|
|
| خط ۶۳: |
خط ۶۳: |
| ==اسلام به معنای [[دین پیامبر خاتم]]== | | ==اسلام به معنای [[دین پیامبر خاتم]]== |
| سومین کاربست از کاربری‌های این واژه، اسلام به معنای خصوص [[دین پیامبر خاتم]] است که آخرین و [[کامل‌ترین دین آسمانی]] است و در سال ۶۱۰ میلادی با [[بعثت پیامبر خدا]]{{صل}} در [[مکه]] آغاز شد و پس از [[هجرت پیامبر]] و [[مسلمانان]] به [[مدینه]]، به سرعت گسترش یافت<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۵. </ref>. پایه‌های اساسی تشکیل این [[دین]] براساس [[توحید]]، [[نبوّت]] و [[معاد]] [[استوار]] است و کسی که با [[صدق]] و [[راستی]] به یکتایی [[خداوند]] و [[نبوت]] [[پیامبر]] معترف باشد [[مسلمان]] محسوب میشود<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۵. </ref>. | | سومین کاربست از کاربری‌های این واژه، اسلام به معنای خصوص [[دین پیامبر خاتم]] است که آخرین و [[کامل‌ترین دین آسمانی]] است و در سال ۶۱۰ میلادی با [[بعثت پیامبر خدا]]{{صل}} در [[مکه]] آغاز شد و پس از [[هجرت پیامبر]] و [[مسلمانان]] به [[مدینه]]، به سرعت گسترش یافت<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۵. </ref>. پایه‌های اساسی تشکیل این [[دین]] براساس [[توحید]]، [[نبوّت]] و [[معاد]] [[استوار]] است و کسی که با [[صدق]] و [[راستی]] به یکتایی [[خداوند]] و [[نبوت]] [[پیامبر]] معترف باشد [[مسلمان]] محسوب میشود<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۵. </ref>. |
|
| |
| ==اسلام در فرهنگ مطهر==
| |
| اسلام یعنی همان [[دین حق]] که در همه زمان‌ها بوده و به دست [[پیغمبر اکرم]]{{صل}} به حدّ کمال خودش رسیده است. [[قرآن]] همه را اسلام می‌داند و تعبیر آن اسلام است<ref>سیری در سیره نبوی، ص۱۰۵.</ref>.
| |
| اسلام، یعنی [[تسلیم]] به [[قانون]] [[خدا]]. خدا دو نوع قانون دارد. یک نوع، قوانینی که آن [[قوانین]] را در [[فطرت انسان]] [[ثبت]] کرده است، و نوع دیگر، قوانینی که در فطرت انسان نیست بلکه از همان قوانین [[فطری]] منشعب میشود و تنها به نوع وسیله [[انبیاء]] بیان شده است<ref>فلسفه اخلاق، ص۱۲۷.</ref>. اسلام طرحی است کلّی، جامع، همه جانبه، [[معتدل]] و [[متعادل]]، حاوی همه طرح‌های جزئی و کارآمد در همه موارد<ref>مجموعه آثار، ج۳، ص۱۶۴.</ref>.
| |
| اسلام نام [[دین]] خداست، که یگانه است و همه [[پیامبران]] برای آن [[مبعوث]] شده‌اند و به آن [[دعوت]] کرده‌اند. صورت جامع و کامل [[دین خدا]] به وسیله [[خاتم پیامبران]] [[حضرت]] محمدبن [[عبدالله]]{{صل}} به [[مردم]] [[ابلاغ]] شد و [[نبوت]] پایان یافت و امروز با همین نام در [[جهان]] شناخته میشود<ref>مجموعه آثار، ج۲، ص۲۲۵.</ref>. اسلام دین حقیقت‌گرا و واقع‌گرا است. لغت اسلام به معنی تسلیم است و نشان دهنده این [[حقیقت]] است که اولین شرط [[مسلمان]] بودن، تسلیم واقعیّت‌ها و حقیقت‌ها بودن است. هر نوع [[عناد]]، لجاج، [[تعصّب]]، تقلیدهای [[کورکورانه]]، جانب‌داری‌ها، خودخواهی‌ها نظری که برخلاف [[روح]] حقیقت‌خواهی و [[واقع‌گرایی]] است، از نظر اسلام محکوم و مطرود است<ref>مجموعه آثار، ج۲، ص۸۷.</ref>.
| |
| [اسلام] یعنی [[تسلیم شدن]] به خدا و [[پذیرفتن]] رسالت‌های فرستادگان او است<ref>مجموعه آثار، ج۱، ص۲۷۵.</ref>. اسلام، مسلّم یک [[دین]] جاویدان و [[ثابت]] به معنی غیر قابل [[نسخ]] است<ref>اسلام و مقتضیات زمان، جلد دوم، ص۹۵.</ref>.
| |
| اسلام آئینی است جامع و شامل همه [[شئون]] [[زندگی]] [[بشر]]، ظاهری و [[معنوی]] مانند [[مکتب]] فلان [[معلم]] [[اخلاق]] و [[فیلسوف]] نیست که فقط چند عدد کتاب و چند نفر [[شاگرد]] تحویل [[جامعه]] داده باشد.
| |
| اسلام نظامی نوین و طرزتفکری جدید و تشکیلاتی تازه عملاً به وجود آورد. در عین اینکه مکتبی است [[اخلاقی]] و تهذیبی، سیستمی است [[اجتماعی]] و [[سیاسی]]. اسلام معنی را در ماده، [[باطن]] را در ظاهر، [[آخرت]] را در [[دنیا]] و بالأخره مغز را در پوست و هسته را در پوسته نگهداری می‌کند. [[انحراف]] [[خلافت]] و [[حکومت]] از مسیر اصلی خود، [[دستگاه خلافت]] را به منزله پوسته بی‌مغز و قشر بدون [[لُب]] درآورد<ref>امامت و رهبری، ص۳۱.</ref>.
| |
| اسلام فقط یک مسلک نیست، که بعد از آنکه مبتکر آن مسلک، ایدئولوژی‌اش را پدید آورد، بگوید حالا این مکتب برای [[اجرا]] حکومت می‌خواهد، حکومت را چکار کند. اسلام یک دین است<ref>امامت و رهبری، ص۷۹.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۹۲.</ref>
| |
|
| |
|
| ==اسلام از نظر [[علی]]{{ع}}== | | ==اسلام از نظر [[علی]]{{ع}}== |
