(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
#تغییر_مسیر [[احترام و تکریم امام مهدی]]
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[ادب زیارت]]''' است. "'''[[ادب زیارت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ادب زیارت در حدیث]] | [[ادب زیارت در فقه اسلامی]] | [[ادب زیارت در معارف دعا و زیارات]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ادب زیارت (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
==رابطه [[تکریم]] [[خادمان]] با [[زیارت]]==
* [[خادمان]] [[حرم‌ها]]، با [[سرمایه]] [[عشق]] و [[محبت]] در آستان [[اهل بیت]]{{عم}} [[خدمت]] می‌کنند و [[انتظار]] می‌رود که برخوردشان با [[زوار]]، براساس [[محبت]] و [[دلسوزی]] و [[راهنمایی]] باشد. [[زائران]] نیز باید [[جایگاه]] آنان را بشناسند و [[قدر]] بدانند و مورد [[تکریم]] قرار دهند. [[شهید]] اول می‌نویسد: سزاوار است [[خدام]] [[حرم‌ها]] از [[اهل]] خیر و [[صلاح]] و متدیّن و صاحب [[مروت]] و [[تحمل]] و [[صبوری]] باشند، عصبانی نشوند، برخورد [[خشن]] نداشته باشند، حالت کمک‌رسانی، [[خدمتگزاری]]، [[تکریم]] [[زوار]]، [[ارشاد]] گمشده‌ها، کمک به [[ضعیفان]] و برخورد محبت‌آمیز با واردین داشته باشند، اگر از کسی حرکت نامناسب و [[قصور]] و سهل انگاری دیدند، هشدار و [[تذکر]] دهند و [[موعظه]] کنند و اگر کار خلاف و [[گناه]] دیدند [[نهی از منکر]] کنند<ref>بحارالأنوار، ج ۹۷، ص ۱۳۵، به نقل از دروس.</ref> در مقابل این خدمات و [[حسن خلق]]، [[زائران]] نیز برخورد کرامت‌آمیز و همراه با [[احترام]] و [[ادب]] و [[همکاری]] با خدمتگزاران آستان [[اولیای خدا]] داشته باشند و با [[مسؤولان]]، مأموران [[نظافت]] و شستشو و انتظامات، [[پذیرایی]] کنندگان، نگهبانان کفشداری‌ها، امانتداران، [[راهنمایی]] کنندگان و خدّام رسمی و افتخاری و هرکس که به نوعی [[افتخار]] [[خدمت]] دارد مورد [[تکریم]] قرار دهند و از [[احسان]] و [[نیکی]] متناسب با [[شأن]] آنان دریغ نورزند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۵۴، ۳۵۵.</ref>.
*از سوی دیگر، در اماکن زیارتی و شهرهای زیارتگاهی، [[نیازمندان]] [[آبرومندی]] هستند که چشم امیدشان به مساعدت [[زائران]] و خیری است که از سوی آنان به ایشان برسد. [[زائران]]، [[مستمندان]] را شناسایی و کمک‌رسانی کنند، با [[حفظ]] [[آبرو]] و حیثیّتِ آنان، بدون آنکه تحقیری نسبت به ایشان صورت بگیرد و به [[سادات]] [[فقیر]] و بینوایان [[غریب]] رسیدگی کنند. چنین خرج‌ها و کمک‌هایی گاهی از روی [[عشق]] به صاحب [[مرقد]] و [[مزار]] انجام می‌گیرد و همانجا [[شوق]] [[یاری]] رسانی شکوفا می‌شود، گاهی هم بر اساس [[نذر]] قبلی، کمک‌های [[مالی]] می‌کنند. طبعاً اینگونه نذرها و کمک‌ها، [[صرف]] تعمیر و بازسازی [[حرم‌ها]] و تأمین نیازها و برگزاری مراسم و اطعام‌ها و احسان‌هایی می‌شود که از سوی یک [[حرم]] برپا می‌شود. [[زائر]]، خوب است که در اینگونه سفرهای زیارتی و کلًا هر مسافرتی دست و [[دل]] باز باشد و خیرش به دیگران برسد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۵۴، ۳۵۵.</ref>.
