تکریم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر به احترام)
برچسب: تغییر مسیر جدید
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
#تغییر_مسیر [[احترام]]
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تکریم در قرآن]] - [[تکریم در حدیث]] - [[تکریم در معارف دعا و زیارات]] - [[تکریم در حقوق اسلامی]] - [[تکریم در معارف مهدویت]] - [[تکریم در خانواده]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
 
==تکریم الهی اهل بیت==
یکی از اصول [[الهی]] و [[انسانی]] [[قرآن]]، تکریم است. [[خداوند متعال]] به عنوان مبدأ هستی برای اول بار [[انسان]] را تکریم نمود و فرمود {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ}}<ref>«و به راستی ما فرزندان آدم را ارجمند داشته‌ایم» سوره اسراء، آیه ۷۰.</ref> و محور [[کرامت]] و ملاکش را [[کمال انسانی]] دانسته است. {{متن قرآن|إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ}}<ref>«بی‌گمان گرامی‌ترین شما نزد خداوند پرهیزگارترین شماست» سوره حجرات، آیه ۱۳.</ref> و هر چقدر [[میزان]] [[تقوا]] و [[کمال انسانی]] بیشتر باشد تکریم او به همان اندازه بیشتر است. پس [[انسان کامل]]، [[شایسته]] بیشترین تکریم از [[ناحیه]] [[خداوند]] است. [[ابن عباس]] می‌گوید: "رسول [[خدا]]{{صل}} بر [[منبر]] رفت و برایمان [[سخنرانی]] کرد و [[مردم]] جمع شدند. آن [[حضرت]] فرمود: ای [[مردم]]! شما (در [[روز قیامت]]) گرد آورده خواهید شد و دربارۀ [[ثقلین]] از شما پرسیده خواهد شد پس مواظب باشید که پس از من با آنان چگونه عمل می‌کنید آنان [[اهل بیت]] من هستند هر که ایشان را [[آزار]] دهد مرا [[آزار]] داده و هرکه به ایشان [[ستم]] کند، به من [[ستم]] کرده است هر که ایشان را [[خوار]] دارد مرا [[خوار]] داشته و هر که ایشان را تنها و بی‌یاور گذارد مرا تنها و بی‌یاور گذاشته است"<ref>شیخ صدوق، الأمالی، ص۶۵؛ عماد الدین طبری، بشارة المصطفی، ص۱۷.</ref>.
 
در این [[حدیث شریف]] [[نبوی]]{{صل}} می‌بینیم که تکریم [[اهل بیت]]{{عم}}، تکریم [[پیامبر]] شمرده شده است و ما می‌دانیم که تکریم [[پیامبر]] آثار و فوائد [[دنیوی]] و [[اخروی]] زیادی دارد اگر کسی آنها را تکریم کند چنانکه از [[احادیث اهل بیت]] [[عصمت]] ظاهر می‌شود بر [[پیغمبر]] [[حق]] پیدا می‌کند، برای اختصار یک [[روایت]] ذکر می‌شود.
 
[[رسول خدا]]{{صل}} فرمودند: "چهار طایفه‌اند که در [[روز قیامت]] برای آنها [[شفاعت]] می‌کنم: کسی که [[ذریه]] مرا بعد از من تکریم کند، کسی که حوائج ایشان را برآورده می‌کند، کسی که در هنگام [[اضطرار]] [[سعی]] در امور ایشان کند، کسی که با [[قلب]] و زبانش آنها را [[دوست]] بدارد"<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: أَرْبَعَةٌ أَنَا لَهُمْ شَفِيعٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ الْمُكْرِمُ لِذُرِّيَّتِي مِنْ بَعْدِي وَ الْقَاضِي لَهُمْ حَوَائِجَهُمْ وَ السَّاعِي لَهُمْ فِي أُمُورِهِمْ عِنْدَ اضْطِرَارِهِمْ إِلَيْهِ وَ الْمُحِبُّ لَهُمْ بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِهِ}}؛ عیون أخبارالرضا{{ع}}، ج۱، ص۲۵۴ و ج۲، ۲۵؛ شیخ طوسی، الأمالی، ص۳۶۶؛ شعیری، جامع الأخبار، ص۱۴۰ و شبیه این حدیث: مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۳۷۵.</ref>.
 
در این [[حدیث]] به چند امر اشاره شده است:
#اصل [[حب اهل بیت]]{{عم}} به‌طوری که برخود [[پیامبراکرم]] نیزحب ایشان [[واجب]] است، خود ایشان می‌فرمایند: {{متن حدیث|فَإِنَّ اللَّهَ أَمَرَنِي بِحُبِّهِمَا}}<ref>جعفر بن محمد ابن قولویه، کامل الزیارات، ص۵۱.</ref>. [[خدای تعالی]] مرا به [[دوستی]] این دو نفر ([[حسن]]، [[حسین]]{{عم}}) [[فرمان]] داده است و در جای دیگر فرمودند: "پدر ایشان [[افضل]] از ایشان است"<ref>ر.ک: شیخ صدوق، الأمالی، ص۴۳۷.</ref>.
#تکریم [[اهل بیت]]{{عم}} و [[یاری]] کردن و [[اطاعت]] از ایشان، نه به خاطر نیاز آنها به ما، بلکه نیاز ما به آنها.
 
اکرام و تکریم [[اهل بیت]] صورت‌های مختلفی دارد [[احترام]] ذریة ایشان، [[ترفیع بیوت]] ایشان، [[صله رحم]] با آنها، زنده نگه داشتن سخنانشان، [[صلوات]] بر آنها و سایر [[حقوق]] ایشان، یعنی ما اگر [[حقوق]] ایشان را شناخته و به آن عمل کنیم در واقع نوعی تکریم آنهاست. این نه به جهت [[فرمان خداوند]] و [[حضرت رسول]]، بلکه آنان [[شایستگی]] این [[مقام]] را دارند چون که همین "اصطفاء" و "اجتباء" توسط [[خداوند]] نیز نوعی تکریم [[الهی]] از آنان است.
 
در [[زندگینامه]] برخی [[علما]] موجود است که ایشان هرگز نام [[اهل بیت]] را به صورت خوابیده نمی‌آوردند یا اینکه بدون القابی چون: [[حضرت]]، [[امام]]، مولا، [[روحی]] له الفداء، آلاف التحیة و الثناء نامشان را نمی‌بردند، چون هرچقدر [[علم انسان]] بالاتر برود، [[ادب]] او نیز فزونی می‌یابد.
 
[[پیامبر خاتم|خاتم المرسلین]]{{صل}} فرمودند: "خوبان فرزندانم را برای [[خداوند متعال]] و بدها را به خاطر من [[دوست]] داشته باشید"<ref>{{متن حدیث|أَوْلَادِي الصَّالِحُونَ لِلَّهِ وَ الطَّالِحُونَ لِي}} شعیری، جامع الاخبار، ص۱۴۰ و عبارت "أحبوا": مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۳۷۶ به نقل از جامع الاخبار اضافه دارد.</ref>، [[امام صادق]]{{ع}} نیز فرمودند: "نگاه به [[آل محمد]][[عبادت]] است"<ref>{{متن حدیث|وَ النَّظَرَ إِلَى آلِ مُحَمَّدٍ{{عم}} عِبَادَةٌ}}؛ من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۲۰۵؛ المحاسن، ج۱، ص۶۲.</ref> و در [[حدیث]] دیگری می‌فرمایند: "نگاه به [[امام]] ([[عادل]]) [[عبادت]] است"<ref>{{متن حدیث|وَ النَّظَرُ إِلَى الْإِمَامِ عِبَادَةٌ}}؛ الکافی، ج۴، ص۲۴۰ و تعبیر {{متن حدیث|النَّظَرُ إِلَى الْإِمَامِ الْمُقْسِطِ عِبَادَةٌ}} در شیخ طوسی، الأمالی، ص۴۵۴ نقل شده است.</ref>.
 
اما طبق [[حدیثی]] از [[حضرت رضا]]{{ع}} این نکته مختص [[فرزندان]] [[صالح]] دانسته آنجا که فرمود: "نگاه کردن بر چهره [[فرزندان]] ما [[عبادت]] است" خدمتشان عرض شد: منظور سیمای [[امامان]] از [[فرزندان]] شماست یا نگاه به صورت همه [[فرزندان]] چنین است؟ فرمود: نگاه کردن به سیمای تمام [[ذریه رسول خدا]] [[عبادت]] است تا وقتی که راهششان از راه [[رسول خدا]] جدا نشده باشد و [[آلوده]] به [[گناهان]] نشوند"<ref>{{متن حدیث|عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا{{ع}} قَالَ: النَّظَرُ إِلَى ذُرِّيَّتِنَا عِبَادَةٌ فَقِيلَ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ النَّظَرُ إِلَى الْأَئِمَّةِ مِنْكُمْ عِبَادَةٌ أَوِ النَّظَرُ إِلَى جَمِيعِ ذُرِّيَّةِ النَّبِيِّ{{صل}} قَالَ بَلِ النَّظَرُ إِلَى جَمِيعِ ذُرِّيَّةِ النَّبِيِّ{{صل}} عِبَادَةٌ مَا لَمْ يُفَارِقُوا مِنْهَاجَهُ وَ لَمْ يَتَلَوَّثُوا بِالْمَعَاصِي}}. عیون أخبارالرضا{{ع}}، ج۲، ص۵۱. این عبارت {{متن حدیث|مَا لَمْ يُفَارِقُوا مِنْهَاجَهُ وَ لَمْ يَتَلَوَّثُوا بِالْمَعَاصِي}} در امالی شیخ صدوق، ص۲۹۴ نیامده است.</ref><ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۱۱۶- ۱۱۹.</ref>.
 
== [[احترام و تکریم والدین]] ==
در [[قرآن کریم]] درباره احترام و تکریم والدین آمده است: {{متن قرآن|وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ}}. [[احترام به والدین]] نزد همۀ عقلا امری [[پسندیده]] و ضرورتی [[عقلی]] و در [[احکام دینی]] از اهم [[واجبات]] [[شرعی]] است؛ این همه [[احترام]] به دلیل زحماتی است که [[پدر]] و [[مادر]] طی دوران [[تولد]] و [[رشد]] و [[تربیت]] او متحمل شده‌اند<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۴۴۳.</ref>.
 
== [[احترام و تکریم ائمه از امام مهدی]] ==
 
== [[تکریم و تعظیم اماکن منسوب به امام مهدی]] ==
 
== [[احترام و تکریم خادمان امام]] ==
 
== [[تکریم فرزندان]] ==
== [[تکریم مردم]] ==
== [[تکریم نام امام مهدی]] ==
== [[تکریم همسر]] ==
== [[تکریم پیامبر از امام مهدی]] ==
 
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌های وابسته}}
* [[استهزا]]
* [[توهین]]
* [[احترام]]
{{پایان مدخل‌های وابسته}}
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:1379153.jpg|22px]] [[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|'''ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶''']]
# [[پرونده:1379781.jpg|22px]] [[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|'''حقوق اهل بیت''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:مدخل]]
[[رده:تکریم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۴

تغییرمسیر به: