←الهام به معصوم
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
===الهام به معصوم=== | ===الهام به معصوم=== | ||
{{اصلی|الهام به معصوم | {{اصلی|الهام به معصوم}} | ||
یكی از منابع [[علم غیب]] [[پیامبران]] و [[معصومین]]{{عم}} "[[الهام]]" است كه از این طریق با [[عالم غیب]] [[ارتباط]] برقرار میكنند. معنای لغوی [[الهام]] انداختن چیزی در [[دل]]<ref>فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج ۴، ص ۵۷؛ [[حسین بن محمد راغب اصفهانی|راغب اصفهانی، حسین بن محمد]]، مفردات، ص ۷۴۸؛ مقاییس اللغة، ج ۵، ص۲۱۷؛ الصحاح، ج۵، ص۲۰۳۷ و مجمع البحرین، ج۶، ص ۱۷۱.</ref> و تلقین کردن<ref>لسان العرب، همان؛ ترتیب العین، ص ۷۴۹.</ref> است و در اصطلاح عبارت است از: "القای معنا و [[معرفتی]] از سوی عالم بالا بر [[قلب]] [[آدمی]] به طریق [[فیض]] و بدون طلب و اکتساب و [[استفاضه]]<ref>انسان کامل، ص ۲۳۹؛ التعریفات، ص ۱۵؛ الشواهد الربوبیه، ص ۳۴۸ـ ۳۴۹؛ شرح العقائد النسفیه، ص ۴۵؛ گوهر مراد، ص ۵۸ و کشاف اصطلاحات الفنون، ج۲، ص ۱۳۰۸.</ref>، یعنی بدون اینکه [[انسان]] درخواستی در این جهت داشته باشد، عنایت خداوندی شامل حال او میشود. | یكی از منابع [[علم غیب]] [[پیامبران]] و [[معصومین]]{{عم}} "[[الهام]]" است كه از این طریق با [[عالم غیب]] [[ارتباط]] برقرار میكنند. معنای لغوی [[الهام]] انداختن چیزی در [[دل]]<ref>فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج ۴، ص ۵۷؛ [[حسین بن محمد راغب اصفهانی|راغب اصفهانی، حسین بن محمد]]، مفردات، ص ۷۴۸؛ مقاییس اللغة، ج ۵، ص۲۱۷؛ الصحاح، ج۵، ص۲۰۳۷ و مجمع البحرین، ج۶، ص ۱۷۱.</ref> و تلقین کردن<ref>لسان العرب، همان؛ ترتیب العین، ص ۷۴۹.</ref> است و در اصطلاح عبارت است از: "القای معنا و [[معرفتی]] از سوی عالم بالا بر [[قلب]] [[آدمی]] به طریق [[فیض]] و بدون طلب و اکتساب و [[استفاضه]]<ref>انسان کامل، ص ۲۳۹؛ التعریفات، ص ۱۵؛ الشواهد الربوبیه، ص ۳۴۸ـ ۳۴۹؛ شرح العقائد النسفیه، ص ۴۵؛ گوهر مراد، ص ۵۸ و کشاف اصطلاحات الفنون، ج۲، ص ۱۳۰۸.</ref>، یعنی بدون اینکه [[انسان]] درخواستی در این جهت داشته باشد، عنایت خداوندی شامل حال او میشود. | ||