وحی در مقام قرب‌الفرائض (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-== جستارهای وابسته == * +== جستارهای وابسته == {{مدخل‌های وابسته}} *)) |
جز (جایگزینی متن - 'پدیدآورنده\s\=\= \[\[پرونده\:(.*)\.jpg\|100px\|right\|بندانگشتی\|\[\[(.*)\]\]\]\] (.*)\n \=\=' به 'پدیدآورنده == {{: $2}} ==') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{: خلیل منصوری}} | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۲۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۰
| وحی در مقام قرب‌الفرائض | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | خلیل منصوری |
| موضوع | علم غیب |
| مذهب | شیعه |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | (نامعلوم) |
| شماره | (نامعلوم) |
| ناشر الکترونیک | وبگاه سماموس |
وحی در مقام قرب‌الفرائض عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی تفاوت وحی و الهام می‌پردازد. این مقاله به قلم خلیل منصوری نگاشته شده و در وبگاه سماموس منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- در ابتدای مقاله آمده است: «وحی دارای اقسامی است که در آیه ۵۱ سوره شوری بیان شده است؛ زیرا وحی گاهی به طور مستقیم و بی هیچ واسطه‌ای و گاه دیگر با ارسال فرستاده‌ای هم چون جبرئیل و گاه از پس حجابی چون درخت موسی و گاه در رؤیا هم چون وحی به ابراهیم در ذبح فرزند و پیروزی در فتح مکه برای [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم))(ص) انجام می‌گیرد. البته حضور واسطه به معنای آن نیست که این واسطه‌ها استقلالی داشته باشند، بلکه در این حالت آن واسطه‌ها در مقام فنای فی الله هستند و در حقیقت همه از مصادیق قرب‌الفرائض است».[۱]
فهرست مقاله
- مقدمه؛
- تفاوت دو مقام قرب‌النوافل و قرب‌الفرائض؛
- وحی تنها در مقام قرب‌الفرائض.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین خلیل منصوری (متولد ۱۳۴۳ ش، رامسر)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: حسن حسن‌زاده آملی، محمد تقی بهجت و محمد فاضل لنکرانی پیگیری کرد. مدیریت اداره اطلاع‌رسانی سازمان حوزه‌ها و مدارس علمیه خارج از کشور، کارشناس پژوهش مرکز فرهنگ و معارف قرآن و تدریس دروس قرآنی و فقهی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزههاى علمیه و مراکز علمی در قم به راهنمایی و مشاوره پایان‌نامه‌های دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «عقد التامین فی الفقه الاسلامی»، «آیت عرفان»، «نشانه‌های بلوغ در قرآن»، «آیات عزت در سیمای حسین»، «فقه رسانه»، «فقه رسانه در اسلام»، «عرفان در قرآن»، «زندگی در برزخ»، «آتش در مدینه»، «روان‌شناسی و روان‌درمانی قرآنی» برخی از این آثار است.[۲]