خالد بن سعید بن عاص: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[پیامبر خدا]]{{صل}} خالد را به [[ولایت]] [[صدقات]] [[یمن]] و به قولی [[صدقات]] مذحج و صنعاء برگزید. او تا زمان [[رحلت رسول خدا]]{{صل}} در این [[مقام]] بود و پس از آن به [[مدینه]] آمد و ملازم و همراه [[امیرمؤمنان]]{{ع}} گردید. وی تا زمانی که [[بنی هاشم]] ناچار به [[بیعت]] شدند، با [[ابوبکر]] به عنوان [[خلیفه]] [[بیعت]] نکرد و به [[امیرالمؤمنین]] و دیگر [[بنی هاشم]] گفت: من تابع شما هستم، و لذا پس از [[بیعت]] [[اهل بیت]] و [[بنی هاشم]]، او همراه برادرش [[ابان بن سعید]] با [[ابوبکر]] [[بیعت]] کرد.

*[[ابن اثیر]] و دیگران [[نقل]] می‌کنند: وقتی خالد پس از [[رحلت پیامبر]]{{صل}} از [[یمن]] و برادرانش از [[بحرین]] و تیما و [[خیبر]] بازگشتند و [[مأموریت]] خود را رها نمودند، [[ابوبکر]] از آنها خواست که به کار خود بازگردند اما آنها نپذیرفتند، اما بعد از آنکه [[بنی هاشم]] با [[ابوبکر]] [[بیعت]] کردند، خالد نیز [[بیعت]] کرد و از آن پس [[ابوبکر]] او را به [[فرماندهی]] لشکری از [[سپاهیان]] [[اسلام]] برگزید و در [[فتح]] اجنادین در [[شام]] شرکت کرد و در [[مرج]] الصفر کشته شد، اما برخی گفته‌اند واقعه [[مرج]] الصفر سال چهارده [[هجری]] در اوایل [[خلافت]] [[عمر بن خطاب]] بوده و در آن زمان کشته شده است<ref>اسد الغابه، ج۲، ص۸۲ و ر.ک: الاصابه، ج۲، ص۲۳۶.</ref>.

*[[ایمان راسخ]] خالد به [[حضرت علی]]{{ع}} از این منظر آشکار است که تا زمانی که [[علی]]{{ع}} و [[خاندان پیامبر]] با [[ابوبکر]] [[بیعت]] نکردند او حاضر نشد از طرف [[ابوبکر]] به [[مأموریت]] خود بازگردد<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۶۸-۴۶۹.</ref>.