احکام فتوایی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

احکام فتوایی به فتاوی [[مراجع]] [[تقلیدی]] اطلاق می‌گردد که در صدد [[ابلاغ]] [[حکم الهی]] می‌باشند و [[فتوی]] همان [[حکم کلی]] است که از [[ادله]] اربعه (کتاب، [[سنّت]]، [[عقل]] و [[اجماع]]) در موضوعات کلی به‌دست آید<ref>التنقیح فی شرح العروة الوثقی، رسالة الاجتهاد و التقلید، ص۲۴-۲۰.</ref>. [[فتوا]]، از روش‌های مترقی [[فقه شیعه]] است که در حل مسائل نو و جدید نقش مهمّی ایفا می‌کند؛ این مسأله نشانگر آن است که [[اسلام]]، تا چه [[میزان]] به نو‌آوری در [[احکام]] و تأثیر زمان و مکان در آن، در طی [[ادوار تاریخی]]، اهمیت قایل است. [[فتوا]]، در طول [[تاریخ]] [[تشیع]]<ref>نهج البلاغه، نامه ۶۷؛ بحار الانوار، ج۱۰۱، ص۲۶۸؛ النهایه، ج۳، ص۴۱۱.</ref>، عاملی در جهت [[مبارزه]] با هر گونه [[استثمار]]، [[استعمار]] و [[ستم]] و پشتوانه‌ای برای نهضت‌های آزادی‌بخش بوده است؛ نظیر فتوای [[آیت الله]] [[میرزا حسن شیرازی]] در [[جنبش]] تنباکو<ref>برای آگاهی بیشتر ر.ک: تحریم تنباکو در ایران.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۲۲.</ref>.