ملاقات‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:


==ادعای ملاقات، آغاز [[انحراف]]==
==ادعای ملاقات، آغاز [[انحراف]]==
عدم [[معرفت]] به [[حقیقت]] [[وجود امام]] و چگونگی [[ارتباط]] صحیح با‌ ایشان‌ باعث شده تا فرصتی مناسب برای‌ [[معاندان]] و [[منکران مهدویت]] فراهم آید تا [[مشتاقان]] را به اموری ظاهری چون [[اصرار]] بر [[ملاقات با امام زمان]]{{ع}} در [[خواب]] و [[بیداری]] مشغول نماید و [[فرهنگ]] [[ملاقات‌گرایی]] را [[ترویج]] کند تا از باقی [[وظایف]] [[غافل]] شده و تنها به [[دیدار]] ـ به‌عنوان [[برترین]] [[وظیفه]] ـ بپردازند. در حالی که [[دیدار امام زمان]]{{ع}} [[توفیق]] است و جزء [[واجبات]] و [[وظایف منتظران]] نیست. [[دیدار امام زمان]]{{ع}} ملاک [[برتری]] نیست و [[تشویق]] به ملاقات، سبب [[ظهور]] مدعیانی است که بی‌دلیل ادعای ملاقات می‌کنند و این آغاز [[انحرافی]] در مبانی و بنیان مسئله [[مهدویت]] است.
عدم [[معرفت]] به [[حقیقت]] [[وجود امام]] و چگونگی [[ارتباط]] صحیح با‌ ایشان‌ باعث شده تا فرصتی مناسب برای‌ [[معاندان]] و [[منکران مهدویت]] فراهم آید تا [[مشتاقان]] را به اموری ظاهری چون [[اصرار]] بر [[ملاقات با امام زمان]]{{ع}} در [[خواب]] و [[بیداری]] مشغول نماید و [[فرهنگ]] ملاقات‌گرایی را [[ترویج]] کند تا از باقی [[وظایف]] [[غافل]] شده و تنها به [[دیدار]] ـ به‌عنوان [[برترین]] [[وظیفه]] ـ بپردازند. در حالی که [[دیدار امام زمان]]{{ع}} [[توفیق]] است و جزء [[واجبات]] و [[وظایف منتظران]] نیست. [[دیدار امام زمان]]{{ع}} ملاک [[برتری]] نیست و [[تشویق]] به ملاقات، سبب [[ظهور]] مدعیانی است که بی‌دلیل ادعای ملاقات می‌کنند و این آغاز [[انحرافی]] در مبانی و بنیان مسئله [[مهدویت]] است.


[[اشتیاق]] به [[دیدار امام زمان]]{{ع}} نه‌‌تنها‌ مذموم‌ نیست بلکه بسیار [[پسندیده]] است. هر محبّی [[مشتاق]] دیدار‌ جمال‌ محبوب‌ است. اما باید توجه کرد [[ارتباط]] [[حقیقی]] با [[امام زمان]]{{ع}} از‌ طریق‌ تزکیۀ درونی و تقوای‌ الهی‌ حاصل می‌شود. بدین رو باید [[سعی]] کنیم یاد آن [[حضرت]] پیوسته در دل‌های ما باشد و هر روز با [[خواندن]] [[دعای عهد]] با آن [[حضرت]] [[تجدید عهد]] کنیم و [[ارتباط قلبی]] پیدا کنیم و این همان چیزی است که مورد توصیه و مطلوب [[پیامبر]] و [[ائمه اطهار]]{{ع}} بوده است.
[[اشتیاق]] به [[دیدار امام زمان]]{{ع}} نه‌‌تنها‌ مذموم‌ نیست بلکه بسیار [[پسندیده]] است. هر محبّی [[مشتاق]] دیدار‌ جمال‌ محبوب‌ است. اما باید توجه کرد [[ارتباط]] [[حقیقی]] با [[امام زمان]]{{ع}} از‌ طریق‌ تزکیۀ درونی و تقوای‌ الهی‌ حاصل می‌شود. بدین رو باید [[سعی]] کنیم یاد آن [[حضرت]] پیوسته در دل‌های ما باشد و هر روز با [[خواندن]] [[دعای عهد]] با آن [[حضرت]] [[تجدید عهد]] کنیم و [[ارتباط قلبی]] پیدا کنیم و این همان چیزی است که مورد توصیه و مطلوب [[پیامبر]] و [[ائمه اطهار]]{{ع}} بوده است.
خط ۹: خط ۹:
درباره امکان و مطلوبیت [[دیدار با امام]] [[موعود]] در [[زمان غیبت]] کبرا، دو [[گرایش]] وجود دارد:
درباره امکان و مطلوبیت [[دیدار با امام]] [[موعود]] در [[زمان غیبت]] کبرا، دو [[گرایش]] وجود دارد:


'''نخست: [[گرایش]] افراطی''': [[پیروان]] این [[گرایش]]  بر این باورند که شرط لازم [[ارتباط با امام مهدی]]{{ع}} و بهره‌وری از ایشان در [[زمان غیبت]]، [[دیدار امام]] است و همۀ [[کمالات]] دیگر فرع و شاخۀ آن است؛ همچنین [[ملاقات با امام]] [[غایب]]{{ع}} برای هر کس و در هر شرایطی امر بسیار رایج و عادی است؛ با شیوع این طرز [[تفکر]]، علاقه و [[محبت]] عموم [[مردم]] به [[وجود مقدس امام زمان]]{{ع}} روزبه‌روز بیشتر می‌شود. این رویکرد تا آنجا پیش می‌رود که اگر کسی با [[نیت]] [[مقدس]]، ماجرایی هرچند ساختگی و [[دروغ]] دربارۀ [[ملاقات با امام عصر]]{{ع}} برای [[مردم]] [[نقل]] کند را مستحق [[حق‌شناسی]] و [[سپاس‌گزاری]] می‌‌داند، درحالی‌که [[نقل]] [[تشرفات]] [[اولویت]] [[درجه]] اوّل در [[مباحث مهدویت]] نیست و [[زیاده‌روی]] در [[نقل]] چنین اموری یقیناً آسیب‌زاست. گسترش [[اندیشه]] [[ملاقات‌گرایی]]، پیامدهای منفی [[اخلاقی]] فوق را در پی دارد، برای همین می‌تواند [[ظهور منجی موعود]] را به تأخیر بیندازد. بنابراین ادعای ملاقات از سوی [[فرد]] ضرورتی ندارد. پیامدهای این نگرش عبارت‌اند از:  
'''نخست: [[گرایش]] افراطی''': [[پیروان]] این [[گرایش]]  بر این باورند که شرط لازم [[ارتباط با امام مهدی]]{{ع}} و بهره‌وری از ایشان در [[زمان غیبت]]، [[دیدار امام]] است و همۀ [[کمالات]] دیگر فرع و شاخۀ آن است؛ همچنین [[ملاقات با امام]] [[غایب]]{{ع}} برای هر کس و در هر شرایطی امر بسیار رایج و عادی است؛ با شیوع این طرز [[تفکر]]، علاقه و [[محبت]] عموم [[مردم]] به [[وجود مقدس امام زمان]]{{ع}} روزبه‌روز بیشتر می‌شود. این رویکرد تا آنجا پیش می‌رود که اگر کسی با [[نیت]] [[مقدس]]، ماجرایی هرچند ساختگی و [[دروغ]] دربارۀ [[ملاقات با امام عصر]]{{ع}} برای [[مردم]] [[نقل]] کند را مستحق [[حق‌شناسی]] و [[سپاس‌گزاری]] می‌‌داند، درحالی‌که [[نقل]] [[تشرفات]] [[اولویت]] [[درجه]] اوّل در [[مباحث مهدویت]] نیست و [[زیاده‌روی]] در [[نقل]] چنین اموری یقیناً آسیب‌زاست. گسترش [[اندیشه]] ملاقات‌گرایی، پیامدهای منفی [[اخلاقی]] فوق را در پی دارد، برای همین می‌تواند [[ظهور منجی موعود]] را به تأخیر بیندازد. بنابراین ادعای ملاقات از سوی [[فرد]] ضرورتی ندارد. پیامدهای این نگرش عبارت‌اند از:  
#[[یأس]] و [[ناامیدی]] در اثر عدم [[توفیق]] [[دیدار]]؛
#[[یأس]] و [[ناامیدی]] در اثر عدم [[توفیق]] [[دیدار]]؛
#[[توهم‌گرایی]] و [[خیال‌پردازی]]، استقبال از [[مدعیان دروغین مهدویت]] و [[مدعیان ملاقات]]؛
#[[توهم‌گرایی]] و [[خیال‌پردازی]]، استقبال از [[مدعیان دروغین مهدویت]] و [[مدعیان ملاقات]]؛
خط ۱۶: خط ۱۶:
#دور ماندن از انجام [[وظایف]] اصلی به [[دلیل]] اهتمام بیش از اندازه به [[دیدار]] و [[بدبینی]] به [[امام]]{{ع}} به [[دلیل]] عدم [[دیدار]].
#دور ماندن از انجام [[وظایف]] اصلی به [[دلیل]] اهتمام بیش از اندازه به [[دیدار]] و [[بدبینی]] به [[امام]]{{ع}} به [[دلیل]] عدم [[دیدار]].


'''دوم: [[گرایش]] تفریطی''': [[اعتراض]] این گروه به [[معتقدان]] افراطی [[ملاقات‌گرایی]] این است که با سهل انگاشتن [[دیدار امام]] در [[زمان غیبت]]، [[مهدویت]] و [[اعتقاد به امام]] به سطحی نازل [[سقوط]] می‌کند و از اهمیت و [[ارزش]] آن کاسته می‌شود. نقطۀ کانونی این مسئله درباره آخرین [[نامه]] [[امام عصر]]{{ع}} در [[زمان غیبت صغرا]] شکل گرفته که [[امام]] ادعای هرگونه [[مشاهده]] توسط افراد را [[کذب]] و [[افترا]] خوانده‌اند: {{متن حدیث|أَلَا فَمَنِ ادَّعَی الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْیَانِیِّ وَ الصَّیْحَةِ فَهُوَ کَذَّابٌ مُفْتَرٍ}}<ref>غیبت طوسی، ص۳۹۶.</ref>.  
'''دوم: [[گرایش]] تفریطی''': [[اعتراض]] این گروه به [[معتقدان]] افراطی ملاقات‌گرایی این است که با سهل انگاشتن [[دیدار امام]] در [[زمان غیبت]]، [[مهدویت]] و [[اعتقاد به امام]] به سطحی نازل [[سقوط]] می‌کند و از اهمیت و [[ارزش]] آن کاسته می‌شود. نقطۀ کانونی این مسئله درباره آخرین [[نامه]] [[امام عصر]]{{ع}} در [[زمان غیبت صغرا]] شکل گرفته که [[امام]] ادعای هرگونه [[مشاهده]] توسط افراد را [[کذب]] و [[افترا]] خوانده‌اند: {{متن حدیث|أَلَا فَمَنِ ادَّعَی الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْیَانِیِّ وَ الصَّیْحَةِ فَهُوَ کَذَّابٌ مُفْتَرٍ}}<ref>غیبت طوسی، ص۳۹۶.</ref>.  
به نظر می‌رسد مقصود کلی از این عبارت، [[تکذیب]] کسانی است که با [[ادعای نیابت از جانب امام]] همراه باشد، چون بنا به [[عرف]] [[زمان غیبت صغرا]]، [[مشاهده]] توسط کسی صورت می‌گرفت که [[نائب]] [[امام]] باشند. وجه دیگر این عبارت متضمن آن است که مشاهدۀ اختیاری و اینکه [[فرد]] در هر زمان که بخواهد بتواند به [[دیدار امام]] نائل شود، امکان ندارد؛ بلکه [[امام]]{{ع}} هر گاه خود [[صلاح]] بداند به [[دیدار]] افراد می‌ِآید. افزون‌بر این، تشرفاتی که در کتاب‌های عالمانِ [[شیعه]] ذکر شده، مربوط به کسانی است که در نهایت [[تقوا]] و [[علم]] قرار داشته و امکان [[دروغ‌گویی]] آنان بسیار بعید به نظر می‌رسد و هیچ یک از این بزرگواران این قضیه را علنی نکرده، [[ادعای نیابت خاص]] و [[ارتباط همیشگی با امام عصر]] نداشته، با انتشار خبر دیدارشان با [[امام]] [[مخالف]] بوده‌اند‌ و این جریان بعد از رحلت‌ آنها منتشر شده است.
به نظر می‌رسد مقصود کلی از این عبارت، [[تکذیب]] کسانی است که با [[ادعای نیابت از جانب امام]] همراه باشد، چون بنا به [[عرف]] [[زمان غیبت صغرا]]، [[مشاهده]] توسط کسی صورت می‌گرفت که [[نائب]] [[امام]] باشند. وجه دیگر این عبارت متضمن آن است که مشاهدۀ اختیاری و اینکه [[فرد]] در هر زمان که بخواهد بتواند به [[دیدار امام]] نائل شود، امکان ندارد؛ بلکه [[امام]]{{ع}} هر گاه خود [[صلاح]] بداند به [[دیدار]] افراد می‌ِآید. افزون‌بر این، تشرفاتی که در کتاب‌های عالمانِ [[شیعه]] ذکر شده، مربوط به کسانی است که در نهایت [[تقوا]] و [[علم]] قرار داشته و امکان [[دروغ‌گویی]] آنان بسیار بعید به نظر می‌رسد و هیچ یک از این بزرگواران این قضیه را علنی نکرده، [[ادعای نیابت خاص]] و [[ارتباط همیشگی با امام عصر]] نداشته، با انتشار خبر دیدارشان با [[امام]] [[مخالف]] بوده‌اند‌ و این جریان بعد از رحلت‌ آنها منتشر شده است.


۱۹٬۴۱۸

ویرایش