استنفار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
استنفار: درخواست کوچ برای [[یاری رساندن]]. واژه یاد شده به مناسبت در باب [[جهاد]] به کار رفته است. | استنفار: درخواست کوچ برای [[یاری رساندن]]. واژه یاد شده به مناسبت در باب [[جهاد]] به کار رفته است. | ||
اگر [[امام]]{{ع}} یا [[نایب خاص]] او از گروهی برای جهاد استنفار کند، [[اجابت]] بر آنان [[واجب کفایی]] است<ref>ریاض المسائل، ج۷، ص۴۴۷-۴۴۲.</ref> [[وجوب]] یاد شده تا زمانی که افراد [[قیام]] کننده برای جهاد در حد کفایت نباشند و نیز در صورتی که جهاد بر آنان [[واجب عینی]] باشد، مشروط به [[اذن]] [[پدر]] و [[مادر]] نیست. در صورت قیام افراد به جهاد در حد کفایت در واجب کفایی، پدر و مادر می‌توانند مانع جهاد فرزند شوند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۵.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۶۶.</ref>. | اگر [[امام]]{{ع}} یا [[نایب خاص]] او از گروهی برای جهاد استنفار کند، [[اجابت]] بر آنان [[واجب کفایی]] است<ref>ریاض المسائل، ج۷، ص۴۴۷-۴۴۲.</ref> [[وجوب]] یاد شده تا زمانی که افراد [[قیام]] کننده برای جهاد در حد کفایت نباشند و نیز در صورتی که جهاد بر آنان [[واجب عینی]] باشد، مشروط به [[اذن]] [[پدر]] و [[مادر]] نیست. در صورت قیام افراد به جهاد در حد کفایت در واجب کفایی، پدر و مادر می‌توانند مانع جهاد فرزند شوند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۵.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۶۶.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۳۰
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
استنفار: درخواست کوچ برای یاری رساندن. واژه یاد شده به مناسبت در باب جهاد به کار رفته است. اگر امام(ع) یا نایب خاص او از گروهی برای جهاد استنفار کند، اجابت بر آنان واجب کفایی است[۱] وجوب یاد شده تا زمانی که افراد قیام کننده برای جهاد در حد کفایت نباشند و نیز در صورتی که جهاد بر آنان واجب عینی باشد، مشروط به اذن پدر و مادر نیست. در صورت قیام افراد به جهاد در حد کفایت در واجب کفایی، پدر و مادر می‌توانند مانع جهاد فرزند شوند[۲].[۳].
منابع
پانویس
- ↑ ریاض المسائل، ج۷، ص۴۴۷-۴۴۲.
- ↑ جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۵.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص ۱۶۶.