امامت به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:

:::::: «[[امامت]] [[ریاست]] عمومی از [[ناحیه]] [[خدا]] بر [[مردم]] در امور [[دین]] و دنیای آنهاست. بیش‌تر تعریف کنندگان [[سنی]]، دو قید نیز اضافه می‌کنند: ۱. این ریاست از باب [[خلافت]] و [[نیابت]] از [[پیامبر اعظم]]{{صل}} است؛ ۲. بر تمام مردم [[پیروی از امام]] [[واجب]] است<ref>نک: المواقف، ایجی، ص۳۴۵؛ مقدمه ابن خلدون، ص۱۹۱، دلائل الصدق، محمد حسن مظفر، ج۲، ص۴، تعریف فضل بن روزبهان و...</ref>. در تعریف امامت از منظر [[متکلمین]] بین [[شیعه]] و سنی [[اختلاف]] چندانی نیست، اختلاف در [[تفسیر]] این تعریف است<ref>نک: الالهیات علی هدی الکتاب والسنة، جعفر سبحانی، ج۴، ص۲۶</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۰۷.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. آقای صفرزاده؛

::::::از میان نظرات، نظریه دوم دقیق‌تر است. نظریه اول خدشه دارد، چون طبق آن، [[امام]]، [[رئیس]] امور [[دنیایی]] [[مردم]] در [[مشاغل]] نیست، بلکه امامت به تعبیر صاحب "[[قواعد]] العقاید" ریاست عام [[دینی]] است که مشتمل بر [[ترغیب]] عموم مردم در [[حفظ]] [[مصالح دینی]] و دنیایی آنها و دور کردن آنان از چیزهایی است که بر حسب دین و دنیا، به حال مردم ضرر دارد<ref>خواجه نصیر طوسی، قواعد العقائد، ص۱۰۸</ref>.

::::::لذا [[منافع دنیوی]] امامت از جهت [[خوف]] از [[تأدیب]] امام، تابع مصالح دینی است، چون امام به عنوان رئیس دینی مردم است»<ref>[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده، ابراهیم]]، [[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]] ص ۱۳۳.</ref>.

== پرسش‌های وابسته ==