استهزاء در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ')
خط ۱۱: خط ۱۱:
استهزای [[مسلمان]] به [[خداوند]]، [[رسول خدا]]{{صل}} و [[مقام رسالت]]، موجب [[ارتداد]] است. <ref>المبسوط، ج۱، ص:۲۳۳؛ کتاب السرائر، ج۲، ص:۳۳۹؛ جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۳۳۲</ref>
استهزای [[مسلمان]] به [[خداوند]]، [[رسول خدا]]{{صل}} و [[مقام رسالت]]، موجب [[ارتداد]] است. <ref>المبسوط، ج۱، ص:۲۳۳؛ کتاب السرائر، ج۲، ص:۳۳۹؛ جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۳۳۲</ref>


استهزای [[ائمّه]]{{عم}} اگر به استهزای خداوند یا [[پیامبر]] و یا [[رسالت]] برگردد، [[حکم]] پیشین را دارد. استهزای توأم با [[دشنام]] به آن بزرگواران موجب ثبوت حدّ [[قتل]] است؛ <ref>جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۴۳۵</ref> لیکن در اینکه صرف استهزاء از سوی کسی که [[معتقد]] به [[مذهب]] بوده، موجب ارتداد می‏‌شود یا نه، [[اختلاف]] است. <ref>جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۶۰۲</ref>
استهزای [[ائمّه]]{{عم}} اگر به استهزای خداوند یا [[پیامبر]] و یا [[رسالت]] برگردد، [[حکم]] پیشین را دارد. استهزای توأم با [[دشنام]] به آن بزرگواران موجب ثبوت حدّ [[قتل]] است؛ <ref>جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۴۳۵</ref> لکن در اینکه صرف استهزاء از سوی کسی که [[معتقد]] به [[مذهب]] بوده، موجب ارتداد می‏‌شود یا نه، [[اختلاف]] است. <ref>جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۶۰۲</ref>


استهزاء [[دین]] و آنچه که نزد [[مسلمانان]] ضروری [[دین]] به شمار می‏‌رود، موجب ارتداد است. <ref>جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۶۰۰ ـ ۶۰۱</ref> [[مسخره کردن]] [[مؤمن]]، [[حرام]]، <ref>جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۵۹</ref> بلکه از [[گناهان کبیره]] شمرده شده است. <ref>جواهر الکلام، ج۱۳، ص:۳۱۴</ref>
استهزاء [[دین]] و آنچه که نزد [[مسلمانان]] ضروری [[دین]] به شمار می‏‌رود، موجب ارتداد است. <ref>جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۶۰۰ ـ ۶۰۱</ref> [[مسخره کردن]] [[مؤمن]]، [[حرام]]، <ref>جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۵۹</ref> بلکه از [[گناهان کبیره]] شمرده شده است. <ref>جواهر الکلام، ج۱۳، ص:۳۱۴</ref>
۲۱۸٬۱۹۶

ویرایش