شخصیت امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

===[[عبادت]] و [[تقوا]]===

در هیچ‌یک از لحظات و سکنات، [[ارتباط قلبی]] [[امام حسین]]{{ع}} با [[حضرت حق]] قطع نگردید و این رابطه را با [[پرستش]] خدای خویش تبلور می‌بخشید و پیوند خود را با [[آفریدگار]] با [[عظمت]] مستحکم می‌ساخت و [[ایثار]] و [[از خودگذشتگی]] را با [[اطاعت الهی]] گره می‌زد و خود را در [[ذات مقدس]] [[پروردگار]] و در جهت رضای او فانی می‌ساخت و عبادتش نتیجه [[شناخت]] حقیقی‌اش از [[خدای متعال]] تلقّی می‌شد.

نگاهی به دعای [[سرور]] آزادگان در [[روز عرفه]] ژرفای این شناخت و [[ارتباط]] [[قوی]] آن [[حضرت]] با [[ذات باری تعالی]] را به خوبی روشن می‌سازد که به فرازهایی از این دعای [[ارزشمند]] اشاره می‌شود. امام{{ع}} در پیشگاه [[خدا]] چنین عرضه می‌دارد:

چگونه با چیزی بر وجود تو دلیل آورند که خودش در هستی نیازمند توست؟! آیا چیزی غیر از تو می‌تواند پایدارتر از تو باشد تا وسیله ظهورت گردد؟!