حبة بن جوین عرنی: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[طبرانی]] [[نقل]] می‌کند: گفته شده که حبّه [[پیامبر]]{{صل}} را دیده است<ref>المعجم الکبیر، ج۴، ص۸.</ref>. [[ابن اثیر]] در این باره نوشته است: [[حبه بن جوین]] از [[اصحاب علی]]{{ع}} است. ابوعباس بن [[عقده]] وی را از [[صحابه]] شمرده و با واسطه از حبة بن جوین عرنی [[بجلی]] خبر [[روز غدیر]] را [[نقل]] کرده است<ref>اسد الغابه، ج۲، ص۲۸۵.</ref>. [[ابن حجر]] می‌نویسد: [[طبرانی]] می‌گوید: گفته شده که او [[پیامبر]]{{صل}} را دیده و [[ابن عقده]] در کتاب موالاة، به اسناد بسیار [[ضعیف]] از [[حبه بن جوین]] [[حدیث غدیر]] را [[نقل]] کرده است. اگر بودن [[صحابی]] صحیح باشد، باید بگوییم، او به طور اتفاقی [[پیامبر]]{{صل}} را دیده و قصد [[حج]] نداشته است و لیکن سندش [[ضعیف]] است<ref>الاصابة، ج۲، ص۱۴۱؛ و نیز ر.ک: تهذیب التهذیب، ج۲، ص۱۵۴ - ۱۵۵.</ref>. اما بنا بر اقوالی، حبّه از کسانی است که داستان سد الأبواب را [[نقل]] کرده است؛ که در این صورت او بایست در آن زمان زنده بوده و از [[صحابه پیامبر]]{{صل}} باشد<ref>کشف الغمه فی معرفه الائمه، ج۱، ص۳۲۰؛ مناقب امیر المؤمنین، کوفی، ج۲، ص۴۶۳. شرح کامل این حدیث در جای خود خواهد آمد.</ref>. اما طبق [[نقل]] مشهور، [[حبه عرنی]] از [[شیعیان]] و [[یاران خاص امام علی]]{{ع}} بوده است<ref>رجال الطوسی، ص۶۰؛ رجال البرقی، ص۶؛ تاریخ الاسلام، ذهبی، ج۵، ص۳۹۱؛ موسوعه التاریخ الاسلامی، یوسفی غروی، ج۲، ص۵۲۷.</ref>. [[یعقوبی]]، نام او را در زمره [[اصحاب]] دانشمند آن [[حضرت]] آورده، می‌نویسد: [[صحابه]] [[علی]]{{ع}} که [[علم]] از او فرا می‌گرفتند؛ [[حارث اعور]]، [[ابوالطفیل]] [[عامر بن واثله]]، [[حبه عرنی]]، [[رشید هجری]]، [[جویریة بن مسهر]]، [[اصبغ]] [[ابن نباته]]، [[میثم تمار]] و [[حسن بن علی]]{{ع}} بودند<ref>تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۱۴.</ref>. [[شیخ طوسی]] نیز نام وی را در شمار [[اصحاب امام حسن]]{{ع}} [[نقل]] کرده است<ref>رجال الطوسی، ص۹۴.</ref>. [[ابن اثیر]] می‌نویسد: [[ابوموسی]] گوید: [[حبة بن جوین]] [[صحابی]] نیست و وی از [[اصحاب علی]]{{ع}} و [[ابن مسعود]] است <ref>اسدالغابه، ج۳، ص۲۸۵.</ref>. [[ابن درید]] هم می‌نویسد: [[حبة بن جوین]] از [[اصحاب علی]]{{ع}} بود و در جنگ‌های او شرکت داشت<ref>الاشتقاق، ابن درید، ج۱، ص۵۱۸.</ref>. [[خطیب بغدادی]] نیز گفته است که [[حبه بن جوین]] از [[تابعین]] است<ref>تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج۸، ص۲۷۰ (حبة العرنی کوفی تابعی) و نیز ر.ک: معرفه الثقات، عجلی، ج۱، ص۲۸۱؛ میزان الاعتدال فی نقد الرجال، ذهبی، ج۱، ص۴۵۰.</ref><ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[حبه بن جوین (مقاله)|حبه بن جوین]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۲۷۰-۲۷۱.</ref>.

*برخی علمای [[اهل سنت]] هم به [[تکریم]] حبّه پرداخته، گفته‌اند که او [[انسانی]] با [[صداقت]]، [[راستگو]] و [[موثق]] است. [[ابن حجر]] می‌نویسد: حبة بن جوین عرنی، مردی [[راستگو]] است، اگر چه اغلاطی دارد<ref>تقریب التهذیب، ج۱، ص۱۸۲.</ref>. و [[عجلی]] او را [[ثقه]] می‌داند<ref>معرفه الثقات، عجلی، ج۱، ص۲۸۱. (حبه العرنی الکوفی تابعی ثقه).</ref>. [[ابن عدی]] گفته است: در [[روایت]] حبّه به ندرت [[حدیث]] منکری دیده است و با اینکه [[علی]] در [[ضعف]] او [[اجماع]] دارند، ولی روایاتش نوشته می‌شده است<ref>الکامل. ابن عدی جرجانی، ج۲، ص۴۳۰.</ref>. [[حافظ هیثمی]]<ref>مجمع الزواید، ج۹، ص۱۰۳.</ref>و [[طبرانی]]<ref>کتاب الاوائل، ص۷۸.</ref> حبّه را [[موثق]] و قابل [[اعتماد]] معرفی کرده‌اند و [[خطیب]] [[بغدادی]] [[موثق]] بودن حبّه را از [[صالح بن احمد]]، به [[نقل]] از پدرش؛ در [[تاریخ]] خود آورده است<ref>تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج۸، ص۲۷۰.</ref>.

*[[شیخ مفید]] می‌نویسد: از کسان دیگری که باید به [[بیعت]] ایشان اشاره کرد و آنان [[اهل دین]]، [[ایمان]]، [[علم]]، [[فقه]] و [[قرآن]] و فقط به [[عبادت]] [[خداوند]] و [[جهاد]] و [[تمسک]] به حقایق [[ایمان]] مشغول بودند؛ [[محمد بن ابی بکر]]، [[محمد بن ابی حذیفه]]، [[مالک بن حارث اشتر نخعی]]، [[ثابت بن قیس نخعی]]، [[کمیل بن زیاد]]... و حبة بن جوین عرنی و دیگران هستند که هنگام [[کشته شدن عثمان]] در [[مدینه]] بودند و همگی با کمال [[رضایت]] به [[پیشوایی]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[تسلیم]] شدند و با او [[بیعت]] کردند، که با هر کس بجنگند، ایشان هم بجنگند و با هر کس [[صلح]] کند، ایشان هم با او [[صلح]] کنند، و اینکه در [[یاری دادن]] او هرگز به [[جنگ]] پشت نکنند. و آنان در همه جنگ‌های [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} همراهش بودند و حتی یک تن از ایشان از شرکت در [[جنگ]] خودداری نکرد و برخی از آنان در راه [[یاری دادن]] [[علی]]{{ع}} [[شهید]] شدند و برخی همچنان بر راه خود پایدار ماندند تا هنگامی که [[علی]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید و آنان که پس از آن [[حضرت]] باقی ماندند، همچنان بر [[ولایت]] او بودند و [[اعتقاد]] داشتند که [[علی]]{{ع}} برای [[امامت]] از همگان [[برتر]] بوده است<ref>الجمل و النصره لسید العتره فی حرب البصره، ص۱۰۹-۱۱۰. دیگر افرادی که او نام میبرد: صعصعة بن صوحان عبدی، عمر بن زراره نخعی، عبدالله بن ارقم، زید بن الملفق، سلیمان بن صرد خزاعی، قبیصه، جابر، عبدالله، محمد بن بدیل خزائی، عبدالرحمن بن عدیس سلولی، اویس قرنی، هند جملی، جندب ازدی، اشعث بن سوار، حکیم بن جبله، رشید هجری، معقل بن قیس بن حنظله، سوید بن حارث، سعد بن مبشر، عبدالله بن وال، مالک بن ضمره و حارث همدانی هستند.</ref><ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[حبه بن جوین (مقاله)|حبه بن جوین]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص ۲۷۸-۲۷۹.</ref>.

*حبة بن جوین عرنی گوید: "روزی من به [[حذیفه بن یمان]] ([[یار]] [[پیامبر]]{{صل}}) گفتم: برای ما [[حدیث]] بگو زیرا ما از [[فتنه]] و [[فساد]] می‌ترسیم (که [[مردم]] به [[فتنه]] و [[اختلاف]] دچار شوند)؛ [[حذیفه]] گفت: "شما به فرقه‌ای که [[ابن سمیه]] ([[عمار]] که مادرش [[سمیه]] نام داشت) در صف آن قرار گرفته است، بگروید؛ زیرا [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "گروه متجاوز [[ستمگر]] [[گمراه]] و [[منحرف]] از راه راست او را خواهند کشت و آخرین روزی او هم شیر آمیخته به آب خواهد بود".