الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

#[[برهان علت غایی]]: تحقق‌‌بخشی غایت [[خلقت انسان]] در [[توحید]] تبلور می‌‌یابد و در گرو آن است که همواره میان [[بشر]]، راهنمایان [[معصوم]] و برگزیده‌‌ای از جانب [[خداوند]] وجود داشته باشند و مصداق این هادیان الهی، [[پیامبران]] و [[انبیاء الهی]]{{ع}} هستند و از آنجا که باب [[نبوت]] با [[بعثت]] [[پیامبر اسلام]]{{صل}} بسته شده است، پس هادیان الهی پس از ایشان همان [[امامان معصوم]]{{ع}} هستند و آخرین [[هادی]]، [[امام مهدی]]{{ع}} است.  

#[[برهان]] هدایت باطنی: [[انسان]] غیر از [[حیات]] [[دنیوی]] که از میان خواهد رفت، دارای [[حیات]] دیگری نیز هست که "[[حیات]] معنوی" نامیده می‌شود و برای رسیدن به [[حیات]] معنوی باید [[امام]] [[معصوم]] و [[پیشوایی]] وجود داشته باشد تا [[انسان‌ها]] را [[هدایت]] کند.  

#[[برهان لطف]]: [[متکلمان]]، [[لطف]] را بر [[خداوند]] [[واجب]] می‌‏دانند زیرا او [[بندگان]] خود را عبث و بیهوده نیا‌فریده و راه رسیدن به [[هدف]] را برای ایشان فراهم می‌‏سازد. این قاعده ایجاب می‌‏کند در میان [[جامعه]] امامی باشد تا محور [[حق]] بوده و [[جامعه]] را از خطای‏ مطلق بازدارد و آنان را به [[سعادت]] [[حقیقی]] [[هدایت]] کند.  

#[[برهان حفظ شریعت]]: یکی دیگر از [[براهین]] مشهور "[[برهان حفظ شریعت]]" است. [[برهان حفظ شریعت]] ناظر به استمرار هدایت و بقاء آن است.  

#[[برهان فطرت]]: [[ انسان]] با نهاد خدادادی خود [[درک]] می‌کند هرگز [[جامعه]] بدون سرپرست و [[زمامداری]] که چرخ [[جامعه]] را به کار اندازد و هر یک از اجزای [[جامعه]] را به وظیفۀ [[اجتماعی]] خود وا‌دارد، نمی‌تواند به بقای خود ادامه دهد و در کمترین وقتی اجزای آن [[جامعه]] متلاشی شده وضع عمومیش به [[هرج و مرج]] گرفتار خواهد شد.

#فلسفۀ [[تاریخ]] و [[هدفمندی]] آن در پرتو ظهور منجی موعود: ظهور منجی موعود، سرمنزل متعالی و متکامل [[تاریخ]] بشری است، بر این اساس این معناداری [[تاریخ]] در [[فکر]] و ذهن [[بشر]] سایه انداخته و او را متوجه فرجام متعالی [[تاریخ]] ساخته است. این ایده در دورانی از [[تاریخ]] به کمال و تمام تحقق خواهد یافت و آن "عصر ظهور منجی موعود" است؛ پس معناداری [[تاریخ]] و [[کشف]] غایت و [[هدف]] آن می‌تواند منشأ توجه [[انسان‌‌ها]] به [[ظهور]] مصلح بزرگ باشد.