(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
#تغییر_مسیر [[دشنام]]
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سب در قرآن]] | [[سب در حدیث]] | [[سب در فقه سیاسی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[سب (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
==مقدمه==
دشنام دادن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۱.</ref>، فحش دادن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۶، ص۱۳۷.</ref>. اصل آن "سَبّ" به معنای شتم<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۶۳.</ref>، [[دشنام]] دردآور و تلخ<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۹۱.</ref> است.
{{متن قرآن|وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ}}<ref>«و به آنهایی که مشرکان به جای خداوند (به پرستش) می‌خوانند دشنام ندهید تا آنان (نیز) از سر دشمنی به نادانی خداوند را دشنام ندهند» سوره انعام، آیه ۱۰۸.</ref>.
این [[آیه شریفه]] اشاره و [[راهنمایی]] به [[ادب]] [[دینی]] دارد که تحت لوای آن، [[کرامت]] و [[حرمت]] [[مقدسات]] [[جامعه دینی]]، از اهانت‌ها و پلیدی‌های کلمات [[دشمنان]] [[حفظ]] و صیانت شود. این [[ادب]] [[دینی]] (اجتناب از فحّاشی و دشنام دادن به [[مقدسات]] [[دشمنان]] و [[مخالفان]]) هنگام [[گفتگو]] و [[مناظره]] است؛ زیرا [[غرور]] [[انسانی]] به او [[حکم]] می‌کند، از حرمتِ [[مقدسات]] خود [[دفاع]] و در مقابل توهین دیگران مقابله به مثل کند و به [[مقدسات]] طرف مقابل توهین و اسائه [[ادب]] نماید<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۳۱۴.</ref>.
این اصل [[قرآنی]] در همه [[شئون]] [[اجتماعی]]، [[سیاسی]] و [[فرهنگی]]، به‌ویژه در [[سیاست خارجی]] و [[روابط بین الملل]] راهنمای [[رفتار]] [[مؤمنان]] است که برای [[حفظ]] [[کرامت]] و [[حرمت]] [[مقدّسات]] [[دینی]] و ملّی خود، به [[مقدّسات]] سایر امم و [[ملل]] [[اهانت]] و اسائه [[ادب]] نکنند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۲۹-۳۳۰.</ref>
==منابع==
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
