نیایش هفتم: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

از دیدگاه [[قرآن]] [[مصائب]] و حوادث و [[پیشامدهای ناگوار]] دوگونه‌اند؛ برخی نتیجه [[اعمال]] خود ما هستند: {{متن قرآن|وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ}}<ref>«و هر گزندی به شما برسد از کردار خود شماست» سوره شوری، آیه ۳۰.</ref>. و برخی دیگر تقدیرات [[خدای حکیم]] است: {{متن قرآن|مَا أَصَابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَهَا}}<ref>«هیچ گزندی در زمین و به جان‌هایتان نمی‌رسد مگر پیش از آنکه آن را پدید آوریم، در کتابی (آمده) است» سوره حدید، آیه ۲۲.</ref>. [[راه]] برون‌رفت ما از مصائب نوع اول [[ایمان]]، [[عمل صالح]] و [[توبه]] است. ما می‌توانیم با توبه و جبران گذشته‌ها [[رحمت خدا]] را برگردانیم. در مورد تقدیرات [[الهی]] نیز باید [[تسلیم]] باشیم و به [[وظیفه]] خود عمل کنیم، آن‌گونه که [[ابراهیم خلیل]]{{ع}} تسلیم بود و آن‌گونه که [[امام حسین]]{{ع}} قهرمانانه به میدان [[بلا]] قدم گذاشت.