جز
جایگزینی متن - 'بزرگی' به 'بزرگی'
جز (جایگزینی متن - 'بزرگی' به 'بزرگی') |
|||
خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
این [[نیایش]] آن [[حضرت]] است به هنگام روی آوردن مشقّات و [[دشواری]] [[کارها]] به او. | این [[نیایش]] آن [[حضرت]] است به هنگام روی آوردن مشقّات و [[دشواری]] [[کارها]] به او. | ||
[[انسان]] برای رسیدن به قلههای کمال راهی دشوار در پیش دارد. [[قرآن کریم]] میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ}}<ref>«ای انسان! بیگمان تو به سوی پروردگارت سخت کوشندهای، پس به لقای او خواهی رسید» سوره انشقاق، آیه ۶.</ref>. البته [[خداوند بزرگ]] تواناییهای زیادی به انسان داده اما گاهی طبع راحتطلب وی او را فرو مینشاند و | [[انسان]] برای رسیدن به قلههای کمال راهی دشوار در پیش دارد. [[قرآن کریم]] میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ}}<ref>«ای انسان! بیگمان تو به سوی پروردگارت سخت کوشندهای، پس به لقای او خواهی رسید» سوره انشقاق، آیه ۶.</ref>. البته [[خداوند بزرگ]] تواناییهای زیادی به انسان داده اما گاهی طبع راحتطلب وی او را فرو مینشاند و بزرگی [[مشکلات]] او را زمینگیر میکند. در این موارد رهنمود [[قرآن]] این است که از [[خدا]] کمک بگیرید: {{متن قرآن|اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ}}<ref>«موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید» سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref>؛ و چگونه؟ از [[صبر]] و [[نماز]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از شکیبایی و نماز یاری بجویید که خداوند با شکیبایان است» سوره بقره، آیه ۱۵۳.</ref>. سرچشمه داناییها، تواناییها، و [[داراییها]] خداست. پس به مدد او دست به زانو گرفته برخیزید و با [[قوت]] بر امواج مشکلات فائق آیید تا به ساحل [[نجات]] برسید. | ||
[[امام سجاد]]{{ع}} در [[دل]] مشکلات، [[چشم]] [[امید]] به [[لطف خدا]] دوخته عرض میکند: {{متن حدیث|وَ انْظُرْ إِلَيَّ وَ انْظُرْ لِي فِي جَمِيعِ أُمُورِي، فَإِنَّكَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى نَفْسِي عَجَزْتُ عَنْهَا وَ لَمْ أُقِمْ مَا فِيهِ مَصْلَحَتُهَا...}}؛ «بارخدایا، در من بنگر و همه کارهای من زیر نظر دار، که اگر مرا به خود واگذاری، از گزاردن هر کار ناتوانم و زمام [[مصلحت]] خویش از کف بدهم. و اگر کار من به [[آفریدگان]] خود واگذاری، بر من روی ترش کنند و اگر مرا به [[پناه]] خویشاوندانم فرستی، محرومم دارند و اگر دهند، اندک دهند و بیمقدار و بسی بر من [[منت]] نهند و مرا [[سرزنش]] کنند». | [[امام سجاد]]{{ع}} در [[دل]] مشکلات، [[چشم]] [[امید]] به [[لطف خدا]] دوخته عرض میکند: {{متن حدیث|وَ انْظُرْ إِلَيَّ وَ انْظُرْ لِي فِي جَمِيعِ أُمُورِي، فَإِنَّكَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى نَفْسِي عَجَزْتُ عَنْهَا وَ لَمْ أُقِمْ مَا فِيهِ مَصْلَحَتُهَا...}}؛ «بارخدایا، در من بنگر و همه کارهای من زیر نظر دار، که اگر مرا به خود واگذاری، از گزاردن هر کار ناتوانم و زمام [[مصلحت]] خویش از کف بدهم. و اگر کار من به [[آفریدگان]] خود واگذاری، بر من روی ترش کنند و اگر مرا به [[پناه]] خویشاوندانم فرستی، محرومم دارند و اگر دهند، اندک دهند و بیمقدار و بسی بر من [[منت]] نهند و مرا [[سرزنش]] کنند». | ||