بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{ویرایش غیرنهایی}} | ||
{{امامت}} | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[قثم بن عباس در تاریخ اسلامی]] | [[قثم بن عباس در تراجم و رجال]]| [[قثم بن عباس در نهج البلاغه]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
قثم بن عباس جزو معدود افرادی بود که در [[جنگ حنین]] تا پای جان در دفاع از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} ایستادگی کردند. او در تشییع و تدفین [[پیامبر اکرم]] {{صل}} حضور داشت و بنا بر گواهی امام علی{{ع}} آخرین فردی بود که از قبر پیامبر بیرون آمد. [[امام علی]] {{ع}} قثم بن عباس را پس از عزل [[ابوقتاده انصاری]] به عنوان والی [[مکه]] گماشت و او تا پایان عمر امام{{ع}} کارگزار مکه بود. | ==مقدمه== | ||
*'''قُثَم بن عباس بن عبدالمطلب''' [[صحابی]] و از [[شیعیان]] [[امیر المؤمنین]] بود. | |||
[[امام علی]] {{ع}} در فرازهایی از [[نهج البلاغه]] او را مخاطب قرار می‌دهد<ref>نهج البلاغه، نامه های ۳۳ و ۶۷</ref>. سال چهلم | *[[مادر]] او [[لبابه دختر حارث بن حزم هلالی]] معروف به [[ام فضل]] از اولین زنانی بود که [[مسلمان]] شد<ref>علیاری تبریزی، علی بن عبدالله، بهجة الأمال فی شرح زبدة المقال، ج ۷، ص ۵۶۸.</ref>. قثم را فردی [[ثقه]] و مورد [[اطمینان]] [[امام علی]]{{ع}} دانسته‌اند. او مردی سخاوتمند بود که در نقل‌های [[تاریخی]]، روایاتی در این خصوص آمده است. | ||
* [[قثم بن عباس]] جزو معدود افرادی بود که در [[جنگ حنین]] تا پای [[جان]] در [[دفاع]] از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[ایستادگی]] کردند. او در [[تشییع]] و [[تدفین]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} حضور داشت و بنا بر [[گواهی]] [[امام علی]]{{ع}} آخرین فردی بود که از [[قبر پیامبر]] بیرون آمد. [[امام علی]]{{ع}} [[قثم بن عباس]] را پس از [[عزل]] [[ابوقتاده انصاری]] به عنوان [[والی]] [[مکه]] گماشت و او تا پایان [[عمر]] [[امام]]{{ع}} [[کارگزار مکه]] بود. | |||
* [[امام علی]]{{ع}} در فرازهایی از [[نهج البلاغه]] او را مخاطب قرار می‌دهد<ref>نهج البلاغه، نامه های ۳۳ و ۶۷</ref>. [[سال چهلم هجری]]، مقارن با حمله [[بسر بن ابی‌ارطاه]] به [[مکه]]، [[قثم بن عباس]] از [[مکه]] گریخت وبسر [[شیبة بن عثمان]] را بر [[مکه]] گماشت، اما بعد قثم به [[مکه]] بازگشت و بر [[شیبة بن عثمان]] [[پیروز]] شد. [[قثم بن عباس]] در سال ۵۷ [[هجری]] در [[سمرقند]] درگذشت<ref>ابن سعد، محمد بن سعد، [[طبقات الکبری]] ج ۴، ص ۴.</ref>، و در همان دیار به [[خاک]] سپرده شد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۳۵-۶۳۶.</ref>. | |||
==منابع== | ==منابع== | ||