آخرالزمان پیش از ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

آخرالزمان پیش از ظهور (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۵

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - 'کف' به 'کف'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۱۹۶

ویرایش

@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 در [[روایات]]، [[نشانه‌های حتمی ظهور]] را پنج نشانه یاد کرده‌اند، البته با جمع‌بندی [[روایات]] شش مورد خواهد شد و آنها [[قیام سفیانی]] در [[ماه رجب]]، فرو رفتن [[لشکر سفیانی]] در [[سرزمین بیداء]]، [[کشته شدن نفس زکیه]]، [[صدایی آسمانی]] که در [[ماه رمضان]] شنیده می‌شود و نام [[حضرت]] و نام پدرشان را می‌گوید، [[قیام یمانی]]، نمایان شدن یک [[کف دست]] در [[آسمان]] می‌باشد<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۵۲، ۲۵۷، ۲۶۴، ۲۸۹، ۳۰۳، ۳۰۰ و کمال الدین: ص ۶۰۸، ۶۱۰ و غیبت طوسی: ص ۲۶۷، ۲۷۴ و اثبات الهداة: ج ۳ ص ۷۳۵ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۵۷.</ref>. البته در برخی [[روایات]] از [[ظهور]] [[حضرت]] نیز یاد شده است، اما [[ظهور]] [[حضرت]] نمی‌تواند علامتی حتمی برای [[ظهور]] باشد و منظور از ذکر کردن [[ظهور]] در میان [[نشانه‌های حتمی ظهور]]، این است که [[ظهور]] به [[یقین]] واقع خواهد شد.
 شخصی از [[امام هادی]]{{ع}} سؤال کرد: آیا ممکن است در وقوع [[نشانه‌های حتمی ظهور]] "[[بداء]]"<ref>بداء یعنی تغییر مشیت الهی نسبت به واقع شدن یک حادثه. البته با توجه به حتمی بودن این نشانه‌ها و امکان بداء در آن، می‌توان این‌گونه گفت که بداء و تغییر، در زمانِ آن ایجاد می‌شود نه در اصل وقوع آن نشانه‌ها. والله العالم (ر.ک: بداء)</ref> ایجاد شود؟ [[حضرت]] فرمودند: بلی. آن شخص دوباره پرسید: آیا در [[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} نیز ممکن است [[بداء]] ایجاد شود؟ [[حضرت]] فرمودند: خیر، زیرا [[خداوند]] [[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} را به [[بندگان]] [[وعده]] داده است و [[خداوند]] هیچ‌گاه خلاف [[وعده]] خود عمل نمی‌کند {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ}}<ref>«به راستی خداوند در وعده (خود) خلاف نمی‌ورزد» سوره آل عمران، آیه ۹.</ref>؛
-[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[قیام سفیانی]]، [[کشته شدن نفس زکیه]]، [[فرورفتن]] [[یاران]] [[سفیانی]] در [[سرزمین بیداء]]، [[صدایی آسمانی]] که نام [[حضرت قائم]]{{ع}} و نام پدرش را صدا می‌زند، نمایان شدن [[کف]] دستی در [[آسمان]]، این پنج نشانه از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] [[حضرت]] مهدی‌{{ع}} می‌باشد و [[ظهور]] [[حضرت]] جزو [[وعده‌های الهی]] است که حتماً رخ خواهد داد<ref>غیبت نعمانی، ص ۲۵۷.</ref>.
+[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[قیام سفیانی]]، [[کشته شدن نفس زکیه]]، [[فرورفتن]] [[یاران]] [[سفیانی]] در [[سرزمین بیداء]]، [[صدایی آسمانی]] که نام [[حضرت قائم]]{{ع}} و نام پدرش را صدا می‌زند، نمایان شدن کف دستی در [[آسمان]]، این پنج نشانه از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] [[حضرت]] مهدی‌{{ع}} می‌باشد و [[ظهور]] [[حضرت]] جزو [[وعده‌های الهی]] است که حتماً رخ خواهد داد<ref>غیبت نعمانی، ص ۲۵۷.</ref>.
 با توجه به این [[حدیث]] و امکان وقوع [[بدا]] حتی در [[نشانه‌های حتمی]]، درمی‌یابیم که [[ظهور]] [[حضرت]] را نباید منحصر در [[نشانه‌ها]] دانست و نباید به جای [[انتظار ظهور]] [[حضرت]]، [[منتظر]] [[نشانه‌ها]] باشیم. بلکه [[انتظار ظهور]] [[حضرت]] بستگی به هیچ کدام از [[نشانه‌ها]] ندارد و خود حقیقتی مستقل است که قطعاً واقع می‌شود، یعنی ممکن است که در [[نشانه‌ها]] تقدیم و تأخیر ایجاد شود و حتی [[ظهور]] [[حضرت]] بدون هیچ کدام از [[نشانه‌ها]] واقع شود. این به معنی [[دروغ]] بودن [[احادیث]] نیست بلکه با امکان وقوع [[بدا]] ممکن است مشیتی که از جانب [[خداوند]] مقدر شده، تغییر کند و این [[احادیث]] قبل از تغییر [[مشیت الهی]] صادر شده‌اند. در [[احادیث]] مختلفی ما به [[دعا]] برای تعجیل [[ظهور]] [[حضرت]] امر شده‌ایم، به این معنا که [[خداوند]] در [[اراده]] خود تجدید نظر نموده، و [[ظهور]] آن جناب را زودتر محقق نماید؛ در بعضی [[روایات]] [[وعده]] داده‌اند که اگر بسیار [[دعا]] کنید به [[یقین]] [[ظهور]] به تأخیر نمی‌افتد<ref>ر.ک: بداء.</ref>.