عوف بن مالک بن نضله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - 'رحم' به 'رحم') |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*وی از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود و در [[کوفه]] ساکن شد و از [[یاران]] و [[شیعیان]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} گردید، و در [[جنگ نهروان]] در رکاب آن [[حضرت]] با [[خوارج]] جنگید و از [[راویان]] مورد [[وثوق]] است <ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۰.</ref>. این [[حدیث]] از او [[نقل]] شده که گفت: در [[جنگ نهروان]]، ما با [[علی]]{{ع}} پایین نهر بودیم، گروه [[حروریه]] ([[خوارج]]) آمدند و مقابل [[حضرت]] صف کشیدند، ولی [[امام]]{{ع}} فرمود: "هیچ اقدامی علیه آنها نکنید و تا عملی از آنها سر نزده [[جنگی]] آغاز ننمایید". تا خبر آوردند که [[عبدالله بن خباب بن ارت]] (و [[همسر]] و طفل در | *وی از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود و در [[کوفه]] ساکن شد و از [[یاران]] و [[شیعیان]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} گردید، و در [[جنگ نهروان]] در رکاب آن [[حضرت]] با [[خوارج]] جنگید و از [[راویان]] مورد [[وثوق]] است <ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۰.</ref>. این [[حدیث]] از او [[نقل]] شده که گفت: در [[جنگ نهروان]]، ما با [[علی]]{{ع}} پایین نهر بودیم، گروه [[حروریه]] ([[خوارج]]) آمدند و مقابل [[حضرت]] صف کشیدند، ولی [[امام]]{{ع}} فرمود: "هیچ اقدامی علیه آنها نکنید و تا عملی از آنها سر نزده [[جنگی]] آغاز ننمایید". تا خبر آوردند که [[عبدالله بن خباب بن ارت]] (و [[همسر]] و طفل در رحم او) را کشته‌اند. [[حضرت]] [[تکبیر]] گفت و سپس به [[خوارج]] ندا داد که: "[[قاتل]] [[عبدالله بن خباب بن ارت]] را تحویل دهید؟" تمام [[خوارج]] در پاسخ [[امام]]{{ع}} فریاد برآوردند: "ما همه [[قاتل]] [[عبدالله بن خباب بن ارت]] هستیم - و سه مرتبه این جمله را تکرار کردند-". و [[حضرت]] در این موقع [[دستور]] حمله صادر کرد و چند ساعتی نشد که [[خوارج]] به جز نُه نفرشان، همه به [[هلاکت]] رسیدند<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۹۳.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۱
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- وی از اصحاب رسول خدا(ص) بود و در کوفه ساکن شد و از یاران و شیعیان امیرالمؤمنین(ع) گردید، و در جنگ نهروان در رکاب آن حضرت با خوارج جنگید و از راویان مورد وثوق است [۱]. این حدیث از او نقل شده که گفت: در جنگ نهروان، ما با علی(ع) پایین نهر بودیم، گروه حروریه (خوارج) آمدند و مقابل حضرت صف کشیدند، ولی امام(ع) فرمود: "هیچ اقدامی علیه آنها نکنید و تا عملی از آنها سر نزده جنگی آغاز ننمایید". تا خبر آوردند که عبدالله بن خباب بن ارت (و همسر و طفل در رحم او) را کشته‌اند. حضرت تکبیر گفت و سپس به خوارج ندا داد که: "قاتل عبدالله بن خباب بن ارت را تحویل دهید؟" تمام خوارج در پاسخ امام(ع) فریاد برآوردند: "ما همه قاتل عبدالله بن خباب بن ارت هستیم - و سه مرتبه این جمله را تکرار کردند-". و حضرت در این موقع دستور حمله صادر کرد و چند ساعتی نشد که خوارج به جز نُه نفرشان، همه به هلاکت رسیدند[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۰.
- ↑ تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۹۳.