ضحاک بن مزاحم هلالی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر به ضحاک حذف شد)
برچسب: تغییرمسیر حذف شد
خط ۵: خط ۵:


==مقدمه==
==مقدمه==
ضحاک بن مزاحم هلالی، [[ابو القاسم]] [[خراسانی]] مفسری توانا بود و از [[تابعان]] بزرگ به ویژه [[سعید بن جبیر]] [[روایت]] کرده است. او در [[تفسیر]]، بسیار تواناست و آراء [[استوار]] و بی‌مانندی دارد؛ چنان که [[ابن کثیر]] در تفسیر واژه «ترائب» از وی روایت کرده و این کلمه را به استخوان‌های جفت در [[بدن]] از جمله دو استخوان بالای رستنگاه مو، میان دو ران معنا و به این وسیله معضلی را حل کرده است. <ref>تفسیر ابن کثیر، ج ۴، ص۴۹۸. نیز ر. ک: التمهید، ج ۶، ص۶۲.</ref>
ضحاک بن مزاحم هلالی، [[ابو القاسم خراسانی]] مفسری توانا بود و از [[تابعان]] بزرگ به ویژه [[سعید بن جبیر]] [[روایت]] کرده است. او در [[تفسیر]]، بسیار تواناست و آراء [[استوار]] و بی‌مانندی دارد؛ چنان که [[ابن کثیر]] در تفسیر واژه «ترائب» از وی روایت کرده و این کلمه را به استخوان‌های جفت در [[بدن]] از جمله دو استخوان بالای رستنگاه مو، میان دو ران معنا و به این وسیله معضلی را حل کرده است. <ref>تفسیر ابن کثیر، ج ۴، ص۴۹۸. نیز ر. ک: التمهید، ج ۶، ص۶۲.</ref>


او دارای دو [[تفسیر کبیر]] و صغیر است که هر دو، [[مرجع]] تفاسیری همچون [[طبری]] و [[طبرسی]] قرار گرفته است. ضحاک از [[اصحاب]] [[امام زین العابدین]]{{ع}} شمرده می‌شود.
او دارای دو [[تفسیر کبیر]] و صغیر است که هر دو، [[مرجع]] تفاسیری همچون [[طبری]] و [[طبرسی]] قرار گرفته است. ضحاک از [[اصحاب]] [[امام زین العابدین]]{{ع}} شمرده می‌شود.

نسخهٔ ‏۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۸

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ضحاک بن مزاحم هلالی، ابو القاسم خراسانی مفسری توانا بود و از تابعان بزرگ به ویژه سعید بن جبیر روایت کرده است. او در تفسیر، بسیار تواناست و آراء استوار و بی‌مانندی دارد؛ چنان که ابن کثیر در تفسیر واژه «ترائب» از وی روایت کرده و این کلمه را به استخوان‌های جفت در بدن از جمله دو استخوان بالای رستنگاه مو، میان دو ران معنا و به این وسیله معضلی را حل کرده است. [۱]

او دارای دو تفسیر کبیر و صغیر است که هر دو، مرجع تفاسیری همچون طبری و طبرسی قرار گرفته است. ضحاک از اصحاب امام زین العابدین(ع) شمرده می‌شود. شرح حال او به هنگام بیان اسناد تفسیری منسوب به ابن عباس (سند ششم) آورده شد.[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تفسیر ابن کثیر، ج ۴، ص۴۹۸. نیز ر. ک: التمهید، ج ۶، ص۶۲.
  2. معرفت، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ص۴۱۳-۴۱۴.