←اَبان و کتابت وحی
(←منابع) |
|||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
پس [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: “ابان! بنشین” و به آنها سهمی نداد<ref>اعیان الشیعة، امین عاملی، ج۲، ص۱۰۰.</ref><ref>[[محمود رضا قاسمی|قاسمی، محمود رضا]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۱۹.</ref>. | پس [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: “ابان! بنشین” و به آنها سهمی نداد<ref>اعیان الشیعة، امین عاملی، ج۲، ص۱۰۰.</ref><ref>[[محمود رضا قاسمی|قاسمی، محمود رضا]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۱۹.</ref>. | ||
==اَبان و [[کتابت]] [[وحی]]== | ==اَبان و [[کتابت]] [[وحی]]== | ||
[[هنگام ظهور]] [[اسلام]] هفده نفر بیشتر نمی‌توانستند بنویسند که عبارت بودند از: [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}}، [[عثمان بن عفان]]، [[عمر بن خطاب]]، [[ابوعبیدة بن جراح]]، [[طلحه]]، [[یزید]] بن [[ابوسفیان]]، [[ابوحذیفه]] بن عتبة بن [[ربیعه]]، حاطب بن عمرو و [[برادر]] [[سهیل بن عمرو]] عامری [[قریشی]]، ابوسلمة بن عبدالاسد مخزومی، [[ابان بن سعید بن عاص]] بن [[امیه]] و برادرش [[خالد بن سعید]]، [[عبدالله بن سعد | [[هنگام ظهور]] [[اسلام]] هفده نفر بیشتر نمی‌توانستند بنویسند که عبارت بودند از: [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}}، [[عثمان بن عفان]]، [[عمر بن خطاب]]، [[ابوعبیدة بن جراح]]، [[طلحه]]، [[یزید]] بن [[ابوسفیان]]، [[ابوحذیفه]] بن عتبة بن [[ربیعه]]، حاطب بن عمرو و [[برادر]] [[سهیل بن عمرو]] عامری [[قریشی]]، ابوسلمة بن عبدالاسد مخزومی، [[ابان بن سعید بن عاص]] بن [[امیه]] و برادرش [[خالد بن سعید بن عاص|خالد بن سعید]]، [[عبدالله بن سعد ابی سرح]] عامری، حویطب بن عبدالعزی عامری، [[ابوسفیان بن حرب]]، [[معاویه بن ابوسفیان]]، [[جحیم بن صلت بن مخرمة بن مطلب بن عبد مناف]] و [[علاء بن حضرمی]]<ref>فتوح البلدان، بلاذری (ترجمه: توکل)، ص۶۵۶.</ref>. | ||
ابان بعد از [[اسلام آوردن]] از منشیان و [[کاتبان وحی]] شد؛ [[نقل]] شده که گاهی [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} و زمانی [[عثمان بن عفان]] و زمانی [[خالد بن سعید]] و گاهی اَبان بن سعید برای [[پیامبر]]{{صل}} می‌نوشتند<ref>الکامل، ابن اثیر (ترجمه: حالت - خلیلی)، ج۷، ص۳۹۰.</ref>. | ابان بعد از [[اسلام آوردن]] از منشیان و [[کاتبان وحی]] شد؛ [[نقل]] شده که گاهی [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} و زمانی [[عثمان بن عفان]] و زمانی [[خالد بن سعید]] و گاهی اَبان بن سعید برای [[پیامبر]]{{صل}} می‌نوشتند<ref>الکامل، ابن اثیر (ترجمه: حالت - خلیلی)، ج۷، ص۳۹۰.</ref>. | ||
هم‌چنین وی از [[پیامبر]]{{صل}} [[حدیث]] [[نقل]] کرده و نعمان بن برزمی نیز از او [[روایت]] [[نقل]] کرده<ref>اعیان الشیعة، امین عاملی، ج۲، ص۱۰۱.</ref>. و [[حدیث]] معروف [[پیامبر]]{{صل}} که فرمود: {{متن حدیث|النَّاسُ مَعَادِنُ}} از ابان [[نقل]] شده است<ref>اعیان الشیعة، امین عاملی، ج۲، ص۱۰۱.</ref><ref>[[محمود رضا قاسمی|قاسمی، محمود رضا]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۲۳.</ref>. | هم‌چنین وی از [[پیامبر]]{{صل}} [[حدیث]] [[نقل]] کرده و نعمان بن برزمی نیز از او [[روایت]] [[نقل]] کرده<ref>اعیان الشیعة، امین عاملی، ج۲، ص۱۰۱.</ref>. و [[حدیث]] معروف [[پیامبر]]{{صل}} که فرمود: {{متن حدیث|النَّاسُ مَعَادِنُ}} از ابان [[نقل]] شده است<ref>اعیان الشیعة، امین عاملی، ج۲، ص۱۰۱.</ref><ref>[[محمود رضا قاسمی|قاسمی، محمود رضا]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۲۳.</ref>. | ||
==استانداری اَبان== | ==استانداری اَبان== | ||
اَبان در [[خدمت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[مقام]] والایی یافت تا حدی که [[پیامبر]]{{صل}} او را در [[سال نهم هجری]] به [[فرمانداری]] و [[حکومت]] بحرین گماشت<ref>اعیان الشیعة، امین عاملی، ج۲، ص۱۰۱.</ref>. ابان تقاضا کرد تا [[پیامبر]]{{صل}} دستور‌العملی برای او بنویسند تا بداند در موضوعات مختلف چگونه عمل کند. [[نبی اکرم]]{{صل}} نیز عهد‌نامه‌ای را که در آن حدود [[زکات]] [[واجب]] و [[دستورات]] دیگری بیان شده بود به وی سپرد؛ از جمله به او [[دستور]] داد تا از هر مرد و [[زن]] [[یهودی]] و [[نصرانی]] که [[مسلمان]] نمی‌شوند، یک [[دینار]] [[جزیه]] بگیرد. | اَبان در [[خدمت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[مقام]] والایی یافت تا حدی که [[پیامبر]]{{صل}} او را در [[سال نهم هجری]] به [[فرمانداری]] و [[حکومت]] بحرین گماشت<ref>اعیان الشیعة، امین عاملی، ج۲، ص۱۰۱.</ref>. ابان تقاضا کرد تا [[پیامبر]]{{صل}} دستور‌العملی برای او بنویسند تا بداند در موضوعات مختلف چگونه عمل کند. [[نبی اکرم]]{{صل}} نیز عهد‌نامه‌ای را که در آن حدود [[زکات]] [[واجب]] و [[دستورات]] دیگری بیان شده بود به وی سپرد؛ از جمله به او [[دستور]] داد تا از هر مرد و [[زن]] [[یهودی]] و [[نصرانی]] که [[مسلمان]] نمی‌شوند، یک [[دینار]] [[جزیه]] بگیرد. | ||