حضرت داوود: تفاوت میان نسخه‌ها

۵٬۱۷۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۰ مهٔ ۲۰۲۱
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} ==مقدمه== *حضرت داوود {{صل}} در حدود سال ۱۰۳۳ قبل از میلاد در بیت‌...» ایجاد کرد)
 
برچسب: تغییر مسیر جدید
 
(۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
#تغییر_مسیر [[حضرت داوود علیه السلام]]
{{امامت}}
 
==مقدمه==
*حضرت داوود {{صل}} در حدود سال ۱۰۳۳ قبل از میلاد در بیت‌اللحم [[تولد]] یافت. او از [[پیامبران]] بزرگ [[بنی‌اسرائیل]] به‌شمار می‌رود که [[خداوند]] به او شوکت و [[پادشاهی]] بخشیده بود. [[داوود]] {{ع}} با عمالقه جنگید و جالوت را که از جنود [[شیطان]] بود نابود کرد. سپس به [[بیت‌المقدس]] رفت و با اهالی [[فلسطین]] که [[دشمنی]] دیرینه با [[بنی‌اسرائیل]] داشتند به [[نبرد]] برخاست و بر آنان پیروز شد. [[داوود]] {{ع}} بنیان‌گذار [[مسجد الاقصی]] است. او با این که در [[مقام]] [[پادشاهی]] قرار داشت، اما از راه زره‌بافی روزگار می‌گذراند و دریافتی از [[بیت‌المال]] نداشت. او در میان [[مردم]] به [[عدالت]] [[حکومت]] کرد. [[کتاب آسمانی]] او را [[مزامیر]] یا [[زبور]] نام نهاده‌اند. [[داوود]] صوتی زیبا و دل‌انگیز داشت. [[داوود]] {{ع}} [[چهل]] سال به امر [[پیامبری]] و ترویج [[دین]] [[موسی]] {{ع}} پرداخت و چون به سن کهولت رسید، [[سلطنت]] و [[نبوت]] به فرزندش [[سلیمان]] {{ع}} منتقل شد. وی سرانجام در [[بیت المقدس]] [[وفات]] یافت. [[قرآن کریم]] در فرازهایی از [[داوود]] یاد می‌کند<ref>{{متن قرآن| إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِن بَعْدِهِ وَأَوْحَيْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطِ وَعِيسَى وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا }}؛ سوره نساء، آیه ۱۶۳، {{متن قرآن|فَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُدُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاء وَلَوْلاَ دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الأَرْضُ وَلَكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ }}؛ سوره بقره، آیه ۲۵۱، {{متن قرآن|فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيْمَانَ وَكُلا آتَيْنَا حُكْمًا وَعِلْمًا وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَالطَّيْرَ وَكُنَّا فَاعِلِينَ وَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّكُمْ لِتُحْصِنَكُم مِّن بَأْسِكُمْ فَهَلْ أَنتُمْ شَاكِرُونَ }}؛ سوره انبیاء، آیه ۷۹ – ۸۰.</ref>.
*[[امام علی]] {{ع}} نیز در حکمتی از [[داوود]] {{ع}} یاد می‌کند: و از نَوف بِکالی [[روایت]] است که شبی [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را دیدم از بستر خود برون آمده بود و نگاهی به [[ستارگان]] انداخت و فرمود: نوف خفته‌ای یا دیده‌ات باز است، گفتم دیده‌ام باز است، فرمود:] نوف، خوشا آنان که [[دل]] از این [[جهان]] گسستند و بدان [[جهان]] بستند. آنان مردمی هستند که [[زمین]] را گستردنی خود گرفته‌اند و [[خاک]] آن را بستر و [[آب]] آن را طیب. [[قرآن]] را به جانشان بسته دارند و [[دعا]] را ورد زبان. چون [[مسیح]] [[دنیا]] را از خود دور ساخته‌اند – و نگاهی بدان نینداخته. نوف، [[داوود]] {{ع}} در چنین ساعت از شب برون شد و گفت این ساعتی است که بنده‌ای در آن [[دعا]] نکند جز این‌که از او پذیرفته شود، مگر آن‌که باج ستاند، یا گزارش کار [[مردمان]] را به [[حاکم]] رساند، یا خدمت‌گزار داروغه باشد، یا عرطبه –طنبور- نوازد، یا دارنده کوبه باشد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۰۴</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 393.</ref>.
 
== پرسش‌های وابسته ==
 
== جستارهای وابسته ==
 
==منابع==
* [[پرونده:13681048.jpg|22px]] [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۱''']]؛
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
 
[[رده:امام علی]]
[[رده:حضرت داوود]]
[[رده:مدخل نهج البلاغه]]
۱۱۵٬۲۱۳

ویرایش