جز
جایگزینی متن - 'بزرگی' به 'بزرگی'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'بزرگی' به 'بزرگی') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[کرامت]] از ریشه کرَم، به معنای | [[کرامت]] از ریشه کرَم، به معنای بزرگی ورزیدن، [[بزرگواری]]، [[جوانمردی]] و [[بخشندگی]] است<ref>فرهنگ معین.</ref>. اگر این واژه [[وصف]] [[خدا]] باشد به معنای [[احسان]] و نعمت‌های آشکار [[خداوند]] است: {{متن قرآن|مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ}}<ref>«ای انسان! چه تو را با پروردگار بخشنده‌ات به خیرگی وا داشت؟» سوره انفطار، آیه ۶.</ref>. و اگر وصف [[انسان]] باشد اسم است برای [[اخلاق]] و [[اعمال]] پسندیده‌ای که از او ظاهر میشود... هر چیزی که در نوع خود والا و [[شریف]] باشد با واژه "[[کرم]]" توصیف میشود<ref>مفردات الفاظ قرآن.</ref>. | ||
[[امام زین‌العابدین]]{{ع}} در بخشی از [[دعاهای صحیفه سجادیه]]، [[خداوند متعال]] را به صفت [[کریم]] ستوده است<ref>دعاهای ۳، ۱۳، ۱۵، ۲۲، ۳۰، ۳۷، ۴۵، ۴۷، ۴۸.</ref> و در مواردی از او به عنوان {{متن حدیث|الْكَرِيمُ الْمُتَكَرِّمُ وَ الْكَرِيمُ الْأَكْرَمُ}}<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref> و {{متن حدیث|أَكْرَمُ الْمَسْئُولِينَ}}<ref>نیایش سی‌ودوم.</ref> و {{متن حدیث|أَكْرَمُ مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ}}<ref>نیایش چهل‌و‌پنجم.</ref>؛ [[بخشنده‌ترین]] کسی که از او درخواست شده یاد کرده است. | [[امام زین‌العابدین]]{{ع}} در بخشی از [[دعاهای صحیفه سجادیه]]، [[خداوند متعال]] را به صفت [[کریم]] ستوده است<ref>دعاهای ۳، ۱۳، ۱۵، ۲۲، ۳۰، ۳۷، ۴۵، ۴۷، ۴۸.</ref> و در مواردی از او به عنوان {{متن حدیث|الْكَرِيمُ الْمُتَكَرِّمُ وَ الْكَرِيمُ الْأَكْرَمُ}}<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref> و {{متن حدیث|أَكْرَمُ الْمَسْئُولِينَ}}<ref>نیایش سی‌ودوم.</ref> و {{متن حدیث|أَكْرَمُ مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ}}<ref>نیایش چهل‌و‌پنجم.</ref>؛ [[بخشنده‌ترین]] کسی که از او درخواست شده یاد کرده است. | ||