جریر بن سهم تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[جریر بن سهم تمیمی در تاریخ اسلامی]] - [[جریر بن سهم تمیمی در تراجم و رجال]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[جریر بن سهم تمیمی در تاریخ اسلامی]] - [[جریر بن سهم تمیمی در تراجم و رجال]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۰
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- جریر فرزند سهم تمیمی مردی شجاع و شاعر و از یاران امام علی(ع) در صفين بود [۱].
- سنان بن یزید نقل می‌کند: موقعی که ما به سوی شام در حرکت بودیم، جریر پیشاپیش امیرالمؤمنین(ع) در حرکت بود و اشعار حماسی می‌خواند[۲] تا به مدائن رسیدیم، در این جا شعری خواند که حضرت به او فرمود: "ای برادر بنی تمیم، چرا به جای شعر این آیات را نخواندی: ﴿كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ * وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ * وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ * كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ﴾[۳] سپس فرمود: ای برادر تميم، اینها روزی خود وارث بودند و الان مرده‌اند و مورثون شده‌اند، اینها کفران نعمت‌های خود کردند به دنبال آن نقمت‌ها و سختی‌ها بر آنها نازل شد. سپس حضرت در ادامه فرمود: "از کفران نعمت‌ها بپرهیزید - این جمله را سه بار تکرار کرد بعد فرمود: نقمت و عقوبت‌ها بر شما وارد خواهد شد"، تا آخر حدیث[۴]از این داستان معلوم می‌شود او به همراه امام(ع) تا صفین بوده است.[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ تهذيب التهذیب، ج۲، ص۴۰.
- ↑ یکی از ابیات او این بود: وقاتلی من خالف الإماما إني لأرجو أن لقينا العاما.
- ↑ «چه بسیار بوستان‌ها و چشمه‌ها که از خود باز نهادند * و کشتزارها و کاخ‌هایی ارزشمند را * و شادخواری‌یی که در آن شادمان بودند * بدین‌گونه بود و آنها را به قومی دیگر به ارث وا نهادیم» سوره دخان، آیه ۲۵-۲۸.
- ↑ «إِيَّاكُمْ وَ كُفْرَ اَلنِّعَمِ لاَ تَحُلَّ بِكُمُ اَلنِّقَمُ»؛ تاريخ بغداد، ج۹، ص۲۱۳.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۹۵.