امداد غیبی: تفاوت میان نسخه‌ها

# '''[[امداد غیبی در سیره امام عصر]]{{ع}}''': [[پیامبر اکرم]] درباره [[امدادهای غیبی]] [[خدا]] به [[حضرت مهدی]]{{ع}} فرموده است: "... [[قائم]] [[اهل بیت]] من، به [[یاری]] [[الهی]] [[تأیید]] می‌‏شود"<ref> {{متن حدیث|قَائِمُ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِي‏...يُؤَيَّدُ بِنَصْرِ اللَّهِ‏...‏}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۲۵۷، ح ۲</ref>. همچنین در [[روایت]] دیگری پس از آن‏که [[یاری]] [[خدا]] را از جمله [[امدادهای غیبی]] مربوط به [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} دانسته، چنین می‌فرماید: " او به وسیله [[فرشتگان]] [[خدا]] سبحانه و تعالی [[یاری]] می‌‏شود"<ref> {{متن حدیث|وَ يُنْصَرُ بِمَلَائِكَةِ اللَّهِ‏ ‏}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۲۵۷، ح ۲</ref>. از [[روایات]] استفاده می‌‏شود فرشتگانی که به [[یاری]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] می‌‏شتابند، سه گروه هستند: [[فرشتگان]] [[مقرّب]]، [[فرشتگان]] حاضر در [[جنگ بدر]]<ref> {{متن حدیث|يَا ثَابِتُ‏ كَأَنِّي‏ بِقَائِمِ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ قَدْ أَشْرَفَ‏ عَلَى‏ نَجَفِكُمْ‏ هَذَا وَ أَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَى نَاحِيَةِ الْكُوفَةِ فَإِذَا هُوَ أَشْرَفَ عَلَى نَجَفِكُمْ نَشَرَ رَايَةَ رَسُولِ اللَّهِ فَإِذَا هُوَ نَشَرَهَا انْحَطَّتْ عَلَيْهِ مَلَائِكَةُ بَدْر‏}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۳۰۷، ح ۲</ref> و فرشتگان‏ حاضر در [[قیام]] [[امام حسین]] <ref>  شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج ۱، ص ۳۹۹، ح ۵۸</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۲-۷۶.</ref>. [[رسول خدا]] در [[حدیث معراج]] به [[نقل]] از [[خدا]] سبحانه و تعالی چنین فرموده است: "... و باد را مسخّر او می‌‏کنم و گردنکشان سخت را رام او می‌‏سازم.... "<ref>{{متن حدیث|وَ لَأُسَخِّرَنَّ لَهُ الرِّيَاحَ‏ وَ لَأُذَلِّلَنَ‏ لَهُ‏ الرِّقَابَ‏ الصِّعَابَ‏‏}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۴، باب ۲۳، ح ۴</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۲-۷۶.</ref>.. [[امام باقر]]{{ع}} نیز می‌فرماید: "[[قائم]] ما [[منصور]] به [[رعب]]؛ یعنی [[یاری]] شده با القای [[ترس]] در [[دل]] [[دشمنان]]ش است"<ref>  [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۲-۷۶.</ref>.

# '''[[امداد با فرشتگان]]''': [[قرآن]] در [[سوره آل‌عمران]] به [[نصرت]] [[سپاهیان]] [[اسلام]] در [[نبرد]] [[بدر]] به وسیله [[فرشتگان]] تصریح کرده است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشکرُونَ  إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَن يَكْفِيَكُمْ أَن يُمِدَّكُمْ رَبُّكُم بِثَلاثَةِ آلافٍ مِّنَ الْمَلائِكَةِ مُنزَلِينَ بَلَى إِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ وَيَأْتُوكُم مِّن فَوْرِهِمْ هَذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُم بِخَمْسَةِ آلافٍ مِّنَ الْمَلائِكَةِ مُسَوِّمِينَ}}<ref>و بی‌گمان خداوند در بدر شما را با آنکه ناتوان بودید یاری کرد پس، از خداوند پروا کنید، باشد که سپاس گزارید یاد کن آنگاه را که به مؤمنان می‌گفتی: آیا بسنده‌تان نیست که خداوند با سه هزار فرشته فرو فرستاده از سوی خود شما را یاری رساند؟ چرا؛ بی‌گمان بسنده است و اگر شکیبایی کنید و پرهیزگاری ورزید و آنان چنین شتابان به سوی شما آیند خداوند شما را با پنج هزار فرشته نشانگذار  یاری خواهد رساند؛ سوره آل عمران، آیه ۱۲۳- ۱۲۵.</ref> این [[آیات]] پس از شکستِ [[مسلمانان]] در [[اُحُد]] نازل شد. آنجا که [[دشمن]] [[مشرک]] خواست با تهاجمی دوباره اساس [[حکومت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] [[خدا]] در [[مدینه]] را ویران کند <ref>نمونه، ج ۳، ص ۷۸.</ref>.