حمله حیدری - باذل مشهدی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پیوند به بیرون== +== پیوند به بیرون ==)) |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==پیوند به بیرون== | == پیوند به بیرون == | ||
*[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/66522/%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D8%AD%D9%8A%D8%AF%D8%B1%D9%8A#dc#!resource کتابخانه دیجیتال مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل‌بیت {{عم}}] | *[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/66522/%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D8%AD%D9%8A%D8%AF%D8%B1%D9%8A#dc#!resource کتابخانه دیجیتال مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل‌بیت {{عم}}] | ||
* [http://malekmuseum.org/artifact/1393.04.05075%2F000/%D8%B4%D8%B9%D8%B1+%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C+%D8%B4%D8%B9%D8%B1+%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8%DB%8C-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87+%D8%AD%DB%8C%D8%AF%D8%B1%DB%8C وبگاه کتابخانه و موزه ملی ملک] | * [http://malekmuseum.org/artifact/1393.04.05075%2F000/%D8%B4%D8%B9%D8%B1+%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C+%D8%B4%D8%B9%D8%B1+%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8%DB%8C-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87+%D8%AD%DB%8C%D8%AF%D8%B1%DB%8C وبگاه کتابخانه و موزه ملی ملک] | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۳:۲۱
| حمله حیدری | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | میرزا محمد رفیع باذل مشهدی |
| موضوع | مثنوی‌های ولایی، امامت و ولایت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات اسلام|انتشارات انتشارات اسلام]][[رده:انتشارات انتشارات اسلام]] |
| وابسته به | (نامعلوم) |
| محل نشر | تهران، ایران |
| سال نشر | ۱۳۸۳ ش |
| چاپ | هشتم |
| شابک | ۹۷۸۹۶۴۵۸۴۳۲۱۰ |
| شماره ملی | ۳۶۳۱۵۷۴ |
حمله حیدری، کتابی است که با زبان فارسی در قالب شعر به رشادت‌های و منقبت‌های امیرالمؤمنین (ع) در غزوات پیامبر اکرم (ص) می‌پردازد. این کتاب اثر میرزا محمد رفیع باذل مشهدی است و انتشارات اسلام انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در این باره اطلاعاتی در دست نیست.
فهرست کتاب
در این‌باره اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
آقای میرزا محمد رفیع باذل مشهدی (متولد دهلی، متوفی ۱۱۲۳ ق)، از امرا و ادیب و شاعر پارسی‌‌سرای شبه قاره هند در قرون یازدهم و دوازدهم قمری می‌باشد. شغل دیوانی نزد شاهزاده معزالدین، فرزند عالمگیر در هند، مأمور حراست قلعه گوالیار و سرودن اشعار از جمله فعالیت‌های وی است. از آثار به‌جامانده از وی: «انشای باذل»، «اعتقادیه»، «منشآت» و «دیوان باذل» است.[۲]