَةٍ}}؛ حلوانی، نزهة الناظر، ص۱۰؛ متقی هندی، کنزالعمال، ج۱۰، ص۱۷۷؛ محمودی، نهج السعادة، ج۷، ص۳۴۳.</ref>. | *و فرمود: "یک کلمه [[حکمت]] که [[مؤمن]] بشنود و به آن عمل کند از [[عبادت]] یک سال بهتر است"<ref>{{متن حدیث|كَلِمَةُ اَلْحِكْمَةِ يَسْمَعُهَا اَلْمُؤْمِنُ خَيْرٌ مِنْ عِبَادَةِ سَنَةٍ}}؛ حلوانی، نزهة الناظر، ص۱۰؛ متقی هندی، کنزالعمال، ج۱۰، ص۱۷۷؛ محمودی، نهج السعادة، ج۷، ص۳۴۳.</ref>. | ||
*[[علی]]{{ع}} می‌فرماید: "[[حکمت]]، درختی است که در [[قلب]] میروید و میوه‌اش بر زبان ظاهر می‌شود"<ref>{{متن حدیث|اَلْحِكْمَةُ شَجَرَةٌ تَنْبُتُ فِي اَلْقَلْبِ وَ تُثْمِرُ عَلَى اَللِّسَانِ}}؛ لیثی واسطی، عیون الحکم والواعظ، ص۲۱.</ref>. | *[[علی]]{{ع}} می‌فرماید: "[[حکمت]]، درختی است که در [[قلب]] میروید و میوه‌اش بر زبان ظاهر می‌شود"<ref>{{متن حدیث|اَلْحِكْمَةُ شَجَرَةٌ تَنْبُتُ فِي اَلْقَلْبِ وَ تُثْمِرُ عَلَى اَللِّسَانِ}}؛ لیثی واسطی، عیون الحکم والواعظ، ص۲۱.</ref>. | ||
*[[رسول خدا]]{{صل}} می‌فرمود: "[[حکمت]]، گم شده [[مؤمن]] است آن را از هرکس بشنود، می‌گیرد و اهمیت نمی‌دهد از چه ظرفی خارج شود"<ref>{{متن حدیث|الحكمة ضالة المؤمن ياخذها ممن سمعها و لا يبالي في اي وعاء خرجت}}؛ محمودی، نهج السعادة، ج۷، ص۳۴۳.</ref>. | *[[رسول خدا]]{{صل}} می‌فرمود: "[[حکمت]]، گم شده [[مؤمن]] است آن را از هرکس بشنود، می‌گیرد و اهمیت نمی‌دهد از چه ظرفی خارج شود"<ref>{{متن حدیث|الحكمة ضالة المؤمن ياخذها ممن سمعها و لا يبالي في اي وعاء خرجت}}؛ محمودی، نهج السعادة، ج۷، ص۳۴۳.</ref>. | ||