←عیبة علم الله بودن معصوم
(←کلیات) |
|||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
وجود [[روایات]] متعددی که در بردارنده تعبیر {{متن حدیث|مَعْدِنُ الْعِلْم}}اند، نشان از قطعیت صدور این مفهوم از [[امامان]]{{عم}} و معدن علم بودن حضرات معصومین {{عم}} دارد. [[امیر المؤمنین]]{{ع}} و دیگر [[امامان]]{{عم}} نیز به وسیله این تعبیر به [[تبیین]] چیستی [[مقام امامت]] پرداخته‌اند. [[امیر المؤمنین]]{{ع}} در روایتی معتبر فرمودند: “همانا ما [[اهل بیت]]، درخت [[نبوت]] و [[جایگاه]] [[رسالت]] و محل رفت و آمد [[ملائکه]] و [[خانه]] [[رحمت]] و معدن علمیم”<ref>{{متن حدیث|إِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعُ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِكَةِ وَ بَيْتُ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الْعِلْمِ}}؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۲۱.</ref>. [[امام سجاد]]{{ع}} نیز در روایتی که به سه طریق [[نقل]] شده است، بر سخن جدّشان تأکید فرموده<ref>{{متن حدیث|مَا يَنْقِمُ النَّاسُ مِنَّا فَنَحْنُ وَ اللَّهِ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ وَ بَيْتُ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الْعِلْمِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِكَةِ}}؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۲۱؛ محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ص۵۶-۵۸.</ref>. مفهوم {{متن حدیث|مَعْدِنُ الْعِلْمِ}} چنان‌که روشن است، به فراوانی و گستردگی [[علم امام]] اشاره دارد<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان (کتاب)|معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان]]، ص ۳۳۰.</ref>. | وجود [[روایات]] متعددی که در بردارنده تعبیر {{متن حدیث|مَعْدِنُ الْعِلْم}}اند، نشان از قطعیت صدور این مفهوم از [[امامان]]{{عم}} و معدن علم بودن حضرات معصومین {{عم}} دارد. [[امیر المؤمنین]]{{ع}} و دیگر [[امامان]]{{عم}} نیز به وسیله این تعبیر به [[تبیین]] چیستی [[مقام امامت]] پرداخته‌اند. [[امیر المؤمنین]]{{ع}} در روایتی معتبر فرمودند: “همانا ما [[اهل بیت]]، درخت [[نبوت]] و [[جایگاه]] [[رسالت]] و محل رفت و آمد [[ملائکه]] و [[خانه]] [[رحمت]] و معدن علمیم”<ref>{{متن حدیث|إِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعُ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِكَةِ وَ بَيْتُ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الْعِلْمِ}}؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۲۱.</ref>. [[امام سجاد]]{{ع}} نیز در روایتی که به سه طریق [[نقل]] شده است، بر سخن جدّشان تأکید فرموده<ref>{{متن حدیث|مَا يَنْقِمُ النَّاسُ مِنَّا فَنَحْنُ وَ اللَّهِ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ وَ بَيْتُ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الْعِلْمِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِكَةِ}}؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۲۱؛ محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ص۵۶-۵۸.</ref>. مفهوم {{متن حدیث|مَعْدِنُ الْعِلْمِ}} چنان‌که روشن است، به فراوانی و گستردگی [[علم امام]] اشاره دارد<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان (کتاب)|معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان]]، ص ۳۳۰.</ref>. | ||
=== | ===عیبة علم الله بودن معصوم=== | ||
{{اصلی|عیبة علم الله بودن معصوم}} | |||
هر کسی نمی‌تواند دانش الهی را تحمل کند؛ بلکه دانش الهی به سبب گستردگی، نیازمند انسان‌های باظرفیتی است که دانش الهی را می‌پذیرند و از هم فرو نمی‌ریزند. یکی از ویژگی‌های دانش [[اهل بیت|اهل بیت‌ها]]{{عم}}، توانایی پذیرش دانش خداوند است. آنان، برگزیده خداوند و ظرف دانش او هستند. [[امام سجاد]]{{ع}}، در توصیف [[اهل بیت]]{{عم}} فرموده است: "ما، درهای خدا هستیم و ما، راه راست اوییم و ما، ظرف دانش او هستیم"<ref>{{متن حدیث|نحن أبواب الله و نحن الصراط المستقیم و نحن عیبة علمه}}؛ معانی الاخبار، ص۳۵، ح۵.</ref> این از عنایات خداوند به [[اهل بیت]]{{ع}} است و چنین ظرفیتی را خداوند، تنها برای ایشان فراهم آورده است<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[شرح زیارت جامعه کبیره ۴ (کتاب)|شرح زیارت جامعه کبیره]] ، ص۷۶ الی ۸۲.</ref>. | |||
===[[وحی به معصوم]]=== | ===[[وحی به معصوم]]=== | ||
===[[الهام به معصوم]]=== | ===[[الهام به معصوم]]=== | ||