←عوامل راه‌یابی به بهشت
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:13681048.jpg|22px]] 22px دین‌پرور، سیدجمال‌الدین، [[دانشنامه نهج البلاغه') |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==عوامل [[راه‌یابی به بهشت]]== | ==عوامل [[راه‌یابی به بهشت]]== | ||
*از منظر [[نهج البلاغه]] اولین قدم برای رسیدن به بهشت، پیرو [[شریعت]] بودن و انجام [[واجبات]] و ترک [[محرمات]] است<ref>{{متن حدیث|وَ بَيَّنَ لَكُمْ مَحَابَّهُ مِنَ الْأَعْمَالِ وَ مَكَارِهَهُ مِنْهَا لِتَتَّبِعُوا هَذِهِ وَ تَجْتَنِبُوا هَذِهِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه | *از منظر [[نهج البلاغه]] اولین قدم برای رسیدن به بهشت، پیرو [[شریعت]] بودن و انجام [[واجبات]] و ترک [[محرمات]] است<ref>{{متن حدیث|وَ بَيَّنَ لَكُمْ مَحَابَّهُ مِنَ الْأَعْمَالِ وَ مَكَارِهَهُ مِنْهَا لِتَتَّبِعُوا هَذِهِ وَ تَجْتَنِبُوا هَذِهِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷٦.</ref>. [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: پس آن‌که مشتاق بهشت بود، [[شهوت‌ها]] را از [[دل]] زدود و آن‌که از [[دوزخ]] ترسید، از آنچه [[حرام]] است دوری گزید و آن‌که ناخواهان [[دنیا]] بود، مصیبت‌ها بر وی آسان نمود و آن که [[مرگ]] را چشم داشت، در کارهای نیک پای پیش گذاشت<ref>{{متن حدیث|فَمَنِ اشْتَاقَ إِلَى الْجَنَّةِ سَلَا عَنِ الشَّهَوَاتِ وَ مَنْ أَشْفَقَ مِنَ النَّارِ اجْتَنَبَ الْمُحَرَّمَاتِ وَ مَنْ زَهِدَ فِي الدُّنْيَا اسْتَهَانَ بِالْمُصِيبَاتِ وَ مَنِ ارْتَقَبَ الْمَوْتَ سَارَعَ [فِي] إِلَى الْخَيْرَاتِ}}؛ نهج البلاغه، حکمت ۳۱</ref>. در منظر [[امام]] کسانی اهل بهشت‌اند که شب زنده‌دارند؛ هنگام شب [[استغفار]] کنند و در روز نیز از [[ترس]] [[خداوند]] [[مرتکب گناه]] نشوند<ref>{{متن حدیث|الَّذِينَ كَانَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا زَاكِيَةً وَ أَعْيُنُهُمْ بَاكِيَةً وَ كَانَ لَيْلُهُمْ فِي دُنْيَاهُمْ نَهَاراً تَخَشُّعاً وَ اسْتِغْفَارًا وَ كَانَ نَهَارُهُمْ لَيْلًا تَوَحُّشاً وَ انْقِطَاعاً}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۲</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 179.</ref>. | ||
*یکی دیگر از راه‌های رسیدن به بهشت، استفاده از [[تعالیم]] قرآنی است. [[نهج البلاغه]] [[قرآن]] را [[راهنمایی]] می‌داند که هیچ‌گاه دچار [[خطا]] نمی‌شود و هرکس به راه او ادامه دهد به بهشت برین خواهد رسید<ref>{{متن حدیث|وَ اعْلَمُوا أَنَّ هَذَا الْقُرْآنَ هُوَ النَّاصِحُ الَّذِي لَا يَغُشُّ وَ الْهَادِي الَّذِي لَا يُضِلُّ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۵</ref>. از دیگر عوامل [[راه‌یابی به بهشت]]، مهار [[نفس]] است. [[نفس]] عامل ارتکاب به [[گناه]] است و اگر [[نفس]] مهار شود راه رسیدن به بهشت نیز هموار خواهد شد<ref>{{متن حدیث|فَرَحِمَ اللَّهُ امْرَأً نَزَعَ عَنْ شَهْوَتِهِ وَ قَمَعَ هَوَى نَفْسِهِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۵</ref>. از دیگر راه‌های رسیدن به بهشت، [[صبر]] و [[استقامت]] است<ref>{{متن حدیث|وَ الِاسْتِقَامَةَ الِاسْتِقَامَةَ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۱۸</ref>. [[ظلم]] نیز از موانع رسیدن به بهشت است. [[ظلم]] به دیگران به هیچ‌وجه بخشودنی نیست و عامل بازماندگی [[انسان]] از بهشت می‌شود<ref>{{متن حدیث|فَأَمَّا الظُّلْمُ الَّذِي لَا يُغْفَرُ فَالشِّرْكُ بِاللَّهِ، قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: «إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ،.. وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِي لَا يُتْرَكُ فَظُلْمُ الْعِبَادِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً، الْقِصَاصُ هُنَاكَ شَدِيدٌ لَيْسَ هُوَ جَرْحاً بِاْلمُدَى وَ لَا ضَرْباً بِالسِّيَاطِ وَ لَكِنَّهُ مَا يُسْتَصْغَرُ ذَلِكَ مَعَهُ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۵</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 179.</ref>. | *یکی دیگر از راه‌های رسیدن به بهشت، استفاده از [[تعالیم]] قرآنی است. [[نهج البلاغه]] [[قرآن]] را [[راهنمایی]] می‌داند که هیچ‌گاه دچار [[خطا]] نمی‌شود و هرکس به راه او ادامه دهد به بهشت برین خواهد رسید<ref>{{متن حدیث|وَ اعْلَمُوا أَنَّ هَذَا الْقُرْآنَ هُوَ النَّاصِحُ الَّذِي لَا يَغُشُّ وَ الْهَادِي الَّذِي لَا يُضِلُّ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۵</ref>. از دیگر عوامل [[راه‌یابی به بهشت]]، مهار [[نفس]] است. [[نفس]] عامل ارتکاب به [[گناه]] است و اگر [[نفس]] مهار شود راه رسیدن به بهشت نیز هموار خواهد شد<ref>{{متن حدیث|فَرَحِمَ اللَّهُ امْرَأً نَزَعَ عَنْ شَهْوَتِهِ وَ قَمَعَ هَوَى نَفْسِهِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۵</ref>. از دیگر راه‌های رسیدن به بهشت، [[صبر]] و [[استقامت]] است<ref>{{متن حدیث|وَ الِاسْتِقَامَةَ الِاسْتِقَامَةَ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۱۸</ref>. [[ظلم]] نیز از موانع رسیدن به بهشت است. [[ظلم]] به دیگران به هیچ‌وجه بخشودنی نیست و عامل بازماندگی [[انسان]] از بهشت می‌شود<ref>{{متن حدیث|فَأَمَّا الظُّلْمُ الَّذِي لَا يُغْفَرُ فَالشِّرْكُ بِاللَّهِ، قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: «إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ،.. وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِي لَا يُتْرَكُ فَظُلْمُ الْعِبَادِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً، الْقِصَاصُ هُنَاكَ شَدِيدٌ لَيْسَ هُوَ جَرْحاً بِاْلمُدَى وَ لَا ضَرْباً بِالسِّيَاطِ وَ لَكِنَّهُ مَا يُسْتَصْغَرُ ذَلِكَ مَعَهُ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۵</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 179.</ref>. | ||
==[[وصف]] بهشت== | ==[[وصف]] بهشت== | ||
*[[نهج البلاغه]] در فرازهایی به توصیف بهشت پرداخته است؛ منظره‌های زیبا که چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند. | *[[نهج البلاغه]] در فرازهایی به توصیف بهشت پرداخته است؛ منظره‌های زیبا که چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند. | ||
