بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
اوَیس بن عامر بن جَزْء مُرادی قَرَنی، [[پاک]] نهادی [[نیک]] اندیش و از چهرههای پرفروغ [[تاریخ اسلام]] است. او به روزگار [[پیامبر]]{{صل}} [[اسلام]] آورد؛ اما ایشان را ندید. از این رو، او را در شمار تابعیان یاد کردهاند. [[پیامبر]]{{صل}} او را [[بهترین]] و برترینِ تابعیان شمرده است<ref>صحیح مسلم، ج ۴، ص ۱۹۶۸، ح ۲۲۴.</ref> و بر شفیع بودن او در [[قیامت]]- که کسان بسیاری را [[شفاعت]] خواهد کرد- تصریح کرده است<ref>المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۴۵۵، ح ۵۷۱۷.</ref>. او را یکی از زهاد مشهور و از هشت [[زاهد]] معروف [[صدر اسلام]] برشمردهاند. اویس در جریانهای [[اجتماعی]] حضور آشکاری نداشته؛ ولی در [[عبادت]]، بسی سختکوش بوده است. | |||
آوردهاند که او گاهی [[شب]] را یکسر در [[سجود]] به سر میبرد. اویس در جنگهای [[جمل]] و [[صِفین]]، شرکت کرد و در [[صفین]] تا مرز [[شهادت]] با مولا{{ع}} [[پیمان]] بست و در همان [[نبرد]]، خونین چهره، شهد [[شهادت]] نوشید و در همان مکان به [[خاک]] سپرده شد. توصیف [[امام]] [[موسی بن جعفر]]{{عم}} از اویس، یاد کردنی است که فرمود: "چون [[قیامت]] برپا گردد و ندا دهندهای ندا در دهد:..." حواریان [[علی]] کجایند؟"...، عمرو بن حَمِق و... و اویس به پا خواهند خاست"<ref>رجال الکشی، ج ۱، ص ۴۱ ش ۲۰.</ref><ref>[[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۳۱.</ref>. | |||
== مشایخ در روایت == | == مشایخ در روایت == |