تفسیر راهنما (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیوه]] ساختاری این [[تفسیر]] به‌گونه‌ای است که خواننده را با تکرار مکرّر مواجه میسازد و در نتیجه نوعی خستگی و [[اعراض]] از متن تفسیر در خواننده به وجود می‌آید. به عنوان مثال در تفسیر {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.</ref> دستِ کم نزدیک به ده بار آن را تکرار نموده تا معلوم شود که در هر بار چه برداشتی از آن به عمل آمده است! در صورتی که پس از ذکر هر آیه می‌‌توان بدون تکرار آن، تفسیر و برداشت‌های حاصل از آن را به صورت ترتیب منطقی و [[پرهیز]] از هرگونه تکرار یادآور شد و [[روایات تفسیری]] را نیز، در ذیل هر آیه مورد بحث و بررسی قرار داد و جهت [[تفسیری]] آنها را به صورت گویا ذکر نمود. اشکال دیگر این است که شماره‌های برداشت مطالب از آیات را، با شماره‌های روایات تفسیری بدون هیچ تفکیکی، [[درهم]] آمیخته‌اند! همین درهم ریختگی و [[آشفتگی]] نیز در پایان تفسیر هر آیه، به صورت عناوین و واژه‌ها به‌گونه دیگر به درهم آمیختگی و آشفتگی آن افزوده است! دو ستونه بودن چینش مطالب نیز به‌گونه دیگر بر نقایص شکلی آن افزوده است و ذکر کلمات به ظاهراً کلیدی و زیر مجموعه آنها نیز به صورت عددی، چیزی را بر عمق [[تفسیر]] نمی‌افزاید و فایده چندانی هم بر آنها مترتب نیست<ref>تفسیر راهنما، اکبر هاشمی رفسنجانی، قم، انتشارات بوستان کتاب، چاپ پنجم، ۱۳۸۶ش.</ref>.<ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر راهنما (مقاله)|مقاله «تفسیر راهنما»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref>

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.